Τα πρόσφατα γεγονότα με τα σχολεία της Συκιάς και την απουσία καθηγητών σε γυμνάσιο και λύκειο δείχνουν ξεκάθαρα ότι οι απομακρυσμένες και μειονεκτικές στην πράξη περιοχές δεν είναι προτεραιότητα για κανέναν κυβερνόντα του τόπου. Το γιατί συμβαίνει αυτό προκαλεί μεγάλη ανησυχία.
Είπε ο δήμαρχος Σιθωνίας στη διαμαρτυρία των γονέων στη διεύθυνση εκπαίδευσης, ότι με την αδιαφορία τους όλοι φτιάχνουν τους σερβιτόρους των Βαλκανίων. Μεγάλη αλήθεια που φοβόμαστε ότι αν την αφήσουμε θα γιγαντωθεί. Σχολεία χωρίς καθηγητές, υπηρεσίες χωρίς υπαλλήλους, λούνα παρκ χωρίς ελέγχους, κατασκηνώσεις με πισίνες χωρίς ασφάλεια.
Όλα μαζί υποβαθμίζουν εμάς, τους πολίτες της Χαλκιδικής. Ακόμη άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα, ο αγροτικός τομές. Πράσινη ελιά: μια παραγωγή που χτυπιέται από παντού. Λείπουν τα εργατικά χέρια, απουσία χαλαζικής προστασίας, προβλήματα που λύνονται στο παρά πέντε. Ούτε λόγος για την ακαρπία.
Κτηνοτροφία, το δεύτερο μεγάλο παράδειγμα. Βοσκοτόπια που δεν υπάρχουν, ζωοτροφές που κοστίζουν χρυσάφι, δασικοί χάρτες που στερούν γη. Ούτε λόγος για την αλιεία.
Ποια Χαλκιδική θα μείνει αν λείψει η παιδεία. Ποιος εκσυγχρονισμός στον αγροτικό τομέα θα επέλθει από αγράμματους και απαίδευτους νέους; Πώς θα επενδύσουμε στο αύριο του τόπου ως κύριοι της γης μας και όχι υπηρέτες τρίτων;
Η παιδεία είναι το νούμερο ένα εφόδιο για όλα πλέον. Με ό,τι κι αν ασχοληθεί κάποιος. Ειδάλλως, δεν υπάρχει αύριο.
Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής