Γεννήθηκε το 1909 στα Μουδανιά της Βιθυνίας όπως αποκάλυψε ο πατέρας του Φώτης Σουκατζίδης. Έπειτα από το 1922 βρέθηκε με την οικογένεια στην Κρήτη και συγκεκριμένα στο Αρκαλοχώρι του νομού Ηρακλείου.
Σπούδασε στην Εμπορική Σχολή στο Ηράκλειο και έγινε λογιστής υπήρξε για την εποχή πολύγλωσσος αφού γνώριζε Ρωσικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά αλλά και Τούρκικα.
Επίσης ασχολήθηκε με την συγγραφή βιβλίων.
Ανέπτυξε έντονη συνδικαλιστική δράση στο Ηράκλειο στον σύνδεσμο Εμποροϋπαλλήλων και η δικτατορία του Μεταξά τον έστειλε εξορία στον Αϊ Στράτη αμέσως μετά μεταφέρθηκε στις φυλακές της Ακροναυπλίας.
Μετά την εισβολή των Γερμανών και την επικράτηση τους στην Ελλάδα το καθεστώς του Μεταξά άφησε στις φυλακές τους πολιτικούς κρατούμενους και την τύχη τους στους Γερμανούς κατακτητές.
Οι Γερμανοί τον έστειλαν στις φυλακές των Τρικάλων έπειτα της Λάρισας και τελευταίος σταθμός τον Σεπτέμβριο του 1943 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου.Με τις γνώσεις του στις ξένες γλώσσες έγινε αμέσως διερμηνέας του διοικητή του στρατοπέδου Καρλ Φίσερ.
Με την αναγγελία των 200 ονομάτων για εκτέλεση στην Καισαριανή το όνομα του Ναπολέων ήταν μέσα στις λίστες τότε τον πλησίασε ο Φίσερ και του πρότεινε να εξαιρεθεί από τους μελλοθάνατους.Χαρακτηριστοί υπήρξαν οι διάλογοι και οι απαντήσεις του Σουκατζίδη.
« -Όχι εσύ, Ναπολέων!
-Γιατί όχι εγώ;
-Εσύ δεν θα τουφεκιστείς.
-Και πόσους θα τουφεκίσεις, αν εξαιρεθώ εγώ;
-Διακόσιους.
-Όχι. Δεν δέχομαι κανένας να μ’ αντικαταστήσει. Είμ’ Έλληνας!»
Ο Διοικητής προσπαθεί να τον μεταπείσει αλλά αυτός ανένδοτος και έτσι παίρνει τον δρόμο προς το εκτελεστικό απόσπασμα. Δέκα φορτηγά προς την Καισαριανή,όλοι και οι 200 στη σειρά οι Γερμανοί τους εκτελούσαν ανά 20 οι ακόμα ζωντανοί κουβαλούσαν τα πτώματα και σιγά-σιγά έπαιρναν τη θέση τους
Στον δρόμο προς την εκτέλεση οι μελλοθάνατοι πετούν τα σημειώματα που έχουν γράψει για τους δικούς τους με την θερμή παράκληση όποιος το βρει να μην το πετάξει ανάμεσα τους και ο Σουκατζίδης
«Φώτην Σουκατζίδην, Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης. Πατερούλη, Πάω για εκτέλεση, να ‘σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου…»
Στην αρραβωνιαστικιά του: «Η τελευταία σκέψη μαζί σου. Θα ‘θελα να σε κάνω ευτυχισμένη. Να βρεις σύντροφο άξιό σου και άξιό μου».
Μια περίπτωση ήρωα που δεν έχει ξανά υπάρξει διαβάζοντας την ιστορία του πώς να μπορέσουμε να ταυτιστούμε στην εποχή μας;Ζούμε μια εποχή με ήρωες καθημερινούς ή ζούμε σε μια εποχή πλασματικούς και τηλεοπτικούς.
Γιάννης Ρίτσος – Σκοπευτήριο Καισαριανής
«Εδώ πέσαμε. Παιδιά του λαού. Γνωρίζετε γιατί.
Γυμνοί: κατάσαρκα φορώντας σημαίες –
η Ελλάδα τις έραψε με ουρανό και άσπρο κάμποτο.
Ακούσατε τις ομοβροντίες στα μυστικόφωτα αττικά χαράματα.
Είδατε τα πουλιά που πέταξαν αντίθετα στις σφαίρες
αγγίζοντας με τα φτερά τους τον ανατέλλοντα πυρφόρον.
Είδατε τα παράθυρα της γειτονιάς να ανοίγουν στο μέλλον. Εμείς
μερτικό δε ζητήσαμε. Τίποτα. Μόνο θυμηθείτε το: αν η ελευθερία
δε βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας,
εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα. Γεια σας»
Το Αρκαλοχώρι τον τίμησε με άγαλμα σε κεντρική πλατεία. Στο δήμο Χαϊδαρίου όπου φυλακίστηκε υπάρχει οδός που φέρει το όνομα του ενώ στο δήμο Καισαριανής όπου εκτελέστηκε διοργανώνεται αγώνας δρόμου «Ναπολέων Σουκατζίδης».
Η ζωή του και η στάση του έκαναν τον σκηνοθέτη Παντελή Βούλγαρη να δημιουργήσει την ταινία «Το τελευταίο σημείωμα» .
πηγές:Καθημερινή,iefimerida,agonaskritis
#Σουκατζίδης #Βούλγαρης #Καισαριανή #Γερμανοί #Μουδανιά
