Ομόφωνα αθώοι κρίθηκαν όλοι οι κατηγορούμενοι για την υπόθεση του Λάκκου Καρατζά από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης.
Μετά από έξι χρόνια ομηρίας εικοσιπέντε ανθρώπων, των οικογενειών τους, αλλά και ολόκληρης της τοπικής κοινωνίας ήρθε άλλη μία αθωωτική απόφαση για να επιβεβαιώσει με τον πιο ηχηρό τρόπο αυτό που όλοι μας ξέραμε: Ένας ολόκληρος μηχανισμός στήθηκε με μοναδικό σκοπό την κατατρομοκράτηση και τη φίμωση μιας κοινωνίας που αντιδρά στην καταστροφή του τόπου της. Άνθρωποι βρέθηκαν χρεωμένοι με τον μισό ποινικό κώδικα, με κακουργήματα και πλημμελήματα σε μία δικογραφία χιλιάδων σελίδων που οδήγησε αρχικά στο να κατηγορηθούν ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης και εν συνεχεία ως μέλη συμμορίας.
Εχθές, κατέρρευσε με τον πιο επίσημο τρόπο όλο το στημένο κατηγορητήριο που δεν είχε σκοπό να προστατεύσει την κοινωνία από «επικίνδυνους εγκληματίες», αλλά να προστατεύσει τα συμφέροντα των εταιριών και να υπακούσει στις διαταγές της τότε κυβέρνησης του Α. Σαμαρά. Του πρωθυπουργού των «επενδύσεων με κάθε κόστος».
Έπρεπε να περάσουν έξι ολόκληρα χρόνια για να επικρατήσει το «αυτονόητο», όπως χαρακτηριστικά σημειώθηκε από συνήγορο υπεράσπισης. Επιπλέον, ακούστηκε επιτέλους κάτι επίσης σημαντικό ότι: «δεν πρόκειται για μια κλασική ποινική δικογραφία, αλλά μια προληπτική αστυνομική επιχείρηση με τον μανδύα δικογραφίας» που στόχο είχε να καταστείλει έναν τόπο που αντιδρούσε ενάντια στις εξορύξεις χρυσού αγωνιώντας για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ενδεικτικές ως προς το παραπάνω ήταν οι κατηγορίες που περιλαμβάνονταν στο κατηγορητήριο για εγκλήματα πλήθους χωρίς προσωποποίηση των αδικημάτων.
Τα όσα έζησαν αυτοί οι άνθρωποι και ολόκληρη η τοπική κοινωνία, όμως, δεν μπορεί να σβηστούν από τη μνήμη μας. Διώξεις, καταστολή, κατατρομοκράτηση, οικονομική και ψυχική αφαίμαξη για να έρθει στο τέλος άλλη μία αθωωτική απόφαση.
Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Άραγε όλοι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για όλα αυτά θα πληρώσουν κάποτε; Άραγε όσοι έβγαλαν αποφάσεις εναντίον όλων αυτών των ανθρώπων, πριν καν φτάσουν στις αίθουσες των δικαστηρίων και τους στοχοποίησαν ως «τρομοκράτες» και ζητούσαν την παραδειγματική τους τιμωρία θα βρεθούν στη θέση του απολογούμενου;
Ένα είναι σίγουρο, ότι η κοινωνία δεν ξεχνά και δεν πρέπει να ξεχνά τους υπαίτιους όλης αυτής της κατάστασης. Δεν ξεχνά, γιατί πλήρωσε πολύ ακριβά τα σχέδια κάποιων.
Αυτή η δημοτική αρχή στάθηκε στο πλευρό όλων αυτών των ανθρώπων που άδικα κατηγορήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια και πάλευαν να απαλλαχθούν από αυτά τα στημένα κατηγορητήρια.
Μία ακόμα μάχη κερδήθηκε.
Η τελική μάχη αφορά την ίδια μας τη ζωή, το περιβάλλον μας, τα νερά μας, τον τόπο μας. Και αυτή δεν έχει τελειώσει ακόμα.
