Εκτός από Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης η σημερινή είναι και Παγκόσμια Ημέρα Δασών. Στη Χαλκιδική μπορεί οι δύο μέρες να ταυτίζονται ως προς τον εορτασμό τους, κάθε δάσος του νομού, με την απαράμιλλή ομορφιά του, μοιάζει με ποίημα, όπως παραδέχονται συχνά οι επισκέπτες και περιπατητές  του τόπου.

Αξίζει λοιπόν να δούμε την ποίηση της φύσης στον ευλογημένο νομό της Χαλκιδικής, μέσα από τα δάση της. Ποια είναι και τι ιδιαίτερο έχει το καθένα σε χλωρίδα και πανίδα:

Η Χαλκιδική είναι γνωστή για τα εκτεταμένα και πλούσια δάση της, τα οποία καλύπτουν μεγάλο μέρος της περιοχής και συμβάλλουν στη φυσική της ομορφιά. Τα κύρια δάση της Χαλκιδικής περιλαμβάνουν:

1. Δάσος του Χολομώντα
Ένα από τα σημαντικότερα δάση της Χαλκιδικής στον ορεινό της όγκο.  Είναι γνωστό για την πλούσια βιοποικιλότητά του, φιλοξενώντας είδη όπως δρυς, οξιές, πεύκα και έλατα. Είναι επίσης σπουδαίος βιότοπος για λύκους, ζαρκάδια, αγριόχοιρους και πολλά είδη πουλιών, ενώ δεν ξεχνάμε και τα μανιτάρια του Ταξιάρχη, που προσφέρονται απλόχερα και σε ποικιλίες.

2. Δάσος του Άθωνα στο Άγιον Όρος
Καλυμμένο από πυκνά δάση που περιλαμβάνουν κυρίως δρυς, καστανιές και πεύκα, βρίσκεται το Άγιο Όρος στην ανατολική χερσόνησο της Χαλκιδικής. Η περιοχή είναι γνωστή για τη μοναστική της κοινότητα και την πλούσια φυσική της κληρονομιά.

Στον δήμο Αριστοτέλη ​το δάσος της Βαρβάρας αποτελεί ύμνο στο πράσινο και στο νερό φυσικά. Οι καταρράκτες, κυρίαρχο στοιχείο στο σκηνικό, επιβεβαιώνουν τη φήμη τους, ως μαναδικής ομορφιάς μέρος για εξόρμηση, χαλάρωση, ή και… ποίηση.

3. Δάσος της Κασσάνδρας
Στην δυτική χερσόνησο της Χαλκιδικής, ή αλλιώς στο πρώτο “πόδι” όπως συνηθίζουμε να λέμε, η Κασσάνδρα διαθέτει δασικές εκτάσεις με πεύκα και άλλα μεσογειακά είδη. 

Μεγάλη δασική έκταση συναντάμε στην περιοχή Σάνη – Παλιούρι, γνωστή για τις πυκνές εκτάσεις με πεύκα. Αν και η περιοχή έχει αναπτυχθεί τουριστικά, διατηρούνται σημαντικές δασικές περιοχές που προσφέρουν φυσική ομορφιά και ευκαιρίες για αναψυχή. Δυστυχώς οι πυρκαγιές προκάλεσαν στο παρελθόν σοβαρές ζημιές και μεγάλες απώλειες.

4. Δάσος της Σιθωνίας
Η μεσαία χερσόνησος της Χαλκιδικής, (το δεύτερο λεγόμενο “πόδι) η Σιθωνία, χαρακτηρίζεται από δασικές εκτάσεις με πεύκα, δρυς και άλλα μεσογειακά φυτά. Τα δάση της Σιθωνίας συμβάλλουν στη γραφικότητα του τοπίου και προσφέρουν καταφύγιο σε πολλά είδη πανίδας.

Το Δραγουντέλι, ο αγαπημένος ορεινός όγκος για κάθε φυσιολάτρη πήρε το όνομά του από τον σπάνιο δέντρο Ίταμος (Taxus baccata), που συναντάται εκεί και λέγεται ότι ζει πάνω από 1.000 χρόνια. Είναι κυρίως πευκοδάσος, αλλά φιλοξενεί και δρυς, κουμαριές και πλατάνια. Εδώ φωλιάζουν Σπάνια είδη αρπακτικών, όπως ο χρυσαετός.​

Οικοτουρισμός, πεζοπορία και επαφή με τη φύση προσφέρονται απλόχερα σε κατοίκους και επισκέπτες σε όλες τις παραπάνω περιοχές. Γι’ αυτό ακριβώς η Χαλκιδική είναι ξεχωριστή καθώς κάθε σημείο του ορεινού της όγκου συναντά στον ορίζοντα το γαλάζιο της θάλασσας, και μάλιστα σε απόσταση αναπνοής.