Η Νέα Τρίγλια είναι μια όμορφα εξελισσόμενη κωμόπολη της Χαλκιδικής που συναντά ο ταξιδιώτης σε απόστασή 50 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη, 36 χλμ NΔ από τον Πολύγυρο και σε απόσταση 4 χιλιομέτρων περίπου από τη δυτική ακτή της Χαλκιδικής προς τον Θερμαϊκό με την κτηματική περιοχή της να εκτείνεται μέχρι την ακτογραμμή όπου και βρίσκεται η Παραλία Νέας Τρίγλιας .
Ιδρύθηκε το 1922 μετά την μικρασιατική καταστροφή στην τοποθεσία του προϋπάρχοντος οικισμού Σουφλάρι. Οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού, στο μεγαλύτερο τμήμα τους είναι πρόσφυγες, προερχόμενοι από την ομώνυμη πόλη του Βοσπόρου Μ.Ασίας -κοντά στην Προύσα- και από το Βελετλέρ -σήμερα Cinarlik koy-, που βρίσκεται κοντά στην Τρίγλια της Μ.Ασίας , καθώς και από το Κίζδερβεντ της Μ.Ασίας, χωριό κοντά στη Νικομήδεια .
Η περιοχή είναι πεδινή και έντονα αγροτική – κτηνοτροφική πράγμα που καθορίζει και την κύρια ασχολία των κατοίκων που είναι η ενασχόληση με την πρωτογενή παραγωγή (γεωργία και κτηνοτροφία).
Τα κύρια καλλιεργούμενα είδη καθορίζουν και την χλωρίδα της περιοχής και αποτελούνται από σιτηρά, βαμβάκι, κηπευτικά και ελιές, μάλιστα η καλλιέργεια της ελιάς και των σιτηρών φαίνεται να δεσπόζουν στην περιοχή από παλιά καθότι στην περιοχή υπάρχουν οι υπέργηρες ελιές και σειρά υδρόμυλων.
Η περιοχή της Νέας Τρίγλιας ήταν κατοικημένη από τα αρχαία χρόνια και στο συμπέρασμα αυτό οδηγεί το πλήθος των αρχαιολογικών ευρημάτων της περιοχής κλασικών αλλά και βυζαντινών.
Επίσης είναι γνωστή για την πληθώρα των προϊστορικών ευρημάτων -κυρίως οστά προϊστορικών ζώων- στις αποθέσεις των ερυθρών αργίλων.
Ο τόπος κατοικούνταν από τα προϊστορικά χρόνια…
Ο τόπος κατοικούνταν από τα προϊστορικά χρόνια, όπως καταδεικνύουν τα ευρήματα στην ευρύτερη περιοχή, όπως το κρανίο του Αρχανθρώπου των Πετραλώνων.
Στην περιοχή όμως της Νέας Τρίγλιας δεν έχουν γίνει αρχαιολογικές ανασκαφές, με αποτέλεσμα να μη γνωρίζουμε ποια πόλη ήταν στη θέση της.
Πιθανολογείται ότι υπήρχε στη θέση της Νέας Τρίγλιας αρχαία πόλη, με το όνομα Σπάρτωλος στη σημερινή περιοχή Πλατάνια.
Η ίδια στα βυζαντινά χρόνια ονομαζόταν Ζύλη ή Ζγύλη. Κατά το Γάλλο Λεφόρ , στη θέση του σημερινού οικισμού υπήρχε το Ρουσσαίο (996-1354 ή 1356 μ.Χ. ) το οποίο ήταν αυτοκρατορική γη και κατά το 1117 αποτέλεσε μοναστηριακή ιδιοκτησία.
Η παλιά ονομασία (από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας) της Νέας Τρίγλιας ήταν Σουφλάρ και έτσι σήμερα καλείται από τους εντόπιους.
Η περιοχή στην οποία υπάγεται το Σουφλάρ ονομάζεται Καλαμαριά και εκτείνεται από τη Θεσσαλονίκη ως την Ποτίδαια . To όνομα Καλαμαριά κατά μια εκδοχή ερμηνεύεται ως προερχόμενο από το Καλή Μαρία… Έτσι έλεγαν τη Μαρία , αδερφή ηγεμόνα της Μακεδονίας, και σε αυτήν ανήκε η Καλαμαριά.
Η εγκατάσταση προσφύγων στο χωριό Σουφλάρ στα νεότερα χρόνια έγινε μετά το 1922, από κατοίκους προερχόμενους από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Εκτός από τη Νέα Τρίγλια, κάποιοι άλλοι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στη Ραφήνα Αττικής και έτσι οι δυο πόλεις έχουν άριστες σχέσεις.
Πριν την έλευση προσφύγων , το Σουφλάρ είχε περιέλθει στην κατοχή ενός Τούρκου Αγά και στη συνέχεια του Εβραίου Σαούλ Μοδιάνου, για να αγοραστεί από την Ιερά Μονή Βατοπεδίου.
Το 1926 το Σουφλάρ έγινε αυτόνομη κοινότητα, μαζί με τα Μικράλωνα (Μπόζαλα) και έλαβε το όνομα Νέα Τρίγλια.
Η παλαιά Τρίγλια βρίσκεται στη Μικρά Ασία (στα βορειοανατολικά) και ανάγεται στα προϊστορικά χρόνια, σύμφωνα με τον Τρύφωνα Ευαγγελίδη. Ήταν η Τριγλεία που προήλθε από το Βρύλειο, αρχαιότατη πόλη, σύμφωνα με την ίδια πηγή.
Στην Νέα Τρίγλια την εβδομάδα πριν την εορτή της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου, στο αμφιθέατρο της ομώνυμης εκκλησίας οργανώνονται συναυλίες, παραστάσεις και παραδοσιακές βραδιές στις οποίες λαμβάνουν μέρος καλλιτεχνικές ομάδες από όλη την χώρα και το εξωτερικό, επίσης στις 2 Μαΐου γιορτάζονται τα Αγιοθανάσια προς τιμή του ομωνύμου αγίου.
η Παλιά Τρίγλια…
Η Τρίγλια (γράφεται και Τρίγλεια) (σήμερα τουρκικά Tirilye, Zeytinbağı) είναι κωμόπολη της Προύσας, στον ιστορικό χώρο της Βιθυνίας, με 2.500 κατοίκους σήμερα. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές ως προς την προέλευση της λέξη Τρίγλια: κατά μία εκδοχή παράγεται είτε από την λέξη “τριγλί” που σημαίνει μπαρμπούνι είτε από το όνομα της Μονής Τριγλείας η οποίας βρίσκονταν στην θέση του οικισμού ο οποίος εξελίχθηκε γύρω της.
Κατά την αρχαιότητα στην περιοχή βρίσκονταν η ελληνική πόλη Βρύλλειον η οποία αναφέρεται από τον Εκαταίο τον Μηλίσιο. Ορισμένοι θεωρούν ότι η Μονή Τριγλείας ιδρύθηκε στη θέση του Βρυλλείου από παραφθορά του οποίου πήρε το όνομα της, αν και άλλοι ιστορικοί θεωρούν ότι το Βρύλλειον εξελίχθηκε στα Μουδανιά τα οποία βρίσκονται 12 χιλιόμετρα ανατολικά της. Αναφέρεται ως οικισμός από τον Καντακουζηνό κατά τον 14ο αιώνα. Πρόκειται για οικισμό, στον οποίο κατοικούσε για αιώνες συμπαγής ελληνόφωνος και χριστιανικός πληθυσμός, μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών του 1922. Πέραν της μόνης Τριγλείας ο οικισμός περιείχε και άλλες εκκλησίες αλλά και μονές, μεταξύ των οποίων και μονή Βαθέος Ρύακος.
Οι μονές της Τριγλείας όπως και του Ολύμπου της Βιθυνίας γενικότερα έπαιξαν σημαντικό ρόλο κατά την Εικονομαχία προσφέροντας βάση και καταφύγιο σε εικονολάτρες μοναχούς. Την υποστήριξη της στους εικονολάτρες είχε ως αποτελεσμα να παράγει πολλούς μάρτυρες (τουλάχιστον 59). Δύο ηγούμενουι μονών της Τριγλίας είναι μεταξύ των πρώτων δέκα υπογραφόντων της Ζ Οικουμενικής συνόδου. Είναι η πατρίδα τουλάχιστον 4 επισκόπων, διασημότερος των οποίων ο μετέπειτα Μητροπολίτης Σμύρνης και ιεροεθνομάρτυρας Χρυσόστομος. Η Τρίγλια και οι Κυδωνίες/Αϊβαλί ήταν οι μόνες σημαντικού μεγέθους πόλεις στην Ελληνική Δίοικηση Σμύρνης με σχεδόν αμιγώς Ελληνικό πληθυσμό.
Σήμερα ο οικισμός έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός και δεν επιτρέπεται η αλλοίωση του αρχιτεκτονικού χαρακτήρα των κτηρίων. Ενδιαφέρουσα για τον επισκέπτη είναι μια βόλτα στα σοκάκια της ή επίσκεψη στα ερείπια βυζαντινών εκκλησιών και άλλων κτηρίων. Σημαντικό μνημείο είναι ο ναός των Αγίων Θεοδώρων, σήμερα Φατίχ Τζαμίκαθώς και ο ναός της Παντοβασίλισσας, η πάλαι ποτέ Μονή Τριγλείας.
Πηγή:el.wikipedia.org
με τον Φακό της Ζωής Γανίτη…
