Το μοναδικό θέαμα της «συνάντησης» του Θερμαϊκού και του Τορωναίου κόλπου έχει την ευκαιρία να απολαύσει όποιος βρεθεί στη διώρυγα της Νέας Ποτίδαιας.
Οι μαγικές εικόνες του νερού των δύο κόλπων να «αγκαλιάζουν» το χωριό, κόβει την ανάσα σε κατοίκους και επισκέπτες, ενώ η διώρυγα είναι πεζοδρομημένη τόσο στην ανατολική όσο και στη δυτική πλευρά της, δίνοντας την ευκαιρία για έναν περίπατο με ειδυλλιακή θέα.
Η διώρυγα από την Αρχαία Ποτίδαια έως σήμερα
Η ύπαρξη της διώρυγας της Ποτίδαιας αναφέρεται ήδη από τον 1ο αι. π.Χ. Σύμφωνα με πηγές, ο δημιουργός της ήταν ο Κάσσανδρος, ο οποίος την άνοιξε το 315 π.Χ. όταν έχτισε την Κασσάνδρεια στη θέση της αρχαίας Ποτίδαιας. Σκοπός του ήταν η διευκόλυνση της ναυσιπλοΐα μεταξύ του Θερμαϊκού κόλπου και του Τορωναίου, αλλά και η οχύρωση της πόλης. Η διώρυγα είχε μήκος περί τα 1.250 μ., πλάτος 40 μ. και βάθος 8 μ., ενώ βρισκόταν 500 περίπου μέτρα βορειότερα, έξω από το βόρειο τείχος του Κασσάνδρου.
Το 540 μ.Χ., όμως, η Κασσάνδρεια καταστράφηκε από επιδρομή των Ούννων. Στη συνέχεια ο Ιουστινιανός κατάφερε να την επανιδρύσει, όμως κατάφερε να καταλάβει ένα μικρό μέρος της προυπάρχουσας πόλης του Κασσάνδρου. Κατά την ίδια περίοδο χτίστηκε και το «διατείχισμα» του οποίου τα ερείπια σώζονται, και διανοίχθηκε η διώρυγα, στην σημερινή, περίπου, θέση. Η επισκευή τόσο του διατειχίσματος όσο και της διώρυγας έγινε από τον Ιωάννη 7ο Παλαιολόγο, αλλά και αργότερα από τους Βενετούς (1424-1430).
Αμέσως μετά, οι Τούρκοι κατέλαβαν τη Χαλκιδική και το διατείχισμα χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό από τους Έλληνες στην Επανάσταση του 1821, οι οποίοι το επισκεύασαν, για να ακολουθήσει αυτό που έμεινε στην μνήμη της Χαλκιδικής με την λέξη, “Ο Χαλασμός”.
Το 1930 η διώρυγα πήρε τη σημερινή της μορφή και το 1970 πραγματοποιήθηκε η κατασκευή της γέφυρας που ενώνει τις δύο ακτές.
Σήμερα, έπειτα από 23 χρόνια μετά τις εργασίες που πραγματοποιήθηκαν σε αυτή το 2001, η διώρυγα έχει συνολικό μήκος 165,50 μέτρα, μέγιστο άνοιγμα στα 77,50 μέτρα, ενώ το μέγιστο ύψος του βάθρου προσδιορίζεται στα 13,45 μέτρα.
