Η Μεγάλη Τετάρτη μάς θυμίζει τη σκηνή όπου, λίγο πριν από το Πάθος, ο Χριστός δέχεται μια συγκινητική πράξη αληθινής μετανοίας.

Στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού, μια γυναίκα πόρνη Του προσφέρει πολύτιμο μύρο, άλειψε το κεφάλι Του και σιώπησε τις ενοχές της με πράξη αγάπης. Ο Ιησούς δεν την αποδοκίμασε, αλλά την ύψωσε:

«Ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ὅπου ἐὰν κηρυχθῇ τὸ εὐαγγέλιον τοῦτο, λαληθήσεται καὶ ὃ ἐποίησεν αὕτη εἰς μνημόσυνον αὐτῆς.»

Ο Κύριος γνωρίζει την καρδιά και την πρόθεση, όχι την εξωτερική εικόνα.
Την ίδια στιγμή, ο Ιούδας, με σκέψη ψεύτικης φιλανθρωπίας, προετοιμάζει την προδοσία.

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι ημέρα μετάνοιας και σιωπηλής προετοιμασίας.
Μέρα προσφοράς, συγχώρεσης, αλλά και πνευματικού διαχωρισμού.