Η προσφιλής πρακτική των υπηρεσιών να καλύπτουν τις αδυναμίες τους μέσα από την έλλειψη προσωπικού έχει αφήσει εκτεθειμένη τη Χαλκιδική στα μάτια των επισκεπτών της για άλλη μια φορά. Τι πάει να πει, ότι υπάρχουν μεν πολλές καταγγελίες, αλλά στην πράξη δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα;

Πώς γίνεται σε μια σοβαρή περίπτωση περιβαλλοντικής ρύπανσης, καθαρά από ανθρώπινη υπαιτιότητα, να μην διενεργούνται οι αυτονόητοι έλεγχοι; Το ρητό που λέει, «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη….» δεν ισχύει στην περίπτωση της Χαλκιδικής.

Ποτέ κανείς δεν τσακώνει κανέναν. Και φυσικά ποτέ δεν αποδίδονται ευθύνες. Η απάντηση είναι πάντα η ίδια. Οι αρμόδιες υπηρεσίες που πρέπει να ερευνούν τις καταγγελίες μαζί με αστυνομικές ή και εισαγγελικές αρχές, ποτέ δεν έχουν άτομα, χρόνο και ακριβή… στοιχεία. Απορίας άξιον είναι το πώς γίνεται όλοι οι πολίτες να καταμαρτυρούν τα ίδια γεγονότα σε ανάλογες περιπτώσεις, αλλά καμία υπηρεσία, καμία αρχή, δημοτική, αστυνομική, αυτοδιοικητική γενικά να μην βλέπει τα ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ.

Απορία…

 

Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής