Περισσότερο από κάθε άλλο καλοκαίρι, φέτος προκύπτει το ερώτημα στη Χαλκιδική για το είδος του τουρισμού που θέλουμε. Κάθε χρόνο η Χαλκιδική συμμετέχει σχεδόν σε όλες τις διεθνείς εκθέσεις τουρισμού του εξωτερικού με στόχο να φέρει τις καλύτερες αγορές. Παρόλα αυτά το αποτέλεσμα δεν το βλέπουμε στην πράξη, ενώ αντίθετα πολλές περιοχές μας έχουν αφεθεί στο έλεος της ασυδοσίας και την άναρχης έλευσης επισκεπτών.
Η εικόνα του νομού παρουσιάζει την Κασσάνδρα να βουλιάζει από «ευκαιριακούς» τουρίστες που προκαλούν χάος εντός των οικισμών χωρίς το αναγκαίο αντίκρισμα, «στραγγίζουν» τις υποδομές της χερσονήσου χωρίς αντίκρισμα και «βάζουν παγίδες» σε οποιαδήποτε άλλη προσπάθεια.
Στη Σιθωνία, λίγο διαφορετική η εικόνα λόγο διαφορετικού φυσικού περιβάλλοντος, και λιγότερη τσιμεντοποίηση. Κι εκεί, μάχη για να καθαρίσει ο τόπος από το ελεύθερο, παράνομο κάμπινγκ με τους κινδύνους πυρκαγιάς και την αποστροφή που προκαλούν τα βουνά σκουπιδιών. Τέλος, μένει ο θρησκευτικός τουρισμός στη χερσόνησο του Άθω, τα σκήπτρα του οποίου κρατά το Άγιο Όρος. Ένας νέος σχεδιασμός, ένα νέο μοντέλο και ο διευρυμένος διάλογος που πρέπει να ανοίξει, ίσως αλλάξουν την εικόνα της Χαλκιδικής, εφόσον υπάρχει βούληση από την πολιτική ηγεσία του τόπου.
Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας, Μέλος ΔΕΕΠ ΝΔ Χαλκιδικής
