Σήμερα Τέταρτη 12 Ιουλίου, η εκκλησία τιμά τη μνήμη του Γέροντα Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη, του οποίου η αγιοκατάταξη έγινε πριν από τρία χρόνια με απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Από χθες το πρωί η κοσμοσυρροή στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, στο οποίο ο Γέροντας εκοιμήθη στις 12 Ιουλίου 1994 και σήμερα φιλοξενείτε ο τάφος του Αγίου Παϊσίου, είναι τεραστίων διαστάσεων, χιλιάδες πιστοί προσέρχονται για να προσκυνήσουν και να λάβουν τη χάρη του Αγίου, η φήμη του οποίου έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα, ενώ τα λόγια του έχουν καταγραφεί σε δεκάδες βιβλία που έχουν εκδοθεί.
Από όλα τα θαυμαστά εμείς θα ήθελα να θυμόμαστε τα λόγια του για την καθαρή αγάπη : «Όταν από την αγάπη μας δεν βγάλωμε τον εαυτό μας, η αγάπη μας, όσο μεγάλη και να ναι, δεν είναι καθαρή… Είναι “ταγκιασμένη”… Όταν όμως βγάλωμε τον εαυτό μας είναι λαμπικαρισμένη…Η αγάπη και η ταπείνωση είναι δύο δίδυμα αδελφάκια…
Και λίγα λόγια για τον άγιο άνθρωπο του Θεού…
Η κατάταξη του γέροντα Παΐσιου στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, για όσους τον γνώριζαν, τη θεωρούν αναγνώριση στο έργο, στην προσφορά αλλά και στην πνευματικότητά του.
Τα Σάββατα, εκατοντάδες είναι οι πιστοί που πηγαίνουν στη Σουρώτη, στη Θεσσαλονίκη, όπου έχει ενταφιαστεί, προκειμένου να προσκυνήσουν και να φιλήσουν τον ξύλινο σταυρό, ο οποίος σηματοδοτεί την τελευταία του κατοικία.
Η φήμη του είχε ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας. Τον Δεκέμβριο του 2012, η Wall Stree Journal κάνει εκτενές ρεπορτάζ για τον Γέροντα Παΐσιο με τον τίτλο «Οι έλληνες ζητούν από απομονωμένο μοναχό να προβλέψει τα γεγονότα».
«Ο Παΐσιος προέβλεψε πολλά και οι προφητείες του τώρα βγαίνουν αληθινές», έλεγε στη Wall Street Journal ένας αξιωματικός του στρατού ο οποίος είχε πάει να επισκεφθεί το ιερό και συμπλήρωσε ότι «προέβλεψε την κρίση. Αλλά είπε επίσης ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα, ότι θα ξεπεράσουμε τα προβλήματα και ότι η ευημερία θα επιστρέψει. Εχει βοηθήσει πολύ κόσμο».
Ο Παΐσιος o Αγιορείτης κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, είχε εκδηλώσει από μικρός την επιθυμία του να μονάσει. Οι γονείς του, τού έλεγαν χαριτολογώντας «βγάλε πρώτα γένια και μετά θα σε αφήσουμε».
Ο Ασυρματιστής του Θεού
Το 1945 ο Αρσένιος κατατάχτηκε στο στρατό και υπηρέτησε ως ασυρματιστής κατά τον ελληνικό εμφύλιο. Όσο καιρό δεν ήταν ασυρματιστής, ζητούσε να πολεμά στην πρώτη γραμμή, προκειμένου κάποιοι οικογενειάρχες, να μην βλαφτούν.
Το μεγαλύτερο όμως διάστημα της θητείας του το υπηρέτησε με την ειδικότητα του ασυρματιστή.
Γι’ αυτό και πολλές εκδόσεις αφιερωμένες στη ζωή του Γέροντα τον αναφέρουν ως «Ασυρματιστή του Θεού». Μάλιστα, ο Γέροντας φέροντας ως παράδειγμα την κατά τη στρατιωτική του θητεία αυτή ιδιότητα, απάντησε σε κάποιον που αμφισβητούσε τη χρησιμότητα της μοναχικής ζωής ότι οι μοναχοί είναι “ασυρματιστές του Θεού”, εννοώντας την θερμή τους προσευχή και την έγνοια τους για την υπόλοιπη ανθρωπότητα.
Πριν το θάνατο του Παΐσιου, είχε αρχίσει να σχηματίζεται ένας μύθος γύρω από το όνομά του και έγινε πρόσωπο αμφιλεγόμενο για τη μοναστική κοινότητα του Άθω, καθώς κάποιοι παλαιότεροι μοναχοί και ζηλωτές, όπως εκείνοι της Μονής Εσφιγμένου, του ασκούσαν κριτική.
Σύμφωνα με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο Παΐσιος ήταν ένας από τους υπεύθυνους για την αναβίωση του μοναχισμού στο Άγιο Όρος, που βρισκόταν σε παρακμή ως τη δεκαετία του 1960. Στην Ελλάδα και στο Άγιο Όρος είναι γνωστός μαζί με τον Άγιο Πορφύριο ως θαυματουργός και θεραπευτής.
Είκοσι χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Γέροντας Παΐσιος ανακηρύχθηκε Αγιος της Ορθόδοξης εκκλησίας από την Ιερά Σύνοδο.
