Οταν υπάρχει βούληση, υπάρχει και αποτέλεσμα. Στο Μεταγκίτσι, στο όμορφο, νοικοκυρεμένο χωριό του δήμου Σιθωνίας με τους φιλόξενους κατοίκους και τους δεκάδες επισκέπτες, ένα από τα πιο παλιά και σημαντικά κτίσματα, το ετοιμόρροπο πλέον μετόχι στο Μεταγκίτσι, που οι ντόπιοι το αποκαλούν “Υδρόμυλο”, θα πάρει ξανά ζωή!
Ένα μνημείο σπάνιας αρχιτεκτονικής που βρίσκεται σε ένα ευλογημένο μέρος από τον Θεό, μέσα στην καταπράσινη φύση και σε τρεχούμενα νερά θα στέκει ξανά αγέρωχο κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια.
Όποιος έχει περπατήσει στην περιοχή του “Μύλου” που απέχει γύρω στα 3 χιλιόμετρα από το χωριό, σίγουρα έχει αισθανθεί αυτή τη μαγεία της φύσης, με τον νερόμυλο να στέκει μισογκρεμισμένος μέσα στο πλατανόδασος, στην όχθη του ποταμού Χαβρία. Ένα μετόχι της Ι.Μ. Διονυσίου με υδροκίνητες εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνταν από τους μοναχούς μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 50’ και εξυπηρετούσε και τους τότε κατοίκους της περιοχής.
Πρόκειται για ένα έργο που οι κάτοικοι του Μεταγκιτσίου πρόσμεναν για πολλά χρόνια. Δεν άντεχαν να βλέπουν άλλο την ιστορία τους, την κληρονομιά τους και ολάκερη την ζωή τους μισογκρεμισμένη. Η στολισμένη οροφή και το τέμπλο του Αι-Γιάννη, οι μυλόπετρες του νερόμυλου, οι ξύλινες σκάλες, η διπλή βαγιώνα, τα κελιά των μοναχών με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν να χάνονται μαζί με την ελπίδα των κατοίκων, η οποία αναπτερώθηκε πριν από λίγο καιρό όταν η δημοτική αρχή του δήμου Σιθωνίας με επικεφαλή τον δήμαρχο Σιθωνίας Κυπαρίσση Ντέμπλα γνωστοποίησε την «Έγκριση Δημοπράτησης του Υδρόμυλου Μεταγκιτσίου». Μάλιστα σε σχετική ανακοίνωση του ο κ. Ντέμπλας έκανε λόγο «για μια συλλογική προσπάθεια που επιτέλους λαμβάνει αίσιο τέλος όσον αφορά τον Υδρόμυλο του Μεταγκιτσίου, ενός σημαντικού έργου που για την τύχη του αγωνιούσε και πρόσμενε με ανυπομονησία η τοπική κοινωνία».
Ο αντιπρόεδρος του συλλόγου ο “Μύλος του Μεταγκιτσίου” Γιώργος Παγώνης, μιλώντας στο XalkidikiPolitiki σχετικά με την θετική εξέλιξη του νερόμυλου κάνει λόγο για ένα πολύ μεγάλο και ταυτόχρονα σημαντικό έργο: «Η αποκατάσταση και η επανάχρηση του νερόμυλου είναι ένα πολύ μεγάλο και σημαντικό έργο για το χωριό μας. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό μνημείο, το οποίο αν μη τι άλλο αποτελούσε προτεραιότητα για όλους εμάς. Το θετικό είναι, ότι ο δήμος, παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε για την εξέλιξη του έργου, κατάφερε επιτυχώς να το εντάξει και να ξεκινήσει την δημοπράτηση του».
Σύμφωνα με τον ίδιο η αναστήλωση του μύλου δεν θα αλλάξει μόνο την εικόνα του κτιρίου, αλλά θα φέρει και αρκετούς επισκέπτες στο χωριό: «Ο μύλος είναι ένα στολίδι που κουβαλά επάνω του το μακρινό παρελθόν του τόπου μας, το οποίο αν μη το άλλο αποτελεί μεγάλη κληρονομιά για εμάς τους σημερινούς κατοίκους. Βρίσκεται σε μια πανέμορφη περιπατητική διαδρομή και έτσι όταν ο μύλος αποκατασταθεί και αναδειχθεί όπως του αξίζει θα φέρει επιπλέον επισκέπτες στο χωριό, οι οποίοι θα απολαμβάνουν την βόλτα τους αντικρίζοντας ένα σπάνιο μνημείο», αναφέρει.
Όπως τονίζει ο κ. Παγώνης «πρόκειται για τον μοναδικό διπλό νερόμυλο εκείνα τα χρόνια που έτρεφε την περιοχή και ήταν σημείο αναφοράς. Γύρω στο 1948, οι καλόγεροι της Ι.Μ. Διονυσίου άρχισαν να απομακρύνονται από την εκμετάλλευση της περιοχής και την ημέρα της 14ης Σεπτεμβρίου (του Σταύρου) λέγεται ότι έγινε μια πολύ μεγάλη πλημμύρα που κατέκλυσε το νερόμυλο έως και τον δεύτερο όροφό του, με αποτέλεσμα να πνιγεί ένας καλόγερος που ήταν μέσα».
«Όταν με το καλό το κτίριο αποκατασταθεί σκοπεύουμε να κάνουμε διάφορες δράσεις. Φεστιβάλ, περιπατητικές διαδρομές ξενάγησης, εκδηλώσεις κ.α. Ίσως ένα μέρος του θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως μουσείο», αναφέρει για την μετέπειτα χρήση του ο αντιπρόεδρος του συλλόγου “Ο Μύλος”, ενώ καταλήγει υπογραμμίζοντας πως «σίγουρα χρειάζεται αρκετή δουλειά για να ολοκληρωθεί το έργο. Δεν είναι κάτι απλό. Εφόσον όμως, έγινε η αρχή αυτό δεν μας τρομάζει. Ελπίζουμε στο σύντομο μέλλον ο νερόμυλος του Μεταγκιτσίου να λειτουργήσει ξανά, γιατί πραγματικά είναι κομμάτι της ιστορίας και της παράδοσης του τόπου μας. Είναι η κληρονομιά που άφησαν σε εμάς οι πρόγονοί μας και η κληρονομιά που εμείς θέλουμε να αφήσουμε αύριο στα παιδιά μας!».
