Μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του γαλλικού κινηματογράφου και θεάτρου, ο ηθοποιός Ζαν-Λουί Τρεντινιάν, πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών.
Την είδηση του θανάτου του έκανε η σύζυγός του, Μαριάν, μέσω του ατζέντη του.
Ο πρωταγωνιστής των ταινιών «Ζ», «Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα» και «Αγάπη», άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα το πρωί, λόγω γήρατος, στο σπίτι του στο Gard, «περιστοιχισμένος από τους οικείους του», ανέφερε η χήρα του.
Ο ηθοποιός είχε κερδίσει το παγκόσμιο κινηματογραφόφιλο κοινό με τις ερμηνείες του σε μία καριέρα που μετρούσε έξι δεκαετίες.
Ο ηθοποιός γεννήθηκε το 1930 στο Piolenc της Νότιας Γαλλίας, γιος ενός πλούσιου βιομήχανου. Σπούδασε νομικά στο Aix-en-Provence.
Αφού περιόδευσε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 σε διάφορες θεατρικές παραγωγές, η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση ήρθε το 1955 και την επόμενη χρονιά έγινε διάσημος με την ερμηνεία του με στην Μπριζίτ Μπαρντό στην ταινία του Ρότζερ Βαντίμ «Και ο Θεός δημιούργησε τη γυναίκα».
Η καριέρα του Τρεντινιάν διακόπηκε για αρκετά χρόνια λόγω της υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας. Αφού υπηρέτησε στο Αλγέρι, επέστρεψε στο Παρίσι και συνέχισε τη δουλειά του στον κινηματογράφο. Είχε τον πρωταγωνιστικό ανδρικό ρόλο στην ταινία «Ένας άνδρας και μια γυναίκα», η οποία εκείνη την εποχή ήταν η πιο επιτυχημένη γαλλική ταινία που προβλήθηκε ποτέ στην ξένη αγορά.
Στην Ιταλία, συνεργάστηκε με Ιταλούς σκηνοθέτες, όπως ο Sergio Corbucci στη Μεγάλη Σιωπή, ο Valerio Zurlini στο Βίαιο Καλοκαίρι και στην Έρημο των Τατάρων, ο Ettore Scola στην Ταράτσα, ο Bernardo Bertolucci στο Κομφορμίστα και ο Dino Risi στην Εύκολη Ζωή.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, πρωταγωνίστησε σε πολυάριθμες ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των αγγλόφωνων ταινιών The Outside Man το 1971 και Under Fire το 1983. Στη συνέχεια, πρωταγωνίστησε στην τελευταία ταινία του Φρανσουά Τρυφώ, Εμπιστευτικά δικά σου, και επανέλαβε τον πιο γνωστό του ρόλο στο σίκουελ Ένας άντρας και μια γυναίκα: 20 χρόνια αργότερα.
Το 1994, πρωταγωνίστησε στην τελευταία ταινία του Krzysztof Kieślowski, Three Colors: Κόκκινο. Έκτοτε, έκανε περιστασιακά έναν κινηματογραφικούς ρόλους, ενώ επικεντρώθηκε στο θέατρο. Μετά από ένα κενό 14 ετών, ο Trintignant επέστρεψε στην οθόνη για την ταινία Amour του Michael Haneke. Ο Haneke έστειλε στον Τρετινιάν το σενάριο, το οποίο είχε γραφτεί ειδικά για εκείνον.
Ο Τρετινιαν δήλωσε ότι επιλέγει τις ταινίες που κάνει με βάση τον σκηνοθέτη και είπε για τον Haneke ότι “έχει την πιο ολοκληρωμένη γνώση της κινηματογραφικής πειθαρχίας, από τεχνικές πτυχές όπως ο ήχος και η φωτογραφία μέχρι τον τρόπο που χειρίζεται τους ηθοποιούς”. Συνεργάστηκε ξανά με τον Haneke το 2017, όταν πρωταγωνίστησε στην ταινία Happy End.
Στις 20 Ιουλίου 2018 ο Τριντινιάν ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τον κινηματογράφο, αλλά τον Μάρτιο του 2019 δέχτηκε έναν ρόλο στην ταινία του Κλοντ Λελούς Les plus belles annees d’une vie, συνέχεια του Un homme et une femme και της συνέχειας Un homme et une femme, 20χρόνια μετά. Τον Ιανουάριο του 2021 δέχτηκε και πάλι ρόλο σε νέα ταινία του Lelouch. Η ταινία, με τίτλο L’amour c’est mieux que la vie, κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Η πρώτη του σύζυγος ήταν η ηθοποιός Stéphane Audran. Η δεύτερη σύζυγός του, Nadine Marquand, ήταν ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Ωστόσο η ζωή του σημαδεύτηκε από τον θάνατο της κόρης του. Η Marie ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από τον ροκ σταρ Bertrand Cantat το 2003. Ο ίδιος μίλησε πολλές φορές για τη βία και τη γυναικοκτονία.
Το 2018, ο Τριντινιάν ανακοίνωσε ότι είχε διαγνωστεί με καρκίνο του προστάτη και δεν θα αναζητούσε θεραπεία. Τον Νοέμβριο του 2021, ανακοινώθηκε ότι έχανε σταδιακά την όρασή του και ότι η υγεία του ήταν σε φθίνουσα κατάσταση.
