Από τα Ίμια και το «ευχαριστώ» στις ΗΠΑ μέχρι τις θέσεις του για τον εκσυγχρονισμό και το ευρώ, ο Κώστας Σημίτης οδήγησε αρκετές φορές τη χώρα σε νερά που δεν άρεσαν σε πολλούς είτε γιατί δεν ήθελαν, είτε γιατί δεν ήξεραν να κολυμπούν.
Σήμερα όμως έφυγε από τη ζωή και άφησε πίσω του μια μακρά πολιτική ιστορία που χαρακτηρίστηκε από περιόδους μετάβασης αλλά και επιτυχιών για τη χώρα, συγκρούσεων για τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ αλλά και αντιπολιτευτικής συναίνεσης καθώς έτυχε συχνά αποδοχής και ψηφοφόρων της ΝΔ που επικρότησαν τις θέσεις του ουκ ολίγες φορές, ακόμη κι όταν δεν το παραδέχονταν.
Το να είσαι διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Λιτότητα ήθελε ο Σημίτης, παροχές έδινε ο Παπανδρέου. Οι σχέσεις τους δεν ήταν οι καλύτερες, κι όμως ο ίδιος σαν να ήταν ταγμένος για τη θέση του επόμενου προέδρου του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργού, είχε ετοιμαστεί καλά για ό,τι ακολούθησε. Κι ας μην ξεχνάμε ότι είχε απέναντί του 3 γερούς αντιπάλους. Τσοχατζόπουλο, Αρσένη και Χαραλαμπόπουλο. Είχε όμως και τη στήριξη του Γιώργου Παπανδρέου κι ας έλεγε ο Ανδρέας ότι ο «Σημίτης δεν είναι ΠΑΣΟΚ». Σήμερα πλέον δεν είναι εν ζωή και χρέος της χώρας είναι να τον τιμήσει όπως αρμόζει σε έναν πρώην πρωθυπουργό και πολιτικό άνδρα του τόπου. Τα υπόλοιπα σχόλια είναι περιττά, γιατί πολιτική και αντιπολίτευση ασκούμε όλοι εν ζωή.
Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής
