Υπάρχουν εικόνες που δεν είναι απλώς φωτογραφίες. Είναι στιγμές που παγιδεύουν την αλήθεια, που μετατρέπουν το συναίσθημα σε κάτι χειροπιαστό. Το μνημείο των Αεροπόρων στη Σιθωνία είναι μια τέτοια εικόνα.
Δύο αεροσκάφη, χαραγμένα πάνω στο λευκό μνημείο, ακολουθούν την πορεία τους προς τον ουρανό. Μια κίνηση που μοιάζει αέναη. Αν αφήσεις για λίγο το μυαλό σου ελεύθερο, τα βλέπεις να απογειώνονται πραγματικά. Να χάνονται εκεί ψηλά, στα αιώνια πεδία των ηρώων.
Οι φύλακες άγγελοι του ελληνικού ουρανού δεν φεύγουν ποτέ. Είναι εκεί, σιωπηλοί και αθάνατοι, συνοδοιπόροι κάθε πτήσης, κάθε βλέμματος που σηκώνεται προς το γαλάζιο. Οι ψυχές τους ταξιδεύουν στον αιθέρα, μένοντας πάντα κοντά στη γη που αγάπησαν και προστάτευσαν.
Ένα μνημείο, μια γρήγορη λήψη, μια σκέψη που σε οδηγεί στην αιωνιότητα. Γιατί οι αεροπόροι μας δεν χάνονται. Πετούν για πάντα, εκεί που ο ουρανός αγγίζει το όνειρο.
