Σήμερα 23 Αυγούστου η εκκλησία τιμά την απόδοση της Κοιμήσης της Θεοτόκου γνωστή σε όλους ως «Εννιάμερα της Παναγίας».
Με τα Εννιάμερα ή την Απόδοση της Κοίμησης της Θεοτόκου η Εκκλησία κλείνει με την ίδια πανηγυρική διάθεση την Κοίμηση και τη Μετάσταση της Παναγίας, που τιμάται την 15 Αυγούστου.
Με την ευκαιρία αυτή, κάποιες εκκλησίες ή μοναστήρια επιλέγουν να πανηγυρίζουν την Κοίμηση της Θεοτόκου στις 23 Αυγούστου και όχι στις 15 Αυγούστου, που οι γιορτές είναι πάμπολλες σε όλη την Ελλάδα.
Όλοι οι πιστοί ετοιμάζονται να πανηγυρίσουν λαμπρά τη μεγάλη θεομητορική πανήγυρη
Χαίρονται που η προστάτισσά τους, η μητέρα του Θεού και των ανθρώπων, ανέρχεται στους ουρανούς για να πρεσβεύει διηνεκώς υπέρ σύμπασας της πάσχουσας ανθρωπότητος.
Φαίνεται αντιφατικό το σχήμα. Χαρά στη νεκρώσιμη έξοδο; Πρόκειται για χαροποιό πένθος και χαρμολύπη, για την ασκητική και νηπτική γραμματεία. Οι λυπητεροί ύμνοι γίνονται χαροποιοί.
Η κηδεία μετατρέπεται σε πανηγυρική εορτή. Φαίνεται παράδοξο εξωτερικά και με πρώτη ματιά. Αν εμβαθύνει κανείς, θα παρατηρήσει ότι πρόκειται για θεϊκή ενέργεια, για θαυματουργό γεγονός.
Τα δάκρυα του πένθους, της θλίψης και της στενοχώριας μεταβλήθηκαν σε δάκρυα χαράς, ευφροσύνης, αγαλλιάσεως και ελπίδος.
Παραμυθεί η Θεοτόκος τους φίλους της, τους χαρίζει ωραίους λογισμούς, αισιόδοξη σκέψη, γλυκιά παρηγοριά.
Η Παναγία μετέβη σε καλύτερη, ανώτερη και ωραιότερη ζωή.
Ήταν αδύνατο ο σκοτεινός Άδης να φυλακίσει την Πανυπέραγνη μητέρα του Εμμανουήλ, τη γεννήσασα τον Φωτοδότη Χριστό, τον ήλιο της δικαιοσύνης, τον εωθινό αστέρα.
Έτσι ο θάνατός της έγινε πύλη της ζωής και του φωτός. Οι πιστοί προσκυνώντας με ευλάβεια τις θαυματουργές θεομητορικές εικόνες λαμβάνουν χάρη και χαρά, κουράγιο και άνεση, ενίσχυση και δύναμη.
Οι ταπεινοί και ευλογημένοι προσκυνητές των εικόνων της Παντάνασσας καταθέτουν τον πόνο τους, το πρόβλημά τους, το αίτημά τους, τη δυσκολία τους. Η πονεμένη μητέρα Παναγία τους δέχεται όλους, τους ακούει, τους παρηγορεί, τους σφουγγίζει ιδρώτες και δάκρυα, τους ασπάζεται, τους εγκαρδιώνει.
Η μορφή της Παναγίας μένει πάντοτε σεμνή, σοβαρή, σιωπηλή, συνετή και σεβάσμια. Μιλά όμως κι έτσι, με την πλούσια χάρη της, την καθαρότητά της, την ταπείνωσή της. Κρύβει στο ιερό πρόσωπό της ένα υπέροχο ήθος.
Δίνει χαρά δίχως να γελά και να αστειεύεται, κηρύττει δίχως λόγια, αλλά με το βιωμένο της παράδειγμα, διδάσκει με την ίδια την ωραία ζωή της.
Δίνει αυτό που έχει: αγάπη, υπομονή, υπακοή και καλοσύνη.
Πολλές εκκλησίες, εξωκλήσια και ιερές μονές σε όλη την χώρα τιμούν αύριο με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατάνυξη τα εννιάμερα της Παναγίας.
Τα εννιάμερα της Παναγίας στη Χαλκιδική τιμούνται σε πολλά προσκυνήματα και εκκλησιές της Μεγαλόχαρης στη Μαραθούσα, στα Βράσταμα, στην Νέα ΄Ολυνθο, στην Καλάνδρα, στα Νέα Ρόδα στη Νέα Σικιώνη, στη Νέα Ποτίδαια.
Μεγάλη η χάρη της Παναγίας θαυματουργά τα προσκυνήματα τα συναντούμε από τις παραλίες μέχρι τις κορφές του Χολομώντα…
Η Παναγιά της Μαραθούσας στην εκκλησιά του Αι Γιώργη …
Ο Ναός, γιορτάζει στις 23 Αυγούστου και η ημέρα αυτή είναι άλλη μια ευκαιρία για να ανταμώσουν οι κάτοικοι, να προσκηνήσουν, να γιορτάσουν, να γλεντήσουν, να χορέψουν.
Όλοι γνωρίζουμε ότι τα πανηγύρια που είναι η κορυφαία στιγμή έκφρασης του κοινωνικού και πολιτισμικού παλμού των τοπικών κοινωνιών και είναι πάντα αφιερωμένα στη μνήμη των πολιούχων η, Τοπικών Αγίων. Όμως, για τη Μαραθούσα δεν ισχύει αυτό.
Ο Ναός, ενώ είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, το πανηγύρι γίνεται στις 23 Αυγούστου, δηλαδή στα 9μερα της Παναγίας.
Γιατί άραγε; Ιδού η εξήγηση! Πριν πολλά-πολλά χρόνια, οι ντόπιοι κάτοικοι της Μαραθούσας επιθυμούσαν το πανηγύρι να γίνεται του Αγίου Γεωργίου και οι πρόσφυγες ήθελαν να γίνεται της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Έτσι, σαν χρυσή τομή βρήκαν την διπλή λύση.
Δηλαδή, ο ναός να τιμάται στη μνήμη του Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και το πανηγύρι να γίνεται προς τιμή της Υπεραγίας Θεοτόκου!
Η Παναγιά της Νέας Σκιώνης και το ξωκλήσι της Παναγίας Φανερωμένης
Το ξωκλήσι της Παναγίας Φανερωμένης στη Νέα Σκιώνη, βρίσκεται 2 χιλιόμετρα ανατολικά του χωριού στη θέση της αρχαίας Σκιώνης. Είναι χτισμένο ακριβώς στην όχθη και φιλοξενεί θαυμάσιες τοιχογραφίες του 16ου αιώνα μ.Χ.
Το εκκλησάκι, καθώς και η γύρω περιοχή ανήκε στη Μονή Φλαμουρίου, στη Θεσσαλία. Όταν η Θεσσαλία απελευθερώθηκε από τους Τούρκους, το 1881 μ.Χ., παραχωρήθηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, στην οποία ανήκει μέχρι σήμερα.
Στο ναό φυλάσσεται η εικόνα της Παναγίας ζωγραφισμένη σε όρθια μαρμάρινη βάση αγάλματος. Η παράδοση για το ξωκλήσι λέει ότι ένας χωρικός της περιοχής είδε ένα φως στη θάλασσα να πλησιάζει στην ακτή.
Νομίζοντας ότι πρόκειται για πειρατικό καράβι, επέστρεψε στο χωριό να ειδοποιήσει τους συγχωριανούς του. Το πρωί, όταν το φως έφτασε στην ακτή, είδαν ότι ήταν ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο, με την Παναγία ζωγραφισμένη πάνω του, που επέπλεε στη θάλασσα.
Οι χωριανοί εντυπωσιάστηκαν από το θαύμα και ζήτησαν από τον Τούρκο μπέη της περιοχής να τους επιτρέψει να χτίσουν ένα εκκλησάκι για να στεγάσουν την εικόνα. Αυτός όμως αρνήθηκε, έριξε κάτω την εικόνα και άρχισε να την ποδοπατά.
Η εικόνα έγινε ξαφνικά μαλακή σαν πηλός και παγίδεψε τα πόδια του μπέη, μη αφήνοντάς τον να ξεφύγει. Τότε ο μπέης μετάνιωσε, και ζητώντας συγνώμη επέτρεψε να χτιστεί το εκκλησάκι αυτό.
Η τοπική παράδοση αναφέρει ότι η εικόνα κλαίει πριν συμβεί κάτι κακό στη χώρα. Λέγεται ότι η εικόνα δάκρυσε πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, λίγο πριν γίνει η εισβολή της Κύπρου, ακόμη και πρόσφατα, όταν δημιουργήθηκε το θέμα με το όνομα των Σκοπιων.
Καλάνδρα και η Παναγία η Πλασταριώτισσα,
Στο κέντρο του χωριού είναι η κεντρική εκκλησία της Καλάνδρας, η “Κοίμηση της Θεοτόκου”, που κτίστηκε το 1900 και παρουσιάζει ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον καθώς είναι βασιλικού ρυθμού και γιορτάζει στις 15 Αυγούστου. Μεγάλη πανήγυρη προς τιμήν της Παναγίας γίνεται στις 23 Αυγούστου.
Ένα χιλιόμετρο δυτικά του χωριού της Καλάνδρας, σε μια πανέμορφη τοποθεσία έχοντας θέα όλο τον κάμπο, βρίσκεται η εκκλησία της Παναγίας της Πλασταριώτισσας, που κτίστηκε το 1619. Η εν λόγω εκκλησία παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι στο εσωτερικό της σώζονται τοιχογραφίες που απεικονίζουν τη Γέννηση έως και τη Σταύρωση του Χριστού.
Η Παναγία η Πλασταριώτισσα είναι μια μικρή ξυλόστεγη βασιλική, μονόκλιτη εκκλησία με στέγη δίρριχτη, και απλώνεται σε δύο επίπεδα από την Δύση προς την Ανατολή.
Υπάρχουν 2 είσοδοι : η μία βρίσκεται στη Δυτική και η άλλη στη Νότια πλευρά. Δεν υπάρχει κανένα άλλο άνοιγμα εκτός από το παραθυράκι στην κόγχη του ιερού.
Εξωτερικά το μόνο που θυμίζει εκκλησία είναι ένας λιγνός σταυρός στη σκεπή. Μπαίνοντας από τη νότια είσοδο στο δεξί μας χέρι υπάρχει μια κτητορική επιγραφή.
Εκτός από αυτήν υπάρχει και άλλη επιγραφή δίπλα στην δυτική θύρα , που σήμερα διακρίνονται μόνα τα γράμματα… ΡΟΜΗ.
Άλλωστε εκτός από τα χαραγμένα ονόματα, υπάρχουν και χρονολογίες στους τοίχους της εκκλησίας, όπως π.χ. «Εκτίσθη το 1619» ή «278 ετών η εκκλησία εις το 1897».
Στα Νέα Ρόδα η θαυματουργή η Παναγία η Σκουπιώτισσα
Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Σκουπιώτισσας προέρχεται από το χωριό Σκοπιά ή Σκουπιά που βρίσκεται στη νήσο Αλώνι της θάλασσας του Μαρμαρά. Κατά τη Μικρασιατική καταστροφή το 1922 τη μετέφερε για να τη σώσει από τους Τούρκους η Σκουπιώτισσα Βασιλεία Τσακάλου Χατζηγεωργίου.
Η μεταφορά της έγινε με το ιστιοφόρο «Άγιος Νικόλαος» των γνωστών Σκουπιανών καπεταναίων Κυριάκου Πριακωνά και Κωνσταντίνου Τσακάλου.
Στην αρχή παρέδωσαν την εικόνα για φύλαξη στην εκκλησία «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου» στον Μούδρο της Λήμνου, όπου ήταν και η πρώτη εγκατάσταση των συγχωριανών τους.
Κατόπιν ενεργειών του Κυριάκου Ιωακείμ Πριακωνάiv και αίτησης που υπέβαλαν οι Σκουπιώτες των χωριών Νέων Ρόδων, Αμμουλιανής και Ουρανούπολης, μεταφέρθηκε οριστικά με το πλοίο του Κυρ. Πριακωνά «Άγιος Γεώργιος», στο χωριό των Νέων Ρόδων στις 9 Οκτωβρίου του 1933.
Η εικόνα είναι αμφιπρόσωπη με την Παναγία Οδηγήτρια και την Σταύρωση. Η ζωγραφική έγινε με αυγοτέμπερα απ’ ευθείας στο ξύλο και η σημερινή μορφή είναι επιζωγράφιση των αρχών του 19ου αιώνα πάνω σε προϋπάρχουσα ζωγραφιά που ανήκει στα βυζαντινά χρόνια.
Ειδικοί την χρονολογούν στα τέλη του 14ου με αρχές του 15ου αιώνα.
Στη Νέα Όλυνθο η Παναγιά η Θρηνωδούσα
Την εικόνα της Παναγιάς της Θρηνωδούσας την αγιογράφησε ο γέροντάς μας Ιωάσαφ, από το Άγιο Όρος.
Ο γέροντας έκανε πολλές εικόνες αλλά η εικόνα αυτή η «Παναγία η Θρηνωδούσα», που βρίσκεται στην Νέα Όλυνθο Χαλκιδικής θαυματουργεί.
Τα θαυματα πολλα και οι αφηγησεις για αυτά ακομη περισοτερες … Έκανε λεει…η Παναγία μας ένα θαύμα σ’ έναν πιστό εκεί –θεράπευσε το παιδί του που είχε καρκίνο-και ο πιστός έταξε, όταν αποκτήση λίγα χρήματα, να κτίση μία Εκκλησία προς τιμήν της Παναγίας μας.
Όταν έκτισε την Εκκλησία, είχε απορία σε ποια θαυματουργό εικόνα της Παναγίας μας να αφιερώση την Εκκλησία.
Παρουσιάστηκε η Παναγία στον ύπνο του και του λέει: «Θα πας στο Άγιον Όρος στους αδελφούς Ιωσαφαίους και θα πης στον γερο-Ιωάσαφ να σου αγιογραφήση την “Παναγία την Θρηνωδούσα”».
Λέει ο πιστός στην Παναγία: «Εγώ έχω γυρίσει τόσες Εκκλησίες, τόσα μοναστήρια, δεν έχω δει τέτοια εικόνα».
«Εσύ, λέει, θα πας να του πης, και εγώ θα του στείλω μήνυμα και ξέρει αυτός πως θα σου την αγιογραφήση».
Ήρθε αυτός ο πιστός με ευλογία της Μητροπόλεως, την επιτροπή της Εκκλησίας και τον ιερέα του χωριού του, και διηγήθηκε στον γέροντα αυτό το όνειρο που είδε. Έτσι ο γέροντας αγιογράφησε την Παναγία το 1972 και την έστειλε ευλογία εκεί στο χωριό.
Έχει κάνει πάμπολλα θαύματα αυτή η εικόνα του γέροντος Ιωάσαφ. Βρίσκεται στήν Νέα Όλυνθο Χαλκιδικής. Πανηγυρίζει 23 Αυγούστου με το Νέο, στα εννιάμερα της Παναγίας μας.
Βράσταμα ένα πανέμορφο ξωκλήσι στο δάσος
Στα Βράσταμα υπάρχει ένα ξωκλήσι σε χώρο πανέμορφο γεμάτο πλατάνια και πουρνάρια.
Εδώ ολο το διαστημα του 15Αυγουστου τελούνται οι ακολουθίες με αποκορύφωμα την πανηγυρική Θεία λειτουργία των εσοδίων της Παναγίας στης 23 Αυγουστου .
Τη μέρα αυτή ομάδα νέων του χωριού “Oι Οικονομάδες” προσφέρουν το πατροπαράδοτο φαγητό μανέστρα με γίδα βραστή στα κάρβουνα.
Την ημέρα αυτή στο χωριό προσφέρεται και το παραδοσιακό ποτό που παράγεται από το θαμνώδες φυτό την κουμαριά και ονομάζεται “κούμαρο”.
Η γιορτή του “κούμαρου” συμπεριλαμβάνεται στις Πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνει ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βραστάμων.
