Από τη νέα γέφυρα της Ποτίδαιας το 2001, μέχρι και τον διαπλατυμένο δρόμο Μουδανιών Κασσανδρείας και την ολοκλήρωση του έργου στο «ορφανό» χιλιόμετρο, τα έργα που είδε η Χαλκιδική μέσα σε 20 χρόνια, δεν είναι ούτε πολλά, ούτε θεαματικά.
Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί να παρουσιάζει ανάλογη εικόνα ένας από τους πλέον τουριστικούς νομούς της χώρας, και σίγουρα ο κατεξοχήν καλοκαιρινός προορισμός της Μακεδονίας. Η απάντηση βρίσκεται στην ως άνω τοποθέτηση. Το γεγονός ότι πρόκειται για τουριστικό νομό, με μικρό αριθμό μόνιμων κατοίκων, καθιστά μη αναγκαία τα μεγαλεπήβολα και κοστοβόρα έργα, κυρίως οδικά.
Ιδιαίτερη αναφορά τα τελευταία χρόνια (και τα προτελευταία) γίνεται για τον προαστιακό που δύναται να συνδέσει τη Θεσσαλονίκη με τα Ν. Μουδανιά. Μέχρι εκεί όμως, γιατί πιο κάτω στις χερσονήσους Σιθωνίας και Κασσάνδρας δεν προβλέπεται να φτάσει. Άρα μιλάμε για μια απόσταση περίπου 55 χλμ που σήμερα συνδέεται οδικώς και εξυπηρετείται από το ΚΤΕΛ Χαλκιδικής όσον αφορά τις αστικές συγκοινωνίες. Οι ιδιοκτήτες Β’ κατοικίας είναι αμφίβολο αν θα επέλεγαν αυτό το μέσα για τις μετακινήσεις τους και όχι το ΙΧ. Θα το επέλεγαν σίγουρα οι παρέες που εξορμούν για αυθημερόν μπάνια ή ΣΚ, και κυρίως τα νέα παιδιά. Οι δε τουρίστες υψηλών μάλιστα βαλαντίων, από το αεροδρόμιο ως τα Ν. Μουδανιά γιατί να επιλέξουν να μετακινηθούν με τρένο, και όχι με ταξί ή ιδιωτικά ΙΧ ώστε να έχουν άνεση, ιδιωτικότητα πάνω από όλα, και εύκολη μεταφορά των αποσκευών τους. Να θυμίσουμε στο σημείο αυτό, ότι για την Καρδία μέχρι και μερικά χρόνια πριν ήταν δε εξέλιξη δικαστικές διαμάχες για απαλλοτριώσεις, ενώ το υπόλοιπο κομμάτι της Ε.Ο. Θεσσαλονίκης Μουδανιών απέκτησε στηθαίο και ΛΕΑ μόλις 17 χρόνια πριν, κι αυτά με φειδώ, όπου υπήρχε περιθώριο. Τα παραπάνω παρατίθενται ως δεύτερες σκέψεις για τα «μεγάλα έργα».
Η Κασσάνδρα σήμερα οδικώς καλύπτεται σε ικανοποιητικό βαθμό τουλάχιστον ως την Καλλιθέα. Παραμένει ανάγκη και απαίτηση ένα ολοκληρωμένο οδικό έργο ως το Παλιούρι, κυρίως για την ασφάλεια των οδηγών και λιγότερο για τους χρόνους και τις υψηλές ταχύτητες.
Η Σιθωνία βρίσκεται σε ακόμη χειρότερη μοίρα ως προς τους οδικούς άξονες. Όλοι θυμούνται τις παρεμβάσεις που έγιναν κατά τη Σύνοδο Κορυφής στο Πόρτο Καρράς το 2003, οι οποίες ήταν κυρίως για το θεαθήναι αφού μέσα σε λίγους μήνες η άσφαλτος έσκασε και έγινε χειρότερη από πριν. Η σήμανση ωστόσο παρέπεμπε ακόμη και τους κατοίκους των Πλανών στο Πόρτο Καρράς της Σιθωνίας!
Ελλείψει διάθεσης ανέξοδης κριτικής, να πούμε και τα καλά για τους νέους άξονες στην κεντρική και βόρεια Χαλκιδική, όπως και για τη διασύνδεση Θέρμης Γαλάτιστας (εξίσου 20ετους ταλαιπωρίας έργο). Οι μόνιμοι κάτοικοι του νομού επιζητούν τα έργα όχι για να διαφημίσουν τη Χαλκιδική στα πέρατα του κόσμου, αλλά για τα απλά: να μπορούν να φτάσουν γρήγορα σε ένα Κέντρο υγείας ή στο νοσοκομείο, να έχουν άμεση αστυνόμευση στις γειτονιές τους και να κάνουν τις δουλειές τους μέσω της αγροτικής οδοποιίας.
