Στην καρδιά της Κασσάνδρας, ανάμεσα στο Πευκοχώρι και τη θάλασσα, βρίσκεται ο υγρότοπος Γλαρόκαβου, ένας μοναδικός φυσικός σχηματισμός που συνδυάζει ιστορικά και οικολογικά στοιχεία.
Αρχικά, ο Γλαρόκαβος ήταν ένα φυσικό έλος, το οποίο, με την πάροδο των αιώνων, διαμόρφωσε μια σπάνια υγροτοπική ζώνη. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο ΕΟΤ παρενέβη και δημιούργησε μια μαρίνα, ανοίγοντας στόμιο προς τη θάλασσα, με στόχο τη διαμόρφωση ενός αλιευτικού καταφυγίου.
Ο Γλαρόκαβος ως Λιμνοθάλασσα και Μαρίνα
✅ Το μήκος του υγρότοπου εκτείνεται στα 1.500 μέτρα, με μέγιστο πλάτος 400 μέτρα, ενώ το στόμιο που τον συνδέει με τη θάλασσα έχει άνοιγμα περίπου 25-30 μέτρων.
✅ Η μαρίνα, μήκους 600 μέτρων, εξακολουθεί να εξυπηρετεί ψαράδες και μικρά σκάφη, διατηρώντας τον παραδοσιακό ναυτικό χαρακτήρα της περιοχής.
✅ Στην αρχαιότητα, το έλος πιθανότατα λειτουργούσε ως αλυκή, γεγονός που επιβεβαιώνει τη σημαντική οικονομική και κοινωνική αξία του για τις τοπικές κοινότητες.
Μια Εκκλησία Χτισμένη πάνω στην Ιστορία
Στη βορειοδυτική πλευρά του υγρότοπου, δεσπόζει μια μικρή εκκλησία του 19ου αιώνα, αφιερωμένη στη Ζωοδόχο Πηγή και στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Το μικρό αυτό εκκλησάκι (4,80 x 7,00 μέτρα) κρύβει μια μεγάλη έκπληξη, καθώς είναι κτισμένο πάνω σε ερείπια παλαιοχριστιανικής βασιλικής, αποδεικνύοντας ότι η περιοχή είχε θρησκευτική και πολιτιστική σημασία από την αρχαιότητα.
Αρχαιολογικά Ευρήματα – Ένας Υστερορωμαϊκός Οικισμός
🔹 Στην βορειοδυτική όχθη της μαρίνας, σε μήκος περίπου 150 μέτρων, διακρίνονται τα ερείπια ενός υστερορωμαϊκού – παλαιοχριστιανικού οικισμού, με ευδιάκριτες τοιχοποιίες και αρχαίες κατασκευές.
Γλαρόκαβος: Ένας Πολύτιμος Θησαυρός της Φύσης και της Ιστορίας
Ο υγρότοπος του Γλαρόκαβου δεν είναι μόνο ένα τοπίο μοναδικής φυσικής ομορφιάς, αλλά και ένας τόπος γεμάτος μυστικά του παρελθόντος. Η φυσική του εξέλιξη, η δημιουργία της μαρίνας, οι αρχαιολογικές μαρτυρίες και η διαχρονική του χρήση ως λιμνοθάλασσα και αλιευτικό καταφύγιο τον καθιστούν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σημεία της Χαλκιδικής.
Αξίζει να τον επισκεφτεί κανείς, να περιηγηθεί στο τοπίο, να θαυμάσει τα αρχαία ερείπια και να νιώσει τη γαλήνη και τη μοναδικότητα αυτού του ξεχωριστού τόπου.
πηγή ΕΚΒΥ
