Η Ευθυμία και η Μαρία δημιούργησαν ένα κέλυφος-ένδυμα που συμβάλλει στη διατήρηση της κατάστασης θερμικής άνεσης και κέρδισαν το πρώτο βραβείο του παγκόσμιου διαγωνισμού «Rethinking The Future Awards 2017», .
Η Ευθυμία Δουρουδή και Μαρία Λανταβού, οι φοιτήτριες του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ κατέθεσαν στο διαγωνισμό τη διπλωματική τους εργασία, με θέμα «Άδηλη Αρχιτεκτονική» που έγινε το ακαδημαϊκό έτος 2016-2017 υπό την επίβλεψη της Καθηγήτριας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ, Μαρίας Βογιατζάκη.
Στον Διαγωνισμό συμμετείχαν 512 προτάσεις, από περίπου 30 χώρες, σε 22 κατηγορίες και, σύμφωνα με τον φορέα διοργάνωσης «Rethinking The Future», καθένα από αυτά τα έργα αντιπροσωπεύει ύψιστης ποιότητας προτάσεις παγκοσμίως. Στόχος του Διαγωνισμού είναι η αναγνώριση του έργου φοιτητών και επαγγελματιών Αρχιτεκτόνων. Ο Διαγωνισμός ξεκίνησε στις 15/02/2017 και ολοκληρώθηκε στις 15/7/2017.
Η Ευθυμία Δουρουδή και η Μαρία Λανταβού συμμετείχαν στην κατηγορία του Διαγωνισμού για φοιτητές, με τίτλο «Product Design (Concept)», με την εργασία τους με θέμα τη δημιουργία ενός κελύφους-ενδύματος που θα συμβάλλει στη διατήρηση της κατάστασης θερμικής άνεσης.
Και λίγα λόγια για την εργασία τους…
Ο «σύγχρονος νομάς», ο άνθρωπος δηλαδή που μπορεί να περιπλανιέται στη διάρκεια μίας μέρας σε μία μεγάλη πόλη, με ένα σακίδιο για τα απαραίτητα, έχει την ανάγκη ενός ευέλικτου ρούχου που θα του προσφέρει άνεση και θα προσαρμόζεται στις εναλλαγές του κλίματος και της θερμοκρασίας, αλλά και στις διαφορετικές δραστηριότητες της μέρας.
Το ένδυμα που παρουσίασαν οι φοιτήτριες είναι ένα φόρεμα φτιαγμένο από εύκαμπτο υλικό, ικανό να αλληλεπιδρά με το ευρύτερο μεταβαλλόμενο περιβάλλον, ώστε να διατηρεί τη θερμοκρασία του σώματος.
«Το σχέδιο μπορεί να αλλάξει διαστάσεις ανάλογα με το ανθρώπινο σώμα “ανδρικό ή γυναικείο” και υλοποιήθηκε λαμβάνοντας υπόψη τις καμπύλες, το μέγεθος και τις κινήσεις του σώματος, ώστε να είναι και άνετο» ανέφερε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ η Μαρία Λανταβού και εξήγησε ότι χρησιμοποιήθηκε ένα έξυπνο υλικό που μπορεί να «αναπνέει» ανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία.
Οι ειδικές φολίδες του παραμένουν κλειστές σε χαμηλές θερμοκρασίες και ανοίγουν σε υψηλότερες, αφήνοντας ελεύθερο χώρο για αερισμό.
Πάντως, σύμφωνα με τις φοιτήτριες, το σύγχρονο αυτό ένδυμα δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ακραίες συνθήκες θερμοκρασίας ή σε πολύ μεγάλες θερμικές εναλλαγές.
Είναι, εξάλλου, αδιάβροχο, και δεν απαιτείται η σύνδεση διαφορετικών κομματιών, όπως στα υφάσματα, αφού μπορεί να εκτυπωθεί ως ολοκληρωμένο ένδυμα σε τρισδιάστατους εκτυπωτές με πολλαπλές κεφαλές (multimaterial 3D printer), που προς το παρόν χρησιμοποιούνται πειραματικά σε εργαστήρια του MIT.
Τί είναι όμως…η «Άδηλη Αρχιτεκτονική»…
..η «Άδηλη Αρχιτεκτονική» παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο του 2017, στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ. Η εργασία, σύμφωνα με τις φοιτήτριες, αφορά ένα «κέλυφος- ένδυμα ή αλλιώς ένα ‘‘φορέσιμο’’ (wearable) για τον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος περιπλανιέται κατά τη διάρκεια της ημέρας στην πόλη.
Αποτελεί ένα ‘‘μικροπεριβάλλον’’ γύρω από τον χρήστη που αλληλεπιδρά με το ευρύτερο μεταβαλλόμενο περιβάλλον και συμβάλλει στη διατήρηση της κατάστασης της θερμικής του άνεσης.
Εφαρμόστηκαν μέθοδοι σχεδιασμού που αξιοποιούν τις ψηφιακές τεχνολογίες με τη χρήση αλγορίθμων, ώστε να δημιουργηθεί ένα δυναμικό σύστημα που να προσαρμόζεται σε διαφορετικές τοπολογίες, γεωμετρίες και περιβαλλοντικές συνθήκες.
Η πειραματική διαδικασία σχεδιασμού στην κλίμακα του ‘‘φορέσιμου’’ που χρησιμοποιήθηκε μπορεί να εφαρμοστεί και σε κτίρια για τον σχεδιασμό μιας ευφυούς επιδερμίδας, που, ενσωματώνοντας αντίστοιχα χαρακτηριστικά, αλληλεπιδρά με τις θερμοκρασιακές μεταβολές αναπνέοντας και αλλάζοντας μέσα στη μέρα, παρέχοντας συνθήκες θερμικής άνεσης στους χρήστες, ανάλογα με τα ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον, προτείνοντας παράλληλα μια νέα αισθητική.
Ο αγγλικός τίτλος της εργασίας ‘‘re(in)spired architecture’’ προέρχεται τόσο από την επανεξέταση των όρων που λειτουργούν ως πηγή έμπνευσης στην αρχιτεκτονική δημιουργία όσο και την αγγλική και γαλλική λέξη ‘‘respiration’’ που σημαίνει αναπνοή.
Η ελληνική απόδοση σε ‘‘άδηλη αρχιτεκτονική’’ συνδέεται τόσο με την άδηλη αναπνοή όσο και με μια αρχιτεκτονική που είναι άδηλη ή αδήλωτη, μη εγγεγραμμένη σε εγκαθιδρυμένους και συμβατικούς κώδικες για την αρχιτεκτονική ευρύτερα».
Πηγές: Παράλλαξη και ΑΠΕ-ΜΠΕ
