Τον ευεργέτη όλων των Τριγλιανών της Βιθυνίας της Μικράς Ασίας, Φίλιππο Καβουνίδη, τίμησε ο Σύλλογος Απανταχού Τριγλιανών και το Παράρτημα Συλλόγου Απανταχού Τριγλιανών.
Συγκεκριμένα, το πρωί της Κυριακής 10 Νοεμβρίου 2024, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία, επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στην προτομή του Φίλιππου Καβουνίδη στην Πλατεία Νέας Τρίγλιας, παρουσία του εγγονού του Φίλιππου Καβουνίδη και εκλεκτών προσκεκλημένων ανάμεσά τους και Τριγλιανοί από τη Ραφήνα.
Ακολούθησε ομιλία με θέμα: “Ο Φίλιππος Καβουνίδης, ο μεγάλος ευεργέτης των Τριγλιανών” με ομιλήτρια τη Βαλέρια Κοντοπούλου στην Αίθουσα Παραρτήματος Συλλόγου Απανταχού Τριγλιανών.
Στην εκδήλωση συμμετείχε η Δημοτική Χορωδία Ν. Τρίγλιας.
Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν, υπό την αιγίδα του Δήμου Ν. Προποντίδας.
Ποιος ήταν ο ευπατρίδης Φίλιππος Καβουνίδης
Ο Φίλιππος Ευστρατίου Καβουνίδης γεννήθηκε το 1875 στην Τρίγλια Βιθυνίας. Παντρεύτηκε την Αικατερίνη Καλαφάτη, τη μικρότερη αδερφή του Αγίου Χρυσόστομου Μητροπολίτη Σμύρνης και απέκτησε μαζί της 6 παιδιά. Ασχολήθηκε µε το εμπόριο αλλά και τη ναυτιλία όπου διέπρεψε.
Το 1914 οι Νεότουρκοι επειδή αντιλήφθηκαν τη βοήθεια που παρείχε στην Ελλάδα στέλνοντας κρυφά επίστρατους για ν’ αποφύγουν την τουρκική θητεία, τον καταδίκασαν σε θάνατο. Η προσφορά του προς τους συγχωριανούς του υπήρξε τεράστια.
Όταν οι Τριγλιανοί γύρισαν το 1918 από την εξορία τους στην Προύσα και βρήκαν την κωμόπολη κατεστραμμένη, δέχθηκαν την υλική βοήθεια του Καβουνίδη και του Σάπαρη. Το 1922 προσέφερε τα πλοία του για να μεταφέρει τους καταδιωκόμενους συμπατριώτες του στην Ελλάδα. Με κίνδυνο να συλληφθεί, πέρασε εκείνες τις δύσκολες ώρες του διωγμού, από τις εκκλησίες της γενέτειρας του και πήρε μαζί του τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας της Παντοβασίλισσας, της Αγίας Επίσκεψης, τα Ευαγγέλια, τους Σταυρούς, τα αργυρά σκευή, τα άμφια και τα μουσικά όργανα της φιλαρμονικής που εκείνος είχε δωρίσει το 1918 στη Τρίγλια.
Στην Ελλάδα ο Φίλιππος Καβουνίδης είχε επίκεντρο των δραστηριοτήτων του τον Πειραιά επισκεπτόμενος τακτικότατα την Ραφήνα όπου έκτισε και σπίτι. Ο καπετάν Φίλιππος, όπως τον έλεγαν οι Τριγλιανοί, πέθανε το 1940 και ετάφη στη Ραφήνα, σε μέρος που εκείνος επέλεξε, στο λόφο της Παναγίτσας (κείμενο του Βασίλη Πιστικίδη).
