“ΑΚΕΝΩΤΟΝ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ” ΚΑΙ Η ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ
Στην Ρωσία το 1878, υπήρχε ένας στρατιώτης ο οποίος βασανίζονταν από το πάθος του ποτού και της μέθης. Στο Όνειρο του, είδε τον Όσιο Βαρλαάμ, να του δίνει εντολή ώστε να μεταβεί στη πόλη Σερπουγοφ και να προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας με τον εικονογραφικό τύπο < Ακένωτον Ποτήριον> η οποία βρίσκονταν στο μοναστήρι της Παναγίας . Εκείνος παράκουσε την εντολή και δεν μετέβει προς το προσκύνημα.
Δεύτερη φορά ο Όσιος εμφανίζεται με την ίδια πάλι εντολή, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Για Τρίτη φορά ο Όσιος, εμφανίζεται και του ομιλεί με αυστηρότητα. Έτσι ολοκλήρωσε το αίτημα του Οσίου και προσκύνησε την θαυμαστή εικόνα της Παναγίας. Ξαφνικά άλλαξαν όλα στη ζωή του αφού από τότε δεν υπήρχε πια η επιθυμία του ποτού.
Το θαυμαστό γεγονός διαδόθηκε καταγράφοντας πλήθος θαυμάτων από άτομα που έπασχαν όχι μόνο από το ποτό αλλά και από όλες τις εξαρτήσεις ( κάπνισμα, ναρκωτικά κτλ ).
Την εικόνα, την έκαψαν άθεοι κατά την Κουμουνιστική επανάσταση το 1917, ενώ το μοναστήρι μετατράπηκε σε εργοστάσιο. Ο ευσεβής λαός δεν σταμάτησε να προσεύχεται και να αποζητά την βοήθεια της, προσθέτοντας νέα θαύματα τα οποία αφορούσαν κατά κόρον ανθρώπους εξαρτημένων. Λόγο λοιπόν του πρώτου θαυμαστού γεγονότος που αφορούσε τον εξαρτημένο στρατιώτη, η Παναγία η καλουμένη < Ακένωτο Ποτήριο > , είναι η ελπίδα και το στήριγμα των εξαρτημένων ανθρώπων.
” ΤΟ ΑΚΕΝΩΤΟΝ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ” ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΙΚΟ ΟΙΚΟ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
Ο Ηγούμενος του Μοναστικού Οίκου, ζήτησε να φιλοτεχνηθεί ένα πιστό αντίγραφο του εικονογραφικού τύπου του ‘ Ακενώτου ποτηριού ‘ , ώστε η θαυματουργή εικόνα τεθεί προς προσκύνηση. Συν Θεό, η εικόνα φιλοτεχνήθηκε και τοποθετήθηκε στον Οίκο, συνεχίζοντας να καταφθάνουν άνθρωποι από όλα τα μέρη και να βιώνον θαύματα . 
Ο ΜΟΝΑΣΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ
Το 1999, ο πατέρας Ιγνάτιος , ιδρύει συν Θεό, τον Μοναστικό Οίκο της Παναγίας << Χαρά των θλοβομένων >>. Η Μονή είναι ανδρική και σήμερα αριθμεί οκτώ μοναχούς. Το νεόδμητο κτίριο βρίσκεται στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής και έχει εύκολη πρόσβαση. Παρά το μικρό σε μέγεθος Μοναστικό Οίκημα, διαθέτει μεγάλο πνευματικό πλούτο αλλά πολιτισμικό. Τα αρχιτεκτονικά στοιχεία , συνεχίζουν και διατηρούν την αρχιτεκτονική παράδοση της ορεινής Χαλκιδικής. Το αρχονταρίκι ευρύχωρο και φιλόξενο παρουσιάζει την τοπική παράδοση του τόπου. Η ξυλόγλυπτη οροφή, αποδοσμένη με ανοιχτά χρώματα σε συνδυασμό με τα πλούσια υφαντά που κοσμούν τα καθίσματα, σε μεταφέρουν πίσω στο χρόνο, αλλά αν είσαι νεότερος , σε τοποθετούν στην παράδοση. Ο παραδοσιακός χαρακτήρας της αρχιτεκτονικής και της διακόσμησης αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς, παρουσιάζοντας τον πολιτισμό του τόπου μας. 
Ο Ηγούμενος, πατέρας Ιγνάτιος, ζήτησε από το Άγιο όρος να φιλοτεχνηθεί μια εικόνα της Θεοτόκου με εικονογραφικό τύπο της << Χαράς των Θλιβομένων >>. Με κόπο, νηστεία και προσευχή η εικόνα τελείωσε και τοποθετήθηκε σε προσκυνητάρι μέσα στο μοναστήρι. Η Θεοτόκος άλλωστε, είναι η πρώτη δεξαμένη του μηνύματος της Χαράς , μέσω του Ευαγγελισμού και της Αναστάσεως εν συνεχεία. Έτσι ο Ηγούμενος ως παρηγοριά και συντροφιά τους πονεμένους ανθρώπους, πρόσφερε αυτό το δώρο της θαυματουργής εικόνας η οποία ως μητέρα όλων αποτελεί στήριγμα, σε κάθε θλίψιν, πειρασμό και στεναχώρια . 
Ο εικονογραφικός τύπος, παρουσιάζει την Θεοτόκο να κρατά το Θείο βρέφος αγκαλιά αλλά σε ύψος τέτοιο, ώστε το μάγουλο Της, να ακουμπά το μάγουλο Του, προσδίδοντας μια γλυκιά παρηγοριά. Τα δυο κεντρικά πρόσωπα εικονίζονται ήρεμα, γαλήνια, γεμάτα αγάπη και κατανόηση. Ένα μοναδικό προσκύνημα το τόπου μας, ανοιχτό για όλους μας, αφού δέχεται πλήθος πιστών από όλα τα μέρη. Μια μοναδική στάση συνάντηση με την Παναγία μας και την τοπική παράδοση. 
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΧΟ , Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΔΕΧΤΗΚΕ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ . ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ, ΠΑΡΑΤΗΘΟΝΑΤΑΙ ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ.
Παπανικολάου Χρυσούλα –Αρχαιολόγος , Ιστορικός Τέχνης
