Συγκίνηση και θαυμασμός επικράτησαν στο αμφιθέατρο Ν. Μουδανιών, όπου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θάλασσας φιλοξενήθηκε η μουσική παράσταση Ματωμένα Χώματα.
Την παράσταση παρακολούθησε ο αντιπεριφερειάρχης Χαλκιδική Γιάννης Γιώργος λέγοντας ότι πρόκειται για έναν τρόπο απόδοσης τιμής στα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και τις ψυχές που χάθηκαν. «Οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας συνέβαλαν στο χτίσιμο μιας νέας Ελλάδας, και δεν έφεραν μαζί τους μόνο τις μνήμες, αλλά και μια ολόκληρη πατρίδα», τόνισε μεταξύ άλλων και πρόσθεσε ότι «έπρεπε να γίνει αυτό το διήμερο εκδηλώσεων στα Ν. Ρόδα και στα Ν. Μουδανιά, όπου ντόπιοι και πρόσφυγες ενώθηκαν και κατάφεραν να κάνουν μια μεγάλη πατρίδα, την Ελλάδα». Ο αντιπεριφερειάρχης επεσήμανε ότι ανάλογες εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν το επόμενο δεκαήμερο θα είναι ισάξιες των αγώνων που έδωσαν οι πρόγονοί μας. Άλλωστε πρέπει να σημειωθεί ότι η Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής χρηματοδοτεί ιστορικό ντοκιμαντέρ με θέμα “Η Χαλκιδική των Προσφύγων“.
«Δεν θα μπορούσε να κλείσει διαφορετικά το Φεστιβάλ Θάλασσας αν δεν γινόταν αναφορά στη Μικρασιατική Καταστροφή», δήλωσε από την πλευρά του ο δήμαρχος Ν. Προποντίδας Μανώλης Καρράς.
Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, αφηγητής κειμένου της Διδούς Σωτηρίου (Ματωμένα Χώματα) τόνισε ότι είναι ιδιαίτερη χαρά για τον ίδιο να συμμετέχει στην παράσταση. «Η αφήγηση αρέσει σε όλους μας, μας αρέσει να λέμε ιστορίες και να μας ακούνε», τόνισε. Για την πρώτη παράσταση στα Ν. Ρόδα ανέφερε ότι το χωριό τον ενθουσίασε ενώ στα Ν. Μουδανιά βρίσκεται συχνά, όπως είπε.
Ο Γιώργος Ντόβολος, καλλιτεχνικός διευθυντής της παράστασης μίλησε για την επιλογή των κειμένων, για τις διδαχές της ιστορίας και των παθημάτων. «Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα κι άλλες φορές σαν κωμωδία. Ο πρωταγωνιστής των κειμένων αντικατοπτρίζει την ψυχή του μέσου Ρωμιού. Επιλέξαμε συμβολικά 22 κομμάτια των κειμένων για να αποδώσουμε τιμή και μνήμη σε όσους έφεραν στον τόπο μας ήθη και έθιμα», δήλωσε.
Η ερμηνεύτρια Κατερίνα Δούκα μίλησε για την ανταπόκριση του κόσμου και στις δύο παραστάσεις που ήταν πολλή ζεστή.
Η παράσταση
Η ζωή του Μικρασιάτη Μανώλη Αξιώτη, που αφηγείται τις δοκιμασίες του στα Ματωμένα Χώματα, μεταφέρεται στην κεντρική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Με έντονο το στοιχείο της μνήμης, και μέσα από μία έντονη αλληλουχία αφηγήσεων και σκηνών, ο θεατής παρακολουθεί τη ζωή του ήρωα από την ήρεμη αγροτική ζωή στο χωριό Κιρκιντζέ, στα απάνθρωπα τάγματα εργασίας Αμελέ Ταμπουρού, το σκληρό μέτωπο του Αφιόν Καραχισάρ και το προσφυγικό ταξίδι στην Ελλάδα. «Θηρίο είν’ ο άνθρωπος», μονολογεί ο ήρωας, για να περιγράψει όχι μόνο το πόσα μπορεί να αντέξει, αλλά και το πόσα φριχτά μπορεί να πράξει.
