Του Στέλιου Βαλιάνου
Κανείς δεν δικαιούται να απόσχει από το διαρκές αίτημα για βελτίωση και εξέλιξη των δημοκρατικών θεσμών και του κοινωνικού κράτους δικαίου.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι να θεωρήσει κανείς ότι το δημοκρατικό πολίτευμα, από τη στιγμή της εγκαθίδρυσης του, παραμένει αναλλοίωτο και απρόσβλητο. Υπάρχουν μεν θεσμοί αυτοπροστασίας του, πλην όμως μόνο η συλλογική εγρήγορση και η ευαισθητοποίηση του συνόλου των κοινωνικών δυνάμεων μπορεί να εγγυηθεί τη διαχρονικότητα και τη διαρκή αναγέννηση του.
Οι επιβουλείς της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας καιροφυλακτούν πάντα , για να μας “σώσουν” από μια “ανωμαλία” ή από την “κατ’ επίφαση Δημοκρατία”.
Ένα αδύναμο ή άβουλο να επιβάλει την τάξη και την ασφάλεια Κράτος αφήνει πολλά περιθώρια αμφισβήτησης της ικανότητας της Δημοκρατίας να προστατεύει τους πολίτες της, και αφήνει ανοικτή την πόρτα σε παρακρατικά μορφώματα.
Η τήρηση της δημόσιας τάξης δεν είναι περιορισμός των ατομικών δικαιωμάτων αλλά όρος της ελευθερίας των πολιτών.
Η ασυδοσία ορισμένων ιδεολογικών ομάδων, που εμφανίζεται ως κοινωνική πάλη και κινείται εκτός των αποδεκτών τρόπων δημόσιας έκφρασης, καταλύει ατομικές και συλλογικές ελευθερίες που έχουν συμφωνηθεί στον καταστατικό χάρτη της Χώρας, το Σύνταγμα.
Ένα σύγχρονο Κράτος οφείλει να ισορροπεί με καθαρότητα απέναντι στην ανεκτικότητα και την κρατική πυγμή ώστε να προστατέψει αποτελεσματικά θεμελιωμένα συνταγματικά δικαιώματα, όπως η περιουσία, η ελευθερία κίνησης και η ασφάλεια.
Δεν νοείται διάλογος του Κράτους με συλλογικότητες που με τη δράση τους υπονομεύουν δομές και θεσμούς στους οποίους ο πολίτης εναποθέτει την ατομική και εθνική του ασφάλεια.
Ας μην μας διαφεύγει ότι σε μια οργανωμένη κοινωνία, το μόνο που έχει δικαίωμα άσκησης νόμιμης βίας είναι το συντεταγμένο κράτος δια των οργάνων της τάξης.
Κράτος, στο οποίο η ασυδοσία συγχέεται με την ελευθερία και αναπάντητα χορηγείται άπλετος δημόσιος χώρος για άνομες πράξεις σε μεμονωμένα άτομα και ομάδες, κινδυνεύει να χάσει τον έλεγχο και υπονομεύει την κοινωνική ειρήνη και συνοχή.
Τέτοιες μέρες ζούμε στη Χώρα μας.
