Είχαμε προϊδεάσει για τις αποκαλύψεις που θα ταράξουν τα νερά στον χώρο της πολιτικής, όταν το Xalkidikipolitiki θα ξεσκεπάσει μια υπόθεση 15ετιας σχεδόν που έβλαψε τα δημόσια ταμεία αλλά γέμισε τσέπες όταν βρέθηκαν ανοιχτά παραθυράκια του νόμου στην αυτοδιοίκηση και στην καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης.
Ήρθε η ώρα να βγουν στο φως τα έγγραφα προς απόδειξη όλων των παραπάνω, τη στιγμή μάλιστα που το κυρίως εμπλεκόμενο πρόσωπο είναι άνθρωπος των κοινών, με ενασχόληση σε αξιώματα και φορείς. Και πιο συγκεκριμένα, ένα πρόσωπο, σε θέση ευθύνης που διεκδικεί ξανά την ψήφο των συμπολιτών του στον θεσμό που εκπροσωπεί.
Μια απίστευτη υπόθεση γραφειοκρατίας και ασάφειας με κενά νόμου στις σχέσεις συμβαλλόμενων μερών με Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπως οι δήμοι
Κοινοπραξία στη Χαλκιδική διεκδικεί και καταφέρνει να εισπράξει δύο φορές το ίδιο και προσαυξημένο ποσό για έργο που προσέφερε σε δήμο. Ο λόγος για υπηρεσίες καθαριότητας στον πρώην δήμο Παλλήνης, με συμβάσεις που συνήφθησαν άτυπα και προφορικά, πληρώθηκαν με μετρητά και επιταγές, διεκδικήθηκαν στα δικαστήρια, και ΞΑΝΑπληρώθηκαν από τον ίδιο δήμο. Δηλαδή η κοινοπραξία εισέπραξε ΔΥΟ φορές τα ίδια και παραπάνω ποσά, επιχειρώντας μάλιστα να εισπράξει και ΤΡΙΤΗ φορά. Και κάπως έτσι δημιουργούνται οι «μαύρες τρύπες» στα ταμεία των δήμων.
Η ιστορία ξεκινάει από το 2007 με την ανάθεση εργολαβίας καθαριότητας του δήμου Παλλήνης στην αναφερόμενη στα έγγραφα κοινοπραξία. Για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα η δημοπρασία προέβλεπε τα πάντα καθαρά και με διαφάνεια, ενώ για ΆΛΛΑ χρονικά διαστήματα και μεσοδιαστήματα ο δήμος Παλλήνης και η κοινοπραξία ακολουθούσαν την προφορική οδό και συμφωνούσαν στα λόγια για την εκτέλεση του έργου.
Ωστόσο οι προφορικές και άτυπες συμφωνίες είχαν ως αποτέλεσμα να μην αναγνωρίζονται οι οφειλές των σχετικών χρονικών περιόδων από το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον έλεγχο νομιμότητας.
Ακολουθούν αγωγές που από το Πρωτοδικείο πάνε στο Εφετείο και από το Εφετείο στον Άρειο Πάγο, όπου ο νέος Καλλικρατικός δήμος πλέον (το 2012) «παγώνει» την υπόθεση, ώστε σε περίπτωση που ο Άρειος Πάγος συμφωνούσε με την απόφαση εφετείου, να μην ρισκάρει την καταβολή του 1 εκατ. και πλέον, ποσό που επιδίκασε το Εφετείο για να πληρωθεί η κοινοπραξία, (και τελικά το πληρώθηκε με τόκους) Αποφασίζει, λοιπόν, ο δήμος να διεκδικήσει πρόγραμμα του ΥΠΕΣ για καταβολή χρηματικών απαιτήσεων από αγωγές.
Μετά από δικαστικές περιπλανήσεις και ποσά που στο μεταξύ τοκίζονταν, ο δήμος εξοφλεί στην κοινοπραξία, στις 29/5/2018, ένταλμα πληρωμής ποσού 1.850.000,00 ευρώ. Το ποσό αυτό χωρίς τους τόκους όμως, το είχε ήδη πληρωθεί η κοινοπραξία από τον δήμο Παλλήνης, μέσα από έργα φαντάσματα, που εμφανίζονταν στα χαρτιά, πιστώνονταν, δεν εκτελούνταν φυσικά, αλλά ούτε πληρώνονταν. Τα χρήματα έμεναν στα ταμεία του δήμου. Συνήθης πρακτική στην αυτοδιοίκηση δυστυχώς!
Επιπλέον η κοινοπραξία πήρε συνολικά, άτυπα το ποσό των 196.690 ευρώ και μάλιστα σε μετρητά.
Από τον χώρο της αυτοδιοίκησης, ως θανόντες πλέον οι άμεσα εμπλεκόμενοι αιρετοί, δήμαρχοι δεν θα μπορέσουν να καταθέσουν τη δική τους μαρτυρία στην υπόθεση (σήμερα πλέον), υπάρχουν όμως τα υπηρεσιακά έγγραφα που αναφέρονται στη χρονική ακολουθία των πραγμάτων, και το κυριότερο… μαρτυρούν με ακρίβεια τα ποσά, τις δικαστικές αποφάσεις, τις «παραλείψεις» και παρατυπίες που προηγήθηκαν.
Η παρουσίαση των εγγράφων δεν σταματά εδώ καθώς θα πρέπει να φανούν όλες οι πτυχές της υπόθεσης που φτάνει σχεδόν ως το σήμερα! Στις επόμενες δημοσιεύσεις θα φανεί πώς προκύπτει ότι μέχρι και πολύ πρόσφατα δεν είχαν σταματήσει οι διεκδικήσεις για ποσά που πληρώθηκαν ξανά και ξανά.
