Της Μορφούλας Ντέμπλα
Συγκλονίζει η ιστορία, της αδέσποτης σκυλίτσας, της νεαρής “Κοκόνας”, όπως την αποκαλούν, που ανήμερα της 14ης Φεβρουαρίου χτυπήθηκε σοβαρά από αυτοκίνητο στην Αρναία του δήμου Αριστοτέλη.
Η όμορφη καφετιά κυρία τριγυρνούσε από μικρή στις γειτονιές και στα σοκάκια της Αρναίας και όλοι την ήξεραν! “Κοκόνα” την φώναζαν και εκείνη έτρεχε να πάρει μερικά χάδια, φαγητό και νερό. Έτρεχε να βρει παρηγοριά στην αγκαλιά των ανθρώπων που εκεί στην Αρναία την αγαπούσαν, την πρόσεχαν και την φρόντιζαν ιδιαίτερα. Ένα γλυκύτατο και άκακο πλάσμα που σε κοιτούσε πάντα με δύο μάτια που έβγαζαν σπίθες, μάτια γεμάτα από αγάπη. Έτσι ήταν η Κοκόνα! Ένα πλάσμα δοτικό και τρυφερό και ας ήταν αδέσποτη. Και ας την παράτησαν κάποτε στον δρόμο. Εκείνη δεν τα έβαλε ποτέ με τους ασυνείδητους ανθρώπους, δεν τους μίσησε ούτε για μια στιγμή. Ούτε καν τώρα που η κακιά στιγμή της χτύπησε την πόρτα και τραυματίστηκε σοβαρά από ένα αυτοκίνητο στην Αρναία. Η “Κοκόνα” ήταν δυνατή, έπρεπε να αντέξει, να τα καταφέρει, να παλέψει ξανά για τη ζωή της και έτσι έγινε με τη βοήθεια βέβαια πολλών ευσυνείδητων ανθρώπων που ζούσαν ανάμεσα της. Ανθρώπων που έδειξαν τι σημαίνει πραγματική ανθρωπιά, τι σημαίνει αγάπη, τι σημαίνει ενσυναίσθηση! 
Μιλώντας στο XalkidikiPolitiki η κτηνίατρος του δήμου Αριστοτέλη Δόμνα Παπάζογλου εξιστορεί όσα τραγικά συνέβησαν στις 14 Φεβρουαρίου 2025 στην κωμόπολη της Αρναίας. Σύμφωνα με την ίδια η αδέσποτη και γνώριμη σκυλίτσα ήταν χτυπημένη από αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου, όταν κάποια νεαρά παιδιά την εντόπισαν και έντρομα της τηλεφώνησαν για βοήθεια: «Θυμάμαι σαν να ήταν εχθές εκείνο το τηλεφώνημα που δέχθηκα το βράδυ της 14ης Φεβρουαρίου από νέα παιδιά της Αρναίας, τα οποία βρισκόντουσαν σε πανικό, όταν εντόπισαν την “Κοκόνα” μπροστά από την καφετέρια που διασκέδαζαν, χτυπημένη και ανήμπορη να αντιδράσει στο οδόστρωμα», αναφέρει και επισημαίνει: «Θυμάμαι χαρακτηριστικά να μου λένε ένα σκυλάκι έχει χτυπηθεί εδώ στην Αρναία, μπορείτε να μας βοηθήσετε;».
Από τη μεριά της η κτηνίατρος, ανταποκρίθηκε άμεσα και λόγω του ότι βρίσκονταν αρκετά μακρυά από την Αρναία, έδωσε σαφείς οδηγίες στα παιδιά για να της μεταφέρουν το ζώο στο Δημοτικό Κτηνιατρείο, μοιράζοντας έτσι την απόσταση: «Τους είπα τον τρόπο που πρέπει να το βάλουν μέσα στο αυτοκίνητο και να μου το φέρουν στο Δημοτικό Κτηνιατρείο στο όποιο έσπευσα άρον άρον για να δω από κοντά την κατάσταση του ζώου, η οποία οφείλω να πω ότι ήταν ιδιαίτερη κρίσιμη. Το ζώο ήταν χτυπημένο βαριά, είχε εσωτερική αιμορραγία. Το ψηλάφισα και με λύπη μου διαπίστωσα το σπάσιμο στη σπονδυλική στήλη».
Η κα. Παπάζογλου με ιδιαίτερες γνώσεις στην ορθοπεδική κτηνιατρική ήξερε από τη πρώτη στιγμή που το εξέτασε ότι το τραύμα του ήταν τόσο σοβαρό που δεν θα μπορούσαν οι ορθοπεδικοί να επέμβουν για να αποκαταστήσουν τη γεννητικότητα του ζώου: «Προχώρησα άμεσα σε ακτινογραφίες, τις οποίες τις έστειλα στον Καθηγητή Νευροχειρουργικής της Πανεπιστημιακής Κλινικής του ΑΠΘ τον Γιώργο τον Καζάκα. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν οι πρώτες μου εκτιμήσεις από τον ίδιο, ο οποίος είπε ότι δεν υπάρχει λύση, παρά μόνο το καροτσάκι», δηλώνει.
Η κτηνίατρος Δόμνα, γνωστή για την αγάπη που τρέφει σε όλα τα ζώα, με ιδιαίτερη αυτή στα αδέσποτα, μιας και έχει αναλάβει και έχει υπό την εποπτεία της και στο σπίτι της ακόμη αρκετά, δεν θα μπορούσε να παρατήσει αυτό το ζώο στη μοίρα του, οπότε όπως περιγράφει αναμφίβολα θα το υιοθετούσε εκείνη: «Όταν ο Καθηγητής της Πανεπιστημιακής Κλινικής μου γνωστοποίησε το τελικό πόρισμα του είπα λέξη προς λέξη ότι θα το υιοθετήσω. Δεν θα μπορούσα να αφήσω ένα τέτοιο ζώο στη μοίρα του. Ήταν ανάγκη να βρει ένα σπίτι, στο δρόμο δεν θα επιβίωνε».
Αυτό που έκανε εντύπωση στην ίδια πάντως και πρέπει να αναφερθεί, καθώς της άφησε μόνο θετικές εικόνες από όλο το συμβάν, ήταν αυτή η θετική συνδρομή των παιδιών που παρά το νεαρό της ηλικίας τους και λόγο της ημέρας, εκείνα με αυταπάρνηση έσπευσαν να προσφέρουν απλόχερα τη βοήθειά τους: «Τα παιδιά αυτά με άφησαν άφωνη πραγματικά. Γιατί λόγω της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου και του νεαρού της ηλικίας τους διασκέδαζαν με τις κοπέλες τους. Παρολ’αυτά, αυτό δεν στάθηκε ικανό να τους αποτρέψει, αλλά αντιθέτως έδειξαν την παιδεία που έχουν και φυσικά το κοινωνικό τους πρόσωπο. Είμαι πραγματικά τόσο συγκινημένη που γνώρισα τέτοιους ανθρώπους που με την πράξη τους έδειξαν όλα όσα άλλοι δεν δείχνουν μία ολόκληρη ζωή». 
Ήταν λίγες ημέρες μετά, όταν η κτηνίατρος επικοινώνησε με τα νεαρά παιδιά που βρήκαν τραυματισμένη την “Κοκόνα”, για να τους γνωστοποιήσει την κατάσταση και εκεί συνέβη κάτι απίστευτο, κάτι το οποίο όπως λέει η κα. Παπάζογλου την συγκλόνισε: «Δέχθηκα ένα άγνωστο τηλεφώνημα από φίλους των παιδιών αυτών που είχαν βρει την Κοκόνα χτυπημένη, τα οποία παιδιά ήταν ζευγάρι και ζούσαν στην Αθήνα, με καταγωγή όμως από την Αρναία και το Παλαιοχώρι» και συνεχίζει: «Ακούω μια φωνή στο τηλέφωνο να μου λέει γεια σας είμαι ο Βασίλης ο Τσόχας από την Αρναία, φίλος των παιδιών που σας έφεραν την “Κοκόνα”. Μας γνωστοποίησαν την όλη κατάσταση και μαζί με την κοπέλα μου τη Δανάη θα θέλαμε να υιοθετήσουμε το σκυλί».
Όπως αναφέρει η κα. Παπάζογλου στο άκουσμα των παραπάνω βρέθηκε σε σοκ. Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που άκουγε και νόμιζε πως ήταν κάποιο κακόγουστο αστείο, μέχρι που η Κοκόνα μπήκε στο pet taxi και ταξίδεψε για την Αθήνα, αφού βέβαια την περιέθαλψαν εκεί στο Δημοτικό Κτηνιατρείο: «Είπα στα παιδιά γνωρίζετε τι θέλετε να κάνετε; Γνωρίζετε τη σοβαρότητα της κατάστασης; Και όταν μου απάντησαν ναι θέλουμε να την υιοθετήσουμε, ήταν τόσο ανάλαφροι, τόσο σίγουροι και απλοϊκοί που χάρηκα τόσο πολύ για αυτό το σκυλί πραγματικά», υπογραμμίζει και καταλήγει: «Η πράξη αυτών των παιδιών του Βασίλη και της Δανάης, όσο και της παρέας τους βέβαια που μερίμνησε για τη σωτηρία του θα μου υπενθυμίζει πάντα την ωραία πλευρά των ανθρώπων. Είναι παιδιά άξια και πραγματικά ένα ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση! Όλο αυτό που έκαναν δείχνει το μεγαλείο της ψυχής τους».
Μιλώντας στο XalkidikiPolitiki η Δανάη Βούζιου από το Παλαιοχώρι που μαζί με τον φίλο της Βασίλη Τσόχα από την Αρναία, προχώρησαν στην υιοθεσία της “Κοκόνας” δηλώνει χαρούμενη και ευτυχισμένη που υπάρχει στη ζωή τους αυτή η μικρή καφετούλα: «Υποδεχθήκαμε πριν από ένα μήνα την “Κοκόνα” εδώ στην Αθήνα που ζούμε με το αγόρι μου τον Βασίλη, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεω. Είμαστε τόσο χαρούμενοι και ευτυχισμένοι και οι δυο που καθημερινά μαθαίνουμε και μαθαίνει και αυτή από εμάς νέα πράγματα».
Για την πρώτη ημέρα που υποδέχθηκαν το νεαρό σκυλάκι στο σπίτι η Δανάη εξηγεί πως ήταν αγχωμένο, όπως και η ίδια με το αγόρι της τον Βασίλη. Όμως από τη επόμενη ημέρα όλα άλλαξαν: «Ήρθε αγχωμένη και στρεσαρισμένη, λόγω και του μεγάλου ταξιδιού της όπως ήταν φυσικό, όμως την επόμενη μέρα ήταν σαφώς καλύτερα. Κάθε ημέρα που περνάει είναι καλύτερα, μας εμπιστεύεται, δείχνει σημάδια προόδου και καλής θέλησης. Είναι ένα πολύ τρυφερό πλάσμα, την αγαπάμε πολύ και όταν βρούμε τα πατήματα της σε συννενόηση με τον κτηνίατρο που την παρακολουθεί θα κοιτάξουμε μήπως μπορούμε να σώσουμε τα ποδαράκια της», σημειώνει.
Και εξηγεί: «Αυτή τη στιγμή η “Κοκόνα” εξυπηρετείται στις βόλτες της με ένα ειδικό αμαξίδιο, το οποίο το έφτιαξε ειδικός στα μέτρα της. Μέσα στο σπίτι είναι χωρίς αυτό, το σκυλί σέρνει και κουνάει ελαφρώς τα πίσω του τα πόδια. Κάνουμε ότι μπορούμε για την βοηθήσουμε να τη δούμε χαρούμενη και ευτυχισμένη. Τις πρώτες ημέρες με το Βασίλη δουλεύαμε διαφορετικές βάρδιες για να την προσέχουμε, να μην αισθανθεί μοναξιά και φόβο. Τώρα τα πράγματα έχουν διορθωθεί αρκετά, υπάρχει μόνο μια δυσκολία μετακίνησης λόγω του βάρους περισσότερο. Δηλαδή όταν πρέπει να τη βγάλουμε από το αμαξίδιο και να τη βάλουμε στο ασανσέρ, όταν πρέπει να την ανεβάσουμε στα εξωτερικά σκαλιά κ.τ.λ. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα μπροστά στη χαρά που μας έχει δώσει η Κοκόνα, είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που την πήραμε».
Για την απόφαση τους να υιοθετήσουν την Κοκόνα και το μήνυμα τους στους συνανθρώπους η Δανάη απαντά: «Την ξέραμε την Κοκόνα, την ταΐζαμε εκεί στην Αρναία. Ήταν σκυλί της γειτονιάς. Όλο αυτό που συνέβη μας τάραξε, λυπηθήκαμε πολύ και αμέσως πήραμε την απόφαση να την υιοθετήσουμε. Όλοι μπορούν να το κάνουν αυτό, όλοι μπορούν να υιοθετήσουν και να σώσουν ένα πλασματάκι. Και ας είναι παράλυτο. Πιστέψτε με δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από ένα σκυλί που βαδίζει και με τα τέσσερα πόδια του».
Και καταλήγει: «Τόσο εγώ, όσο και ο Βασίλης ελπίζουμε κάποια στιγμή όλοι οι άνθρωποι αυτού του κόσμου να καταλάβουν τι σημαίνει να αγαπάς και, κυρίως, να σέβεσαι κάθε ζώο!».
Η “Κοκόνα” όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και στις φωτογραφίες είναι πολύ χαρούμενη για τη νέα της ζωή, δίπλα σε ανθρώπους που την φροντίζουν και την αγαπούν! Η “Κοκόνα” πλέον χαμογελάει και νιώθει την ασφάλεια και τη στοργή που κάποτε της στέρησαν. Είναι ένα πανέξυπνο και τρυφερό πλάσμα που θα επισκεφθεί ξανά την Αρναία για τις διακοπές του Πάσχα. Μόνο που αυτή τη φορά δεν θα κοιμηθεί στο δρόμο, ούτε θα κινδυνεύει, αφού θα είναι μαζί με τον Βασίλη και τη Δανάη στο σπίτι τους στη Χαλκιδική. Εκεί ακριβώς που τη είδαν για πρώτη φορά και την αγάπησαν, ως ένα αδέσποτο σκυλάκι, ένα σκυλάκι που έμελλε να γίνει το δικό τους σκυλί.
Οι άνθρωποι που νοιάστηκαν για αυτό το πλάσμα, αυτοί που δεν το προσπέρασαν, αυτοί που το θεράπευσαν και το φιλοξένησαν, αυτοί που άνοιξαν τον σπιτικό τους και το υιοθέτησαν, αποτελούν τους σωτήρες του και έτσι η μικρή “Κοκόνα”, χάρη σε όλους αυτούς τους ευαισθητοποιημένους ανθρώπους έχει μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσει μακρυά από κινδύνους και ίσως ξαναπερπατήσει!
