Από όλα τα επαγγέλματα της Χαλκιδικής, εκείνο των δασεργατών είναι το πιο «απόμακρο» και «άγνωστο» στο ευρύ κοινό. Τα τελευταία χρόνια το επάγγελμα αντιμετωπίζει τις δυσκολίες που έχουμε όλοι. Οικονομική δυστοκία και προβλήματα με τη φύση της δουλειάς. Καθημερινά, έρχονται αντιμέτωποι με όλες τις καιρικές συνθήκες, κρύο, ζέστη, ήλιο και βροχή αλλά παρόλα αυτά πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους.
Πολλές φορές η πολιτεία ζητάει τη συνδρομή τους στην αποκατάσταση του περιβάλλοντος, την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων και άλλα ανάλογα. Ποτέ όμως δεν αναρωτήθηκε κανείς, πότε και πώς πληρώνονται αυτοί οι άνθρωποι τα δεδουλευμένα τους και αν μπορούν να βιοποριστούν κάτω από άλλες συνθήκες. Και σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, το κράτος θέλησε να τους βγάλει από τα βαρέα και ανθυγιεινά.
Το παράλογο, λοιπόν, είναι ότι αφενός τους καλεί το κράτος σε περιπτώσεις με τη μορφή κατεπείγοντος (πλημμύρες, κακοκαιρία, φυσικές καταστροφές, αποκατάσταση) αφετέρου καθυστερεί να τους πληρώσει, ή υποβιβάζει τη δυσκολία του επαγγέλματός τους. Ας μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι για τη δουλειά τους απαιτείται κι ένας αριθμός ζώων ώστε παράλληλα να προστατεύεται το δάσος και μην καταστρέφεται από την είσοδο βαρέων μηχανημάτων.
Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής
