Κατά την κοινοβουλευτική μου θητεία (2012-2015), ασχολήθηκα επισταμένως με το ζήτημα της διαχείρισης και λειτουργίας των μικρών και μεγάλων λιμένων της Χαλκιδικής. Έχοντας διαπιστώσει ότι η ύπαρξη ενός κεντρικού λιμενικού ταμείου, και ειδικότερα του Λιμενικού Ταμείου Χαλκιδικής, καθιστούσε, αν όχι αδύνατη, πάντως εξαιρετικά δύσκολη την οργάνωση, την εύρυθμη λειτουργία και τον έλεγχο των λιμανιών του νομού μας, προτείναμε τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων του Λιμενικού Ταμείου Χαλκιδικής στους επιμέρους Δήμους, με την παράλληλη σύσταση Ν.Π.Δ.Δ. σε κάθε Δήμο. Σημειωτέων ότι ήδη υπήρχε το παράδειγμα της Νήσου Ευβοίας, όπου συγχωνεύτηκαν όλα τα επιμέρους λιμενικά ταμεία, υπό ένα διαφορετικό βέβαια μοντέλο οργάνωσης.
Μετά από πιέσεις του πολιτικού μου γραφείου προς τον τότε αρμόδιο Υπουργό, κ. Βαρβιτσιώτη, η πρότασή μας αυτή υλοποιήθηκε. Εκδόθηκε σειρά προεδρικών διαταγμάτων, βάσει των οποίων μεταφέρθηκαν οι αρμοδιότητες του Λιμενικού Ταμείου Χαλκιδικής προς τα νεοσυσταθέντα Λιμενικά Ταμεία των Δήμων Αριστοτέλη, Νέας Προποντίδας και Σιθωνίας, ενώ ακολούθησαν αντίστοιχα προεδρικά διατάγματα και για τους Δήμους Κασσάνδρας και Πολυγύρου. Έτσι, φτάσαμε σήμερα στο σημείο κάθε Δήμος του Νομού Χαλκιδικής να έχει το δικό του Λιμενικό Ταμείο, υπό την μορφή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.), ενώ το Λιμενικό Ταμείο Χαλκιδικής καταργήθηκε οριστικά.
H «αποκέντρωση» που επετεύχθη, μέσω της μεταφοράς των αρμοδιοτήτων του Λιμενικού Ταμείου Χαλκιδικής στα επιμέρους Ν.Π.Δ.Δ. που συστήθηκαν στους οικείους Δήμους του νομού μας ήταν ένα σημαντικό πρώτο βήμα. Τέθηκαν οι βάσεις για την αξιοποίηση των λιμανιών μας, καθώς τα επιμέρους Λιμενικά Ταμεία, υπό την εποπτεία των Δήμων, ρα στενΚροατείναι σήμερα σαφώς καλύτερα οργανωμένα και πιο λειτουργικά. Ωστόσο, το όραμά μου για την πραγματική ανάδειξη των λιμανιών μας παραμένει ημιτελές και ανολοκλήρωτο. Και τούτο γιατί ο στόχος δεν ήταν απλά η μεταφορά των αρμοδιοτήτων στους Δήμους, ώστε αυτοί να εκμεταλλευτούν μόνοι τα λιμάνια. Οι Δήμοι δεν είναι επιχειρηματίες και δεν πρέπει να είναι. Δεν διαθέτουν άλλωστε ούτε τους πόρους για κάτι τέτοιο ούτε, πολύ περισσότερο, τις εξειδικευμένες εκείνες γνώσεις που απαιτούνται, προκειμένου να φέρουν εις πέρας την αποστολή αυτή.
Είναι σήμερα καθολικά αποδεκτό ότι για την παραγωγή πλούτου, την αύξηση των εισοδημάτων, την καταπολέμηση της ανεργίας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, απαιτείται η αγαστή συνεργασία και σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Η κινητοποίηση ιδιωτικών κεφαλαίων είναι σήμερα, δεδομένων των δημοσιονομικών περιορισμών και της έλλειψης πόρων, η μοναδική λύση για την πραγματοποίηση επενδύσεων. Τούτο δεν μπορεί παρά να ισχύει και για τα λιμάνια της Χαλκιδικής μας. Η αξιοποίησή τους περνάει αναγκαστικά σήμερα μέσα από την πραγματοποίηση ιδιωτικών επενδύσεων. Η παραχώρηση των λιμένων σε ιδιώτες, μέσα από απολύτως διαφανείς διαδικασίες και πάντοτε σύμφωνα με τους περιορισμούς και τις προϋποθέσεις που θέτει το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο, είναι μονόδρομος για την ανάπτυξη του τόπου μας, την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση του τουρισμού. Τα Δημοτικά Συμβούλια και οι Δήμαρχοι της Χαλκιδικής πρέπει να αντιληφθούν τα οφέλη της επιλογής αυτής και δεσμεύομαι ότι θα κάνω τα πάντα προς αυτή την κατεύθυνση!
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας είναι πολλά: η φυσική ομορφιά, οι υπέροχες παραλίες, η εκτενής ακτογραμμή. Υστερούμε, όμως, στο πεδίο των εγκαταστάσεων αυτών, που θα προσελκύσουν σκάφη κάθε είδους και θα καταστήσουν τη Χαλκιδική μετρήσιμο μέγεθος όχι μόνο στο στενό πλαίσιο της Ελλάδας αλλά σε ολόκληρα τα Βαλκάνια. Ονειρεύομαι μια Χαλκιδική με οργανωμένα και λειτουργικά λιμάνια, μια Χαλκιδική που, μεταξύ άλλων, θα είναι τόπος υποδοχής ιστιοφόρων και κρουαζιέρας.
Άρθρο του Ευθύμη Καρανάσιου
Πρ. Βουλευτής Χαλκιδικής με την Νέα Δημοκρατία
