Πολλές φορές συζητάμε και λέμε πόσο ανταγωνιστική είναι η Τουρκία στο θέμα του τουρισμού. Όχι απαραίτητα από την άποψη της προβολής αλλά στην ουσία του πράγματος. Στις παρεχόμενες υπηρεσίες. Τα τουρκικά παράλια άλλωστε δεν διαφέρουν από την Ελλάδα ως προς το «ήλιος και θάλασσα». Διαφέρουν όμως οι υποδομές τους.
Στον τουρισμό δεν χωράνε εθνικοφροσύνες και εθνικιστικές κορώνες. Ο καλύτερος κερδίζει, κι η Ελλάδα δεν μπορεί διαρκώς να χάνει. Τι έχει όμως να προσφέρει η γειτονική μας χώρα που δεν προσφέρουμε εμείς.
Για αρχή, οικογενειακό περιβάλλον που διασφαλίζει άνετες διακοπές και ησυχία για όλους, μικρούς και μεγάλους. Αμφιβάλλω για περιστατικά μέθυσων νεαρών που χτυπιούνται ανελέητα στις 4 τα ξημερώματα στα μπαρ, ή σέρνονται στα σοκάκια των οικισμών, φωνάζοντας και βρίζοντας.
Κατάφεραν να ανακτήσουν τους χαμένους Ρώσους και Ουκρανούς με πελάτες από την Ευρώπη. Εμείς μείναμε στις σταθερές αξίες των Βαλκανίων για να διαπιστώσουμε ότι δεν επαρκούν (στα ελληνικά νησιά η εικόνα είναι καλύτερη από τη βόρειο Ελλάδα και τη Χαλκιδική).
Έπειτα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η Ελλάδα είναι ακριβή. Οι τιμές στη γειτονική μας χώρα είναι πολύ πιο προσιτές με εξίσου ποιοτικές παροχές. Κι επιπλέον, υπάρχει μια τελείως διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων, κατά την οποία ο τουρίστας δεν είναι αρπαχτή. Άρα δικαίως σχεδιάζουν πρώτα τον 7μηνο τουρισμό, και μετά θα στρέψουν το βλέμμα στον 12μηνο τουρισμό.
Εμείς που τρέχουμε… σκοντάφτουμε στην ίδια μας την αδιαφορία!
Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής
