Ένας δήμαρχος, λένε, πως κρίνεται από τις επαφές του στην κεντρική διοίκηση ώστε να πετυχαίνει την πρόοδο έργων και παρεμβάσεων για τον τόπο του. Κατά μεγάλο μέρος αυτό είναι αλήθεια, αλλά ταυτόχρονα και άδικο, καθώς δεν μπορούν οι δήμοι να είναι έρμαια των αλλαγών των Υπουργείων, της γραφειοκρατικής διάθεσης που διέπει τη λειτουργεία όλων των υπηρεσιών, αλλά και των υπηρεσιακών παραγόντων, κοινώς των υπαλλήλων.
Είναι άκρως αντιφατικό να τρέχει ένας δήμος την ένταξη κάποιου έργου και ξαφνικά να βρίσκει μπροστά του εμπόδια από το ίδιο το κράτος, που του άνοιξε τον δρόμο για το εν λόγω έργο. Τι άλλαξε ξαφνικά και δεν μπορεί να προχωρήσει το έργο; Γιατί βρέθηκαν σκόπελοι και προβλήματα ανυπέρβλητα;
Τα φαινόμενα της Ελλάδας που βάζει τρικλοποδιές στα παιδιά της δεν είναι τωρινά. Ένα γιγαντωμένο κράτος με αγκυλώσεις και παραθυράκια, με καρφιά και χτυπήματα κάτω από τη μέση, που μοιάζει να μην θέλει να πάει μπροστά. Είναι άραγε έτσι;
Μπροστά σε όλα τα παραπάνω υπάρχουν και οι δήμαρχοι, οι αφανείς ήρωες που τρέχουν και δεν φτάνουν, κι ευτυχώς δεν τους κόβονται τα φτερά στην πρώτη δυσκολία. Σε αυτούς αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.
Νίκος Τσερκεζίδης, Επιχειρηματίας – Τομεάρχης Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Πολιτικής Προστασίας ΝΔ Χαλκιδικής