Ο Νικόλαος Τερζόγλου (1881 – 1η Οκτωβρίου 1975) αποτελεί μία από τις ξεχωριστές προσωπικότητες στην ιατρική και πολιτική σκηνή της Ελλάδας κατά τον 20ό αιώνα. Γεννημένος στην Απολλωνιάδα της Προύσας το 1881, εργάστηκε ως γιατρός και διακρίθηκε για την αφοσίωσή του στην ιατρική επιστήμη και την ανθρωπιστική του δράση.
Την πολιτική του καριέρα ξεκίνησε με την εκλογή του ως βουλευτής Θεσσαλονίκης στις εκλογές του 1923 και του 1928 με το Αγροτικόν Εργατικόν Κόμμα του δημοκρατικού Αλέξανδρου Παπαναστασίου, ενώ εκλέχθηκε και βουλευτής Σερρών το 1926 με το Κόμμα Δημοκρατικής Ενώσεως και Χαλκιδικής το 1936 και το 1950 με το Κόμμα Φιλελευθέρων.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1950, διορίστηκε υφυπουργός παρά τη Γενική Διοικήσει Βορείου Ελλάδος στην κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου, όπου υπηρέτησε για έξι μήνες, παρέχοντας τις υπηρεσίες του στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.
Ο Τερζόγλου έφυγε από τη ζωή στη Θεσσαλονίκη την 1η Οκτωβρίου 1975. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε την επόμενη ημέρα από τον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας, αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό κληροδότημα τόσο στον ιατρικό όσο και στον πολιτικό τομέα.
