Δεκάδες αν όχι εκατοντάδες περιπτώσεις μεταβιβάσεων μένουν στον πάγο αυτή τη στιγμή σε περιοχές της Χαλκιδικής λόγω προβλημάτων που προκαλεί η εφαρμογή των δασικών χαρτών. Το πρόβλημα αφορά κυρίως τις ιδιωτικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν σε κατοίκους από το ελληνικό δημόσιο αφού είχαν χαρακτηριστεί ως αγροτικές. Χαρακτηριστικά παραδείγματα περιοχών που πλήττονται, η Σάρτη, το Καλαμίτσι, ο Ν. Μαρμαράς αλλά και πολλά χωριά του δήμου Πολυγύρου.
Η εγκατάλειψη των επίμαχων εκτάσεων από τους ιδιώτες για διάφορους λόγους απουσίας ή αλλαγής τόπου κατοικίας είχε ως αποτέλεσμα να αναπτυχθούν σε αυτές δασοκομικά προϊόντα. Έτσι, εμφανίζονται ως δάση στους νέους χάρτες που αποτυπώθηκαν από τις αεροφωτογραφίες και αποκτούν το ιδιότυπο καθεστώς, να είναι ιδιοκτησίες ιδιωτών, αλλά να είναι δασικές εκτάσεις. Αυτό από μόνο του προκαλεί ένα δαιδαλώδες καθεστώς, τόσο πολύπλοκο για την ίδια τη δασική νομοθεσία, που ακόμη και οι δασικές υπηρεσίες δεν μπορούνε να το μεταφράσουν και να ξεμπλέξουν το κουβάρι.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι πριν από την εφαρμογή των δασικών χαρτών- που παρά την παράταση παγώνει κάθε έκδοση σχετικού πιστοποιητικού- οι μεταβιβάσεις δεν απαιτούσαν πράξη χαρακτηρισμού. Το δασαρχείο απαντούσε ότι πρόκειται για κληροτεμάχιο και υπάγεται στην αγροτική δασοκομία.
Σήμερα, κάθε μεταβίβαση απαιτεί πιστοποιητικό ακαΐας και πιστοποιητικό Διεύθυνσης Δασών για το αν πρόκειται για ιδιωτική ή δημόσια δασική έκταση. Το δεύτερο δεν εκδίδεται ποτέ από τα Δασαρχεία!
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι να χάνονται τεράστιες ευκαιρίες αγοροπωλησίας εκτάσεων με μεγάλη αξία, καθώς υπάρχει μεν ενδιαφέρον από αλλοδαπούς και για τη Χαλκιδική αλλά κανείς δεν βάζει το χέρι του στη φωτιά ώστε να γίνουν συμβολαιογραφικές πράξεις στο κλίμα της «αβέβαιης νομιμότητας».
