Ο ξυλοκόπος παλιά, είχε ως κύρια δουλειά την κοπή των ξύλων και τη μεταφορά τους στον τόπο κατανάλωσης. Ήταν συνηθισμένο να βλέπει κανείς φορτωμένα γαϊδούρια ή μουλάρια να κουβαλάνε ξύλα στους δρόμους.
Σήμερα υπάρχουν ακόμα Δασικοί Συνεταιρισμοί, που ασχολούνται με την υλοτομία και την εμπορία δασικής ξυλείας.
Η υλοτομία αποτελεί μια από τις βασικές πηγές εισοδήματος για τα χωριά του Χολομώντα.
Ο Χολομώντας καλύπτει το ανατολικό και κεντρικό τμήμα του νομού Χαλκιδικής. Εκτείνεται από τον Πολύγυρο μέχρι την Αρναία και το μέγιστο υψόμετρό του είναι τα 1.165 μ. στην ομώνυμη κορυφή. Αποκαλείται και Υψίζωνος (ή Υψίζων όρος), λέξη με καταβολές στην αρχαιότητα. Σημαίνει «υψηλά εζωσμένον» και του δόθηκε λόγω της εντυπωσιακής βλάστησης που διαθέτει. Η ξυλεία του ήταν περιζήτητη για τη ναυπήγηση πλοίων κατά την αρχαιότητα. Καλύπτεται κυρίως από βελανιδιές (δρυς) και σε μικρότερο ποσοστό από οξιές, πουρνάρια, κουμαριές κ.ά. Σε ποσοστό άνω του 30% στη συνολική έκταση του δάσους έχουν γίνει αναδασώσεις με πεύκα και έλατα. Τα παραπάνω είδη αποτελούν αντικείμενο εκμετάλλευσης με σημαντική πρόσοδο για την τοπική κοινωνία.
Μπορεί η τεχνολογία να έχει προχωρήσει, αλλά ακόμα κάποιες εργασίες εκτελούνται με παραδοσιακά μέσα και ειδικότερα με ζώα.
Σε πείσμα κάθε εξέλιξης τα μουλάρια, τα γαϊδούρια και τα άλογα παραμένουν ηρωικοί και αναντικατάστατοι βοηθοί των υλοτόμων. Χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουμε τα καυσόξυλα από το δάσος μέχρι τους δασικούς δρόμους. Ξέρουν τη δουλειά τους και περιμένουν υπομονετικά να φορτωθούν, κάνουν τη μεταφορά και ξανά ακολουθούν το δρομολόγιο προς το ”ζαλικωμα”. Οι ίδιοι παραδέχονται ότι φροντίζουν τα ζώα τους και ανησυχούν για αυτά σχεδόν όσο και για τα παιδιά τους. Είτε χιονίζει είτε βρέχει, τα μουλάρια και τα άλογα πρέπει να έχουν φρέσκια τροφή, χόρτο, κριθάρι κ.λπ.
Η δουλειά του υλοτόμου είναι δύσκολη. Οι δασεργάτες είναι άνθρωποι που σέβονται απόλυτα το δάσος και το περιβάλλον. Είναι αυτοί που φροντίζουν να το απαλλάσσουν από τα άρρωστα δένδρα, αυτοί που αφουγκράζονται την ανάσα του, που γνωρίζουν κάθε σπιθαμή του. Ο τρόπος που υλοτομούν βοηθά στην αναγέννηση του.
Το δάσος είναι ένας ανανεώσιμος φυσικός πόρος με τεράστια οικονομική σημασία. Παράγει πολύτιμα προϊόντα με σημαντικότερο από αυτά το ξύλο, το οποίο χρησιμοποιείται στην οικοδομική, τη ναυπηγική, την κατασκευή επίπλων, εργαλείων, παιχνιδιών κ.λπ. Ξύλο κατώτερης ποιότητας χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη, αλλά και στην παραγωγή χαρτοπολτού για την κατασκευή χαρτιού και χαρτονιού. Το ξύλο αποτελεί σήμερα την πρώτη ύλη για 175 τουλάχιστον βιομηχανικά χημικά προϊόντα.
Γράφει η Ελένη Πασχαλάκη
