Το μεγαλύτερο κακό (ακόμα και από αυτό στην οικονομία) που γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία δυόμισι χρόνια είναι η επίθεση στους θεσμούς και η καταρράκωση της θεμελιώδους αρχής της διάκρισης των εξουσιών. Εξηγούμαι με πρόσφατο παράδειγμα:
Το Συμβούλιο της Επικρατείας ,με πρόσφατη απόφαση του, κρίνοντας αντισυνταγματικές τις συνεχείς χρονικές παρατάσεις στους φορολογικούς ελέγχους, σήκωσε μια ασπίδα προστασίας του πολίτη έναντι της αυθαιρεσίας του Κράτους,περιορίζοντας ,κατά το Σύνταγμα, στα πέντε χρόνια την παραγραφή των φορολογικών υποθέσεών.
Πέραν της πενταετίας δεν δύνανται οι ελεγκτικοί μηχανισμοί να αναζητούν φορολογικές παραβάσεις και οι συνεχείς παρατάσεις του Υπουργείου Οικονομικών κρίθηκαν παράνομες.
Προφανώς η απόφαση αυτή δεν άρεσε στην Κυβέρνηση η οποία προσδοκούσε να αντλήσει έσοδα από τις παρελθούσες και ατέρμονες φορολογικές διαδικασίες που μπορεί να ανάγονται χρονικά ακόμα και πριν από μια εικοσαετία αλλά και να κρατά ομήρους τους φορολογούμενους ,με μια διαρκή δαμόκλειο σπάθη ανασφάλειας να κρέμεται συνεχώς πάνω από την οικονομική τους προαγωγή και εξέλιξη.
Έτσι με αφορμή αυτή την απόφαση, ο Υπουργός κ. Πολακης εξαπέλυσε ,για άλλη μια φορά, χυδαία και υβριστική επίθεση κατά του θεσμού της Δικαιοσύνης ονομάζοντας τους Δικαστές ως “προστάτες των νταβατζήδων”.
Οι Δικαστές ,με ανακοίνωση τους, απάντησαν ευλόγως ότι ο κύριος Πολάκης έκανε μια “αστοιχείωτη” κριτική καθώς δεν γνωρίζει τα νομικά δεδομένα που συγκροτούν την υπόθεση.
Για την ανάρμοστη στάση του Υπουργού του ρωτήθηκε ο Πρωθυπουργός της Χώρας, ο οποίος ,καλύπτοντας το σύντροφο του ,προσέγγισε το ζήτημα κάνοντας την εξής απίστευτη δήλωση :
«εμείς οι αστοιχείωτοι, αρκετές φορές καταφέρνουμε να ξεπερνάμε τα θεσμικά εμπόδια που μας βάζουν όσοι είναι στοιχειωμενοι να κάνουν αυτό».
Τι είπε λοιπόν ο κ. Τσίπρας? Ότι η Δικαιοσύνη του βάζει εμπόδια.
Για τον Πρωθυπουργό της Χώρας η Δικαιοσύνη δεν είναι Θεσμός. Είναι θεσμικό εμπόδιο. Δεν είναι διακριτή εξουσία. Είναι πρόβλημα στα σχέδια του.
Η δήλωση είναι ιστορικής και καταλυτικης σημασίας για την ιστορία των θεσμων στην Ελλάδα.
Το 2017, ο επικεφαλής της Ελληνικής Κυβέρνησης αφήνει να εννοηθεί ότι ,μπροστά στα σχέδια του ,η ανεξαρτησία του θεσμού της Δικαιοσύνης αποτελεί θεσμικό εμπόδιο.
Εντούτοις, η Δικαιοσύνη είναι η εσχάτη καταφυγή του πολίτη έναντι της κρατικής αυθαιρεσίας. Ο φυσικός δικαστής του πολίτη είναι η τελευταία προστασία του διοικουμενου έναντι της παραβίασης του νόμου από την ίδια την Πολιτεία. Δεν υπάρχει κάτι αλλο μετά από αυτό. Ακόμα και η αυτοδικία να ηταν θεσμοθέτημενη θα ειχε αμφίβολα πρακτικά αποτελέσματα.
Όμως αυτή την ιστορική κατάκτηση της ελευθερίας του πολίτη ο Πρωθυπουργός της Χώρας τη θεωρεί θεσμικό εμπόδιο.
Η διάκριση των εξουσιών, από την εποχή του Μοντεσκιέ, καθιερώθηκε ως πολιτειακή ιδέα για να προστατέψει τον πολίτη από τον ολοκληρωτισμό της εκάστοτε εξουσίας.
Ο Πρωθυπουργός μάλλον θεωρεί ότι κυβερνά μια “λαϊκή δημοκρατία” και όλες οι εξουσίες ,χωρις φραγμό, συγκεντρωνονται στο πρόσωπο του επειδή.. ψηφίστηκε στις εκλογές.
Οι δηλώσεις πολλών κυβερνητικών , του πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου, αφήνουν τεράστιες χαραμάδες να αναλογιστεί κανείς ότι στην Ελλάδα του 2017 αμφισβητούνται θεσμοί και κατακτήσεις αιώνων. Όχι πάντα με την πρώτη ματιά, πλην όμως με σαφήνεια και ιδεολογική ταυτότητα.
Ο λαός μας οφείλει να αντισταθεί σε αυτό και να ζητήσει τον κάθετο και οριζόντιο σεβασμό των θεσμών του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Μην αφήσουμε την κοινωνία μας και το πολιτειακό μας σύστημα να δηλητηριάζεται καθημερινά,αποδεχόμενοι τέτοιες συμπεριφορές.
Μην επιτρέψουμε τους ανίκανους να γίνουν και επικίνδυνοι.
Στέλιος Βαλιάνος,δικηγόρος
Περιφερειακός Σύμβουλος Χαλκιδικής
