Είναι λιγάκι θλιβερό να αναρωτιούνται οι νέοι μεταξύ τους σήμερα ποιος είπε ΟΧΙ και σε ποιον και τι ακριβώς γιορτάζουμε. Το ένδοξο ΟΧΙ της χώρας απέναντι στον ξένο κατακτητή γίνεται πεδίο για αστεία και ανέκδοτα μεταξύ παιδιών που δεν ξεχωρίζουν την 28η Οκτωβρίου από την 25η Μαρτίου. Δυστυχώς οι λέξεις χάνουν το νόημά τους και η υποχρεωτική φοίτηση σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση επίσης.

Πού είναι τα όσα μαθαίνουν στα σχολεία, η γνώση από το σπίτι, η μόρφωση από τον κοινωνικό περίγυρο. Με λύπη διαπιστώνουμε ότι τη θέση τους έχει πάρει το ξενόφερτο Halloween και η τρελή μανία με τις μεταμφιέσεις, τις μάγισσες και τις αράχνες.

Οι ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια τείνουν να μετατραπούν σε κολοκύθες του Halloween και μάλιστα χωρίς να χτυπήσουν μεσάνυχτα!

Κι όμως κανένα παραμύθι με φανταστικά πλάσματα και ξωτικά δεν μπορεί να αντικαταστήσει τους αληθινούς ήρωες του 1940, τους Έλληνες πολεμιστές που έδωσαν τη ζωή τους για μια ελεύθερη πατρίδας. Και το πέτυχαν, αλλά με κίνδυνο τώρα να βιώνουμε μια νέα, ιδιότυπη υποδούλωση σε βάρος των ιδανικών που θα ‘πρεπε να είναι κυρίαρχα.

Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής