Το αλατόνερο ενδεχομένως να περιέχει αρκετό διαλυμένο οξυγόνο για να υποστηρίξει όχι μόνο μικροβιακή ζωή, αλλά ίσως ακόμη και κάποιους ζωικούς οργανισμούς, όπως σπόγγους σε κάποια σημεία.
Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει αμερικανική επιστημονική μελέτη, που έρχεται να ενισχύσει τις πιθανότητες ότι ο Άρης μπορεί να έχει φιλοξενήσει ζωή στο παρελθόν – ή να φιλοξενεί ακόμη.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Βλάντα Σταμένκοβιτς του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της Αμερικανικής Υπηρεσίας Διαστήματος (NASA), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience», χρησιμοποίησαν μοντέλα σε υπολογιστές για να βγάλουν συμπεράσματα για τις αλμυρές λίμνες που κρύβονται κάτω από την αρειανή επιφάνεια.
Τα υπολογιστικά μοντέλα έδειξαν ότι μπορεί να υπάρχει αρκετό οξυγόνο μέσα σε αυτές τις υπόγειες λιμνούλες, ώστε να δίνει ζωή όχι μόνο σε μικροοργανισμούς, αλλά ακόμη και σε σπόγγους (θεωρούνται από πολλούς επιστήμονες οι αρχαιότεροι πρόγονοι των ζώων στη Γη).
Το αλμυρό νερό, άρα και το οξυγόνο, εκτιμάται ότι βρίσκονται κυρίως στους πόλους του «κόκκινου» πλανήτη.
«Ελπίζω ότι η νέα μελέτη θα δημιουργήσει αρκετό ενδιαφέρον στην επιστημονική κοινότητα, σε όλο τον κόσμο, ώστε να σκεφθεί τον ‘Αρη ως ένα πιθανό μέρος για ύπαρξη ζωής, ίσως ακόμη και σήμερα» δήλωσε ο Σταμένκοβιτς.
Το νερό εξαφανίστηκε από την επιφάνεια του ‘Αρη, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, μετά την εξαφάνιση της ατμόσφαιράς του.
Όμως πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι παραμένουν θύλακες κυρίως αλμυρού νερού κάτω από την επιφάνεια (λόγω των αλάτων το νερό μπορεί να παραμείνει υγρό σε πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία). Μέσα σε αυτό το νερό, μπορεί να υπάρχει άφθονο οξυγόνο σε διαλυμένη μορφή.
Η ζωή, όπως την ξέρουμε στη Γη, δεν απαιτεί κατ’ ανάγκη οξυγόνο.
Οι πρώτοι γήινοι μικροοργανισμοί ήσαν αναερόβιοι, αλλά στην πορεία αξιοποίησαν το οξυγόνο ως πηγή ενέργειας, με αποτέλεσμα να αναδυθούν σταδιακά στον πλανήτη μας πιο πολύπλοκες μορφές ζωής και, τελικά, σήμερα σχεδόν όλοι οι πολυκύτταροι οργανισμοί να αναπνέουν οξυγόνο.
