«Η κυριαρχία είναι στα 6 ναυτικά μίλια. Το δυνητικό δικαίωμα που θα ασκήσει η χώρα όταν το κρίνει είναι στα 12. Αυτή είναι η πραγματικότητα» τόνισε χθες, μιλώντας στον ΑΝΤ1 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, ευθυγραμμιζόμενος με την γραμμή Γεραπετρίτη ότι η εθνική κυριαρχία είναι στα 6 μίλια.
Τα 12 Ναυτικά Μίλια
Γεγονός είναι ότι το Oruc Reis αν και πλέει ορισμένες φορές με χαμηλές ταχύτητες – παρόμοιες με αυτές που απαιτούνται για να κάνει έρευνες – δεν έχει ποντίσει αγόμενα για να προχωρήσει σε παρέαση κροτάλων, δηλαδή, δεν έχει ρίξει ηχοβολιστικά καλώδια για έρευνες.
Το πρώτο τεστ διέλευσης από την δυνητική αιγιαλίτιδα ζώνη έγινε αργά τη νύχτα της Κυριακής. Πέρασε για περίπου 300 μέτρα σε απόσταση 11,7 ναυτικών μιλίων από την Στρογγύλη, του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης.Εάν συνεχίσει να πλέει καθ’ αυτό τον τρόπο, δηλαδή χωρίς να έχει ποντίσει καλώδια εντός της δυνητικής αιγιαλίτιδας ζώνης, ποια θα είναι η αντίδραση της ελληνικής πλευράς; Και πώς θα αντιδράσει η χώρα εάν ποντίσει καλώδια;
Ο Χάρτης της Σεβίλλης
Είναι γεγονός ότι ο χάρτης με την ελληνική ΑΟΖ, όπως αυτή ορίζεται με Κύπρο, Αίγυπτο, Τουρκία, Λιβύη, Ιταλία και Αλβανία.
Η Τουρκία, στον βασικό της ισχυρισμό περί οριοθέτησης ΑΟΖ ισχυρίζεται ότι το Καστελλόριζο (σ.σ. το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης) δεν αποτελεί συνέχεια ως αναπόσπαστο κομμάτι της Ελλάδας, αλλά τμήμα της Ελλάδας. Δηλαδή κάτι σαν κατάκτηση, που είναι μακριά από την ηπειρωτική χώρα. Ο λόγος που ισχυρίζεται αυτό είναι ο «Χάρτης της Σεββίλης», ο οποίος δίνει πλήρη δικαιώματα στο Καστελλόριζο.
Ο «Χάρτης της Σεβίλλης» εκπονήθηκε το 2003 όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ζήτησε από το Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης να απεικονίσει τις ΑΟΖ των Ευρωπαϊκών Χωρών με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS) του 1982, το οποίο προβλέπει μεταξύ άλλων ότι τα νησιά, όπως το Καστελλόριζο, διαθέτουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), επιτρέποντας τη σύνδεση Ελληνικής και Κυπριακής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Είναι ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα αυτής της οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με τα όμορα κράτη που η Τουρκία πυκνά τη χαρακτηρίζει ως «μαξιμαλιστική» παρουσιάζοντας το αυθαίρετο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» ως το… δίκαιο της θάλασσας.
Για να το πούμε – αφαιρετικά – με ένα παράδειγμα ώστε να γίνει όσο πιο πολύ γίνεται αντιληπτό, είναι σαν να έχει αποκτήσει κάποιος ένα παραθαλάσσιο οικόπεδο π.χ 500 m² από πολύ παλιά και ενώ δικαιούται με βάση τον συντελεστή δόμησης να οικοδομήσει 400 m² με ύψος 3ων ορόφων να έρθει ο γείτονας με το όμορο οικόπεδο πολύ μεγαλύτερο σε επιφάνεια, κι επειδή έχει πολύ μικρή πρόσβαση στον δρόμο όχι μόνο να του απαγορεύει να χτίσει γιατί θα του κόψει την θέα, αλλά να απαιτεί να περνάει ανεμπόδιστα από το οικόπεδο αναγνωρίζοντας το δικαίωμα να χτίσει το πολύ μια γκαρσονιέρα!
Κάπως έτσι, χαρακτηρίζει «μαξιμαλιστική» την οικοδόμηση του γείτονα και προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι έχει δίκιο, δηλαδή για το οικόπεδο του γείτονα δεν ισχύουν οι όροι του πολεοδομικού κανονισμού και συνεπώς η οικοδομή θα έχει λιγότερους ορόφους και μικρότερη επιφάνεια δόμησης! Αντίθετα με τον ίδιο που δικαιούται να οικοδομήσει καλύπτοντας μάλιστα και τη διαφορά μες στο οικόπεδο του γείτονα, μετακινώντας αυθαίρετα τα σύνορα.
Κάπου εδώ βέβαια, θα πρέπει να κοιτάξουμε τη λίστα των γειτόνων με τους οποίους η Τουρκία έχει πρόβλημα. Εκτός από Ελλάδα και Κύπρο, η λίστα περιλαμβάνει τις: Συρία, Αρμενία, Ισραήλ, Αίγυπτο, Λιβύη, Σαουδική Αραβία, Ιράκ.
Πηγή: enikos.gr
