Το Βατοπέδι είναι ένα Μικρό προσφυγικό χωριό στη Σιθωνία, κατάφυτο από ελιές και αμπέλια .
Το χωριό ιδρύθηκε από πρόσφυγες, με καταγωγή από τη Μικρά Ασία, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στον οικισμό μετά το 1922 στην περιοχή που υπήρχε από τον 13ο μ.Χ. αι. παλιό μετόχι της Μονής Βατοπεδίου, τα παλιά κτίρια του οποίου καταστράφηκαν από τους Τούρκους το 19ο μ.Χ. αι. και το μοναστήρι ξαναχτίστηκε το 1904.
To όνομά του προήλθε από το γεγονός ότι οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν σε περιοχή που ήδη υπήρχε ως περιοχή στη Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.
Σε μικρή απόσταση από το χωριό, στο ύψωμα όπου σήμερα το Πνευματικό Κέντρο της γυναικείας μονής της Ορμύλιας, έχουν επισημανθεί ίχνη οικισμού των ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων…
Ακολουθώντας το δρόμο προς Ορμύλια εμφανίζεται ένας τόπος αγροτικός, με χωράφια, ελαιώνες και λιγοστά αμπέλια.
Μέσα σε αυτό το αγροτικό τοπίο, που φαίνεται να έχει υποστεί μικρές μόνο μεταβολές κατά τους πρόσφατους αιώνες, ο επισκέπτης συναντά το Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μονής Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, κτισμένο σε Αγιορείτικο ρυθμό, λίγο έξω από το Βατοπέδι.
Λίγο πιο πέρα έχει εγκατασταθεί και αναπτύσσεται το γυναικείο Μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, το μεγαλύτερο στην Ελλάδα γυναικείο μοναστήρι με 110 περίπου μοναχές και οικουμενική ακτινοβολία, ένα επιβλητικό συγκρότημα κτιρίων Αγιορείτικου ύφους με εργαστήρια εικονογραφίας, υφαντικής, κεντητικής κ.α.
Νότια του Βατοπεδίου υπάρχει πάνω σε έναν πανέμορφο λόφο, το Ανδρικό Μοναστήρι του Αγίου Αρσενίου με πανοραμική θέα. Από τους πρόποδες του λόφου εκτείνεται μια πανέμορφη παραλία με βραχώδη ομορφιά και χρυσαφένια αμμουδιά.
Τα Μοναστήρια της Ορμύλιας
Έξω από το Βατοπέδι, όπως ήδη είπαμε, λίγα χιλιόμετρα από τα βόρεια παράλια του κόλπου της Κασσάνδρας, σε μια καταπράσινη περιοχή από ελαιώνες και αμπελώνες, ανάμεσα στις κοινότητες Βατοπεδίου και Ορμύλιας, εγκαταστάθηκε πριν από 23 χρόνια το γυναικείο μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, γνωστό ως μοναστήρι της Ορμύλιας…με δραστηριότητες στους τομείς κοινωνικής προσφοράς και της υγείας, με δυναμικό περίπου 110 μοναχές και εργαστήρια υφαντικής και εικονογραφίας.
Το μοναστήρι, αγιορείτικο μετόχι της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας, κτισμένο σε αντέρεισμα, αναπτύχθηκε ραγδαία και σήμερα, υπό την σκιάν της αγιορείτικης πνευματικής κληρονομιάς, αποτελεί πρότυπο του μοναστικού κοινοβίου στην Ελλάδα.
Στο αρχονταρίκι
Ελληνικός καφές και λουκούμι στο αρχονταρίκι περιμένει τον επισκέπτη μετά τον εσπερινό, με χαμόγελο και ευγένεια από τις αδελφές Ηλιανή, Δομετιανή, Μαρδαρία, Θαβωρία που έχουν την ευκαιρία να ακούσουν με αγάπη και υπομονή τα προβλήματα των πιστών του έξω κόσμου που έχουν τόση ανάγκη από γαλήνη και ηρεμία… Στα υπόλοιπα διακονήματα της ημέρας εργάζονται ασταμάτητα και οι υπόλοιπες μοναχές από το χάραμα έως νυκτός.
Το καθολικό της μονή είναι ναός βυζαντινού ρυθμού με ψηφιδωτό δάπεδο και τοιχογραφίες. Πανηγυρίζει στις 25 Μαρτίου και επίσης στις 22 Ιουλίου, της προστάτιδας της μονής Σίμωνος Πέτρας, Αγίας Μαρίας Μαγδαληνής.
Το ανδρικό μοναστήρι του Αγίου Αρσενίου…,
Στα νότια του χωριού πάνω σε λόφο υπάρχει και το ανδρικό μοναστήρι του Αγίου Αρσενίου, που ιδρύθηκε το 1986.
Το Μοναστήρι ιδρύθηκε το 1986 και τα εγκαίνια του έγιναν από τον Μητροπολίτη Κασσανδρείας . Συστάθηκε με την προτροπή και την ευχή του Μακαριότατου Γέροντα Παισίου.
Το καθολικό είναι ναός βυζαντινού ρυθμού με τρούλο. Πανηγυρίζει στις 10 Νοεμβρίου στη μνήμη του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκη και στη 1 Οκτωβρίου της Αγίας Σκέπης σύμφωνα με την Βυζαντινή παράδοση.
Σήμερα αριθμεί 18 μοναχούς, με Καθηγούμενο τον π. Θεόκλητο Μπόλκα.
με τον Φακό της Ζωής Γανίτη
επιμέλεια κειμένου Στεργίου Μαίρη
