Ημέρα γιορτής σήμερα για την Νέα Ηράκλεια, όπου γιόρτασε με ευλάβεια και μεγαλοπρέπεια τον Άγιο Γεώργιο! Πλήθος κόσμου συμμετείχε στις εορταστικές εκδηλώσεις του πολιτιστικού συλλόγου και στο γλέντι με το φαγοπότι που ακολούθησε. Το μικρό τμήμα του χορευτικού που χόρεψε με ζωντάνια και μεράκι το απόλαυσαν τόσο οι μικροί όσο και οι μεγάλοι που έδειχναν να διασκεδάζουν με την ψυχή τους.
«Πολιούχος της Ν. Ηράκλειας ο Αράπ Άη-Γιώργης και γιορτάσαμε όλοι μαζί, με ένα κουρμπάνι που αναβιώνει και με την βοήθεια του δήμου, αλλά και με την μεγάλη στήριξη του πολιτιστικού συλλόγου. Όταν υπάρχει συνεργασία μεταξύ δήμου, συλλόγων και φορέων γίνονται τόσο όμορφες και επιτυχημένες εκδηλώσεις όπως αυτή σήμερα», δήλωσε ο δήμαρχος Νέας Προποντίδας Μ. Καρράς στο XalkidikiPolitiki και ευχήθηκε στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες χρόνια πολλά με υγεία σε όλο τον κόσμο!
«Χρόνια πολλά σε όλους τους κατοίκους της Νέας Ηρακλειάς για τον πολιούχο τους, να μας προστατεύει και Χριστός Ανέστη!», είπε η αντιπεριφερειάρχης του νομού Κατερίνα Ζωγράφου.
«Η εικόνα του Αγίου Γεωργίου έχει έρθει από την Μικρά Ασία, την φέρανε μαζί τους οι πρώτοι κάτοικοι εδώ. Η εικόνα έφτασε μέσω της θάλασσας και χτίσαμε έναν ναό, ο οποίος όμως δεν μπορούσε να κρατήσει μέσα την εικόνα αυτή. Η εικόνα στέριωσε τελικά όταν χτίστηκε ένας νέος ναός, ο οποίος κατάφερε και κράτησε μέσα την εικόνα του Αγίου Γεωργίου. Τα θαύματα που έχει κάνει είναι πολλά και το όνομα Αράπ-Γεώργιος έρχεται από την Μικρά Ασία με την φήμη ότι αυτός που την δημιούργησε ήταν άνθρωπος με μαύρη απόχρωση δέρματος», ανέφερε ο πρόεδρος της κοινότητας Αγ. Παύλου- Ν. Ηράκλειας Γιώργος Περπερής, ενώ τόνισε την αξία που έχει αυτή η μέρα για τους κατοίκους του χωριού.
Ο πρόεδρος και τα μέλη του Δ.Σ. του πολιτιστικού συλλόγου ευχαρίστησαν από καρδιάς όλους τους συγχωριανούς και τους επαγγελματίες όχι μόνο του χωριού αλλά και της ευρύτερης περιοχής, που με τις προσφορές τους βοήθησαν στην αναβίωση του εθίμου που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία, κέφι και διάθεση!
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:
Η Ηράκλεια, η Νέα Ηράκλεια, η Αγία Εικόνα και η ιστορία της:
Το “Νέα” υποδηλώνει πως κάπου στην Ανατολική Θράκη βρίσκονται τα πατρογονικά εδάφη, που με τη συμφωνία της Λωζάνης αναγκάστηκαν οι παππούδες να εγκαταλείψουν. Η Ηράκλεια, ήταν μια πλούσια κωμόπολη της Προποντίδας με μακραίωνη ιστορία (στην αρχαιότητα ονομαζόταν Πέρινθος και είχε ιδρυθεί το 599 π.Χ) . Η εγκατάσταση τους στη νέα πατρίδα έγινε στις 7-7-1926 (σύμφωνα με τα βιβλιάρια της ΕΑΠ), αφού προηγουμένως περιπλανήθηκαν σε διάφορες συνοικίες της Θεσσαλονίκης και σε κοντινά χωριά, μέχρι να βρουν ένα τόπον που θα τους θύμιζε την χαμένη πατρίδα. Μαζί με τα 60 προσφυγικά καταλύματα έχτισαν και την εκκλησία για να τοποθετήσουν την εικόνα του Αράπ Γιώργη, που έφεραν μαζί τους από την Πατρίδα, μαζί με τα λιγοστά τους υπάρχοντα. Στην εικόνα, ο Άγιος παρουσιάζεται μαύρος και είναι ανάγλυφη από σκληρό ξύλο αλειμμένο με πίσσα. Αποτελεί το σπουδαιότερο εκκλησιαστικό κειμήλιο της Χαλκιδικής και χρονολογείται στον 11ο αιώνα.
Η ιστορία της εικόνας μοιάζει με παραμύθι που έφτασε μέχρι τις μέρες μας από τις διηγήσεις παλαιοτέρων. Βρέθηκε πριν από 300 περίπου χρόνια στην κορυφή ενός βράχου στο λιμάνι της Ηράκλειας. Το ταξίδι της ξεκίνησε από την Αραπιά. Μιά γριούλα χριστιανή επιβιβάστηκε στο πλοίο με προορισμό την Κωνσταντινούπολη. Μεταξύ των αποσκευών της είχε και την εικόνα. Ο άπιστος όμως καπετάνιος έριξε την εικόνα στη θάλασσα και ξεκίνησαν το ταξίδι τους, όμως δεν έφτασαν ποτέ γιατί μεγάλη τρικυμία βύθισε το πλοίο. Ωστόσο η εικόνα του Αγίου, που αν την ρίξεις στη θάλασσα βουλιάζει, έπλεε συνεχίζοντας το ταξίδι της και τα κύματα την απέθεσαν στον βράχο. Οι ευσεβείς κάτοικοι της Ηράκλειας θέλησαν να την μεταφέρουν εντός του Ιερού ναού, όμως ήταν αδύνατο να την μετακινήσουν. Γι αυτό έκτισαν ένα παρεκκλήσι κοντά στο λιμάνι και να στεγαστεί εκεί η εικόνα. Τιμές στον Άγιο απέδιδαν όχι μόνο οι χριστιανοί αλλά και οι αλλόθρησκοι της περιοχής, καθώς τα θαύματά του δεν διαχώριζαν θρήσκευμα. Προς τιμήν του γινόταν μεγάλο πανηγύρι με αγώνες πάλης και κουρμπάνι.
Τα τελευταία 15 χρόνια ο σύλλογος του χωριού διοργανώνει το κουρμπάνι προς τιμήν του Αγίου, ανήμερα της γιορτής. Το κουρμπάνι, είναι ένα παλιό έθιμο του ευρύτερου ελλαδικού χώρου. Υπάρχουν πολλές αναφορές του εθίμου στην περιοχή της Θράκης, περιλαμβανομένων περιοχών που σήμερα ανήκουν στη Βουλγαρία και την Τουρκία και συνδεόταν με την εορτή του Αγίου Γεωργίου.
Πολλοί μελετητές θεωρούν πως τα κουρμπάνια είναι κατάλοιπα των τελετών των αρχαίων Ελλήνων, όπου θυσιάζαν ζώα για να εξευμενήσουν τους θεούς. Η εκκλησία μη μπορώντας να τις εξαλείψει, τις ενσωμάτωσε και στη δική της λατρεία, γι αυτό και ο ρόλος του ιερέα είναι σημαντικός. Ευλογούσε το ζώο πριν τη θυσία παλαιότερα, ενώ στις μέρες μας ευλογεί το φαγητό πριν τη διανομή του.
