Κοίτα μια νύχτα έξω που κάνει…
κι ό,τι κι αν λέμε κάπου μας πιάνει…
Δες φεγγάρια δες μπαλκόνια και ζευγάρια που’ναι χρόνια μαζί. ..
είναι σίγουρο πως όλοι εμείς που χθες στρέψαμε το βλέμμα στον νυχτερινό ουρανό σιγοψιθυρίσαμε το τραγούδι αυτό …και ήταν σαν να γράφηκε για εμάς …και για τον τόπο μας την Χαλκιδική …κάπου εκεί στις δικές μας θάλασσες στα Νέα Μουδανιά…
Η μοναδική υπερ-πανσέληνος της χρονιάς σημειώθηκε χθες, τρεις εβδομάδες πριν την παραμονή των Χριστουγέννων, όταν δηλαδή το γιομάτο φεγγάρι θα βρίσκοταν στην κοντινότερη απόστασή του από τη Γη για φέτος.
Η πανσέληνος, λοιπόν, λόγω της μικρότερης της απόστασης από τη Γη όντως φαίνονταν μεγαλύτερη και φωτεινότερη για αυτό Ονομάζεται και `κρύα υπερ-πανσέληνος` λόγω του ότι παρουσιάζεται τον πρώτο μήνα του χειμώνα.
Ο όρος ‘υπερ-πανσέληνος’ (ή supermoon στα Αγγλικά) καθιερώθηκε ανεπίσημα για να περιγράψει μια ουράνια σύμπτωση, δηλαδή το γεγονός ότι σημειώνεται πανσέληνος και την ίδια ώρα η σελήνη βρίσκεται σε πιο κοντινή απόσταση από τη Γη.
Χθες λοιπόν η πανσέληνος φαινόταν 7% μεγαλύτερη και 16% φωτεινότερη σε μια απόσταση 357,492 χιλιομέτρων από τη Γη.
Το φαινόμενο αυτό δεν συμβαίνει κάθε μήνα, καθώς η αυξομείωση του φαινομενικού μεγέθους της σελήνης οφείλεται στην ελλειπτική και όχι κυκλική τροχιά που έχουν σχεδόν όλα τα σώματα που περιφέρονται στο σύμπαν. Ετσι, η απόσταση της σελήνης από τη Γη κυμαίνεται κάθε μήνα μεταξύ 356.400 χιλιόμετρα και 406,700. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 1930 καταγράφηκε μια ακόμη πιο κοντινή απόσταση της Σελήνης (356,397 χλμ), και η επόμενη φορά που θα συμβεί αυτό θα είναι την 1η Ιανουαρίου 2257 (356,371 χλμ).
“Ο κύριος λόγος για τον οποίο η τροχιά του φεγγαριού δεν είναι ένας τέλειος κύκλος είναι ότι υπάρχουν πολλές παλιρροιακές ή βαρυτικές δυνάμεις που έλκουν το φεγγάρι”, εξήγησε αξιωματούχος της ΝΑΣΑ.
Πρόσθεσε ότι η βαρύτητα της Γης, του ήλιου και των πλανητών του ηλιακού μας συστήματος επηρεάζουν την τροχιά του φεγγαριού.
“Έχουμε όλες αυτές τις διαφορετικές βαρυτικές δυνάμεις να έλκουν και να πιέζουν το φεγγάρι, που μας δίνουν την ευκαιρία να έχουμε αυτά τα στενά περάσματα”, ανέφερε.
Επιπλέον, είπε ότι η επιφάνεια της Γης αποτελείται περίπου κατά 70% από ωκεανούς, κάτι που επηρεάζει την τροχιά του φεγγαριού, το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί παλιρροιακές παραλλαγές στη Γη.
Ανέφερε ακόμη ότι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα για το φεγγάρι είναι ότι όχι μόνο ασκεί έλξη στους ωκεανούς της Γης, αλλά και στον ίδιο τον φλοιό της.
“Ο φλοιός της Γης – η γη κάτω από τα πόδια μας – πραγματικά παραμορφώνεται και ανταποκρίνεται στο φεγγάρι με ένα πολύ διακριτικό τρόπο’,
