Τρία χιλιόμετρα δυτικά του Πολύχρονου και 4 περίπου από το Κασσανδρινό, σε υψόμετρο 300 μ. βρίσκεται μια μικρή λιμνούλα, που το όνομα της είναι Μαυρόμπαρα και θεωρείται μνημείο της φύσης από το 1997 , ένας μοναδικός υδροβιότοπος με σπάνια χλωρίδα και πανίδα, προστατευόμενη από διεθνείς συμβάσεις.
Η πρόσβαση στη λίμνη μπορεί να γίνει ακολουθώντας ένα ορεινό μονοπάτι (περιπατητική διαδρομή προς τη λίμνη Μαυρόμπαρα), το οποίο ξεκινάει από τον κεντρικό δρόμο έξω από το χωριό Πολύχρονο και μπορεί κανείς να πάει εκεί με τα πόδια, με ποδήλατο βουνού ή με τζιπ.
Η Μαυρόμπαρα είναι μια λίμνη με γλυκό νερό με βάθος 10 μέτρων και συνολική επιφάνεια 2.200 τετραγωνικά μέτρα που δημιουργήθηκε από γεωλογικές καθιζήσεις.
Την συναντάμε στο δάσος του Πολύχρονου, σε μια πανέμορφη τοποθεσία, με πολλά δέντρα, βοτάνια και πλούσια βλάστηση σε ένα τόπο σχεδόν παρθένο με βατράχους, κοτσύφια, μπεκάτσες, σαλαμάνδρες, φίδια νερού και φυσικά τις χελωνιτσές…
Η λίμνη ονομάστηκε “Μαυρόμπαρα” από τους κατοίκους του Πολύχρονου, επειδή αποκαλούσαν “μπάρα” το μέρος που είναι γεμάτο με νερό, σε μια μικρή περιοχή.
Το “μαύρο” στη Μαυρό-μπαρα προήλθε από το μαύρο και σκοτεινό χρώμα που παίρνει το νερό, καθώς τα δέντρα δημιουργούν σκιές στην επιφάνεια της λίμνης.
Σύμφωνα με την παράδοση και τους μύθους της περιοχής η μικρή λιμνούλα θέλει να συνδέεται με ένα υπόγειο ρεύμα που σχεδόν μαγικά της ανανεώνει τα νερά από πήγες που βρίσκονται στο κάστρο της Σάνης… λέγεται ότι τα παλιά τα χρόνια ένας βοσκός έριξε τη γκλίτσα του στη Μαυρόμπαρα και αυτή βρέθηκε αργότερα κάτω από το Πυργί… εκεί στης Σάνης τα μέρη…
Αν θελήσετε να επισκεφθείτε τη λίμνη Μαυρόμπαρα θα έρθετε σε επαφή με ένα τόπο που διαφέρει πολύ από τις παράκτιες περιοχές της Χαλκιδικής… θα δείτε ορεινά μονοπάτια και περιπατητικές διαδρομές, εκκλησάκια και αιωνόβια δέντρα.
Τα αγριολούλουδα και τα βοτάνια είναι παντού κατάσπαρτα στην περιοχή και φυσικά εκεί στα κρυστάλλινα αλλά μαύρα νερά της λίμνης θα δείτε και τις περίφημες νεροχελωνίτσες…
Tα ήρεμα νερά δίνουν καταφύγιο σε δύο σπάνια είδη χελώνας νερού που ανήκουν στις οικογένειες ” Testudo hermaniboetgeri ” και ” Emysorbicularis -Mauremys caspica “.
Κάποτε ο πληθυσμός τους ήταν σχεδόν υπό εξαφάνιση τώρα όμως έχει αυξηθεί και αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό για την εξέλιξη τους.
Εδώ λοιπόν μπορούμε να βρούμε τις χελώνες οι οποίες ως επί το πλείστον δραστηριοποιούνται στην διάρκεια της ημέρας και τρέφονται με μικρά ψάρια, που τα βρίσκουν στη λίμνη.
Η χελώνα Testudo hermaniboetgeri είναι περισσότερο ενεργή την ημέρα και κατά το μεσημέρι, όταν ο ήλιος είναι πολύ ζεστός, επιστρέφει στην κρυψώνα της.
Το κέλυφός της έχει ένα ιδιόμορφο χρωματικό σχέδιο, με κίτρινα και σκούρα μπαλώματα, που κάνουν αντίθεση μεταξύ τους.
Οι χελώνες αυτές τρέφονται κυρίως με φυτά.
Τα θηλυκά εναποθέτουν 2-12 αυγά σε τρύπες που σκάβουν στο μαλακό χώμα.
Η διάρκεια ζωής τους είναι περίπου 30 έτη.
Το είδος Emysorbicularis έχει κέλυφος καφέ χρώματος με μια υποψία πράσινου και κίτρινα στίγματα.
Οι χελώνες αυτές κάνουν μια μικτή διατροφή από φυτά και ζωική ύλη και η διάρκεια ζωής τους ποικίλει από 40-60 έτη.
Γεννούν από 3 έως 16 άσπρα αυγά τα κρύβουν στο έδαφος σε γυαλιστερές ( ζεστές ) θέσεις σε βάθος μεταξύ 30 – 90 εκατοστών.
Η επώαση λαμβάνει χώρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Ζουν 10-15 χρόνια και το φύλο του νεογνών ορίζεται από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος…
…αυτά τα στοιχεία είναι αρκετά νομίζουμε για να ξεκινήσετε ίσως και αυτή την Κυριακή για μια όμορφη εκδρομή…περισσότερα στο video
