Στα νεκρά ψάρια στον Παγασητικό είναι στραμμένο το βλέμμα της διεθνούς κοινότητας, με ερωτήματα να εγείρονται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Παράλληλα, η εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζήτησε τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για την υπόθεση, η οποία ελλοχεύει κινδύνους και για τη δημόσια υγεία.
Από χθες, ήδη 70 φορτηγά έχουν φτάσει σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο για την υγειονομική ταφή των νεκρών ψαριών του δήμου Ρήγα Φεραίου, με την επιχείρηση να συνεχίζεται και σήμερα.
Στο σημείο βρίσκεται και ο καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του ΕΚΠΑ Ευθύμιος Λέκκας, ο οποίος μιλώντας στο OPEN, φάνηκε επιφυλακτικός για την ασφάλεια της διαδικασίας.
«Υπάρχει πολύ μεγάλος προβληματισμός»
«Ο Ιανός και ο Ντάνιελ αποτελούν την τεκμηρίωση της κλιματικής κρίσης. Υπάρχει πολύ μεγάλος προβληματισμός, πως επέδρασε το γεωπεριβάλλον στο βιοπεριβάλλον στην θανάτωση των ψαριών. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που υπάρχουν συνολικά στην περιοχή, στον αέρα, στο νερό, στο έδαφος, στο υπέδαφος είναι θέματα που τα αποτιμούμε. Δεν είναι εύκολο να βγάλουμε συμπεράσματα. Είναι ένα πολύ σύνθετο σύστημα, το οποίο συγκροτεί μια συνθετότητα σε όλες τις κατηγορίες των επιπτώσεων και των καταστροφών», δήλωσε αρχικά.
Οι επιφυλάξεις Λέκκα
Παράλληλα εξέφρασε τις επιφυλάξεις του για τον χώρο όπου πραγματοποιείται η υγειονομική ταφή.
Όπως επισήμανε, προϋπόθεση για να θεωρηθεί κατάλληλη μία περιοχή είναι να τηρούνται 32 όροι, ενώ εξέφρασε αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτό συμβαίνει.
«Η συγκεκριμένη διαδικασία δεν είμαι απολύτως σίγουρος πως είναι ασφαλής. Δεν ξέρω αν ο χώρος πληροί τις 32 προϋποθέσεις υγειονομικής ταφής. Το 1993 είχαν 32 όροι. Στη συνέχεια με βάση αυτούς τους όρους κάναμε την αποκατάσταση 3.000 χωματερών σε όλη την χώρα. Ο συγκεκριμένος χώρος δεν ξέρω αν είναι κατάλληλος. Αυτό πρέπει να το διερευνήσουμε», τόνισε χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, χαρακτήρισε την καύση ως «το άριστο μέτρο» για ανάλογες περιπτώσεις, υπογραμμίζοντας πως σε επείγουσες διαδικασίες -όπως η συγκεκριμένη- γίνονται και λάθη.
«Τα θέματα είναι επείγοντα και για αυτό και γίνονται και λάθη. Θα έπρεπε να υπάρχει η αναγνώριση του χώρου. Κυρίως είναι το γεωπεριβάλλον, αν υπάρχει κίνδυνος ρευστοποίησης ή κινητοποίησης μετά από σεισμική δόνηση κ.α. Η καύση είναι το άριστο μέτρο, αλλά μπορεί να υπήρχαν κι άλλες δυνατότητες. Ο χρόνος είναι πιεστικός. Πρέπει να δω τη σύνθεση των απορριμμάτων για να ξέρω τι γίνεται», σημείωσε σχετικά.