Στην περιοχή της Ουρανούπολης υπάρχουν δυο τόποι μεγάλης αρχαιολογικής αξίας, που κάθε χρόνο έρχονται -προκειμένου να τους επισκεφτούν- χιλιάδες άνθρωποι από όλο τον κόσμο.
Ο Πύργος του Προσφορίου το σύμβολο της Ουρανούπολης, που αποτελεί σημείο αναφοράς για την είσοδο στο Άγιο Όρος και η Μονή Ζυγού ή Φραγκόκαστρο η μοναδική Μονή του Αγίου Όρους, στην οποία επιτρέπεται η είσοδος σε γυναίκες, προστατευόμενη από την UNESCO.
Αν λοιπόν επιθυμεί κάποιος, να επισκεφτεί τους δυο αυτούς τόπους πληρώνει ένα αντίτιμο εισιτήριου, το οποίο καλύπτει και τις δυο επισκέψεις και για τους δυο αρχαιολογικούς χώρους (αυτό αναγράφεται επάνω στο απόκομμα του εισιτηρίου).
Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή… διότι, για τον ένα χώρο της Μόνης Ζυγού ή Φραγκόκαστρο το εισιτήριο εισόδου ισχύει και μπορεί κάλλιστα κάνεις να τον επισκεφτεί στις ώρες λειτουργίας του…
…για τον Πύργο του Προσφορίου όμως –που πρέπει να αναφέρουμε ότι είναι ο δεύτερος αρχαιολογικός χώρος μετά την Βεργίνα σε επισκεψιμότητα – αυτό δεν είναι δυνατό…
Γιατί ο Πύργος δεν ανοίγει ποτέ… λόγο έλλειψης φύλακα… εδώ και αρκετά χρόνια… έτσι λοιπόν ενώ ο επισκέπτης πληρώνει το αντίτιμο του εισιτηρίου για να επισκεφτεί δυο αρχαιολογικούς τόπους επισκέπτεται μόνο ένα …γιατί ο Πύργος είναι ερμητικά κλειστός…
Και αν κάποιος αναρωτηθεί τι κάνουν οι άνθρωποι του τόπου, η απάντηση είναι μια…
…Οι φορείς της Τοπικής αυτοδιοίκησης της Ουρανούπολης και οι πολίτες του τόπου γνωρίζουν αυτή την κατάσταση και προσπαθούν με αιτήματα τους να βρουν μια λύση… δυστυχώς όμως το Υπουργείο εδώ και χρόνια κωφεύει ή υπόσχεται… και δεν ανταποκρίνεται στην απαίτηση της τοπικής κοινωνίας για κάλυψη της θέσης του φύλακα με οποιονδήποτε τρόπο.
Έτσι λοιπόν και τόσο απλά με τόση αδιαφορία -από το κράτος των Αθηνών- ένας τόπος με χιλιάδες επισκέπτες όπως η Ουρανούπολη, δεν μπορεί να αναδείξει τον Πύργο που αποτελεί το σύμβολο του… για να μην αναφέρουμε βέβαια πως λέγεται αυτό που κάνει έναντι τρίτων -εν γνώσει του το Ελληνικό Δημόσιο- για το αντίτιμο του εισιτηρίου …
…το οποίο βέβαια είναι ψευδές και υπερτιμολογημένο, αφού δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα του αντιτίμου των δυο επισκέψιμων χώρων εκ των οποίων παρέχει πρόσβαση μόνο στον ένα με υπαιτιότητα όχι του επισκέπτη αλλά της εκδούσας αρχής …
.
