Αναλυτικά, η τοποθέτηση της Δημοτικής Παράταξης Δήμου Αριστοτέλη ”Ισχυρός Αριστοτέλης”:

”Η τοπική κοινωνία αντιμετωπίζει για άλλη μια φορά μια πολύ ισχυρή πρόκληση, ζει πραγματικά κρίσιμες στιγμές, από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η υπογραφή της νέας συμφωνίας του δημοσίου με τη μεταλλευτική εταιρεία. Μία σύμβαση που «ΕΝΩΣΕ» όλους τους δημότες του Δήμου Αριστοτέλη, αφού ανεξαιρέτως της στάσης τους απέναντι στη μεταλλευτική δραστηριότητα ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως αναγνωρίζουν ότι η νέα αυτή σύμβαση είναι προβληματική και «αποικιοκρατικού» τύπου.

Ενώ λοιπόν, θα περίμενε κανείς από τη δημοτική αρχή να πράξει το αυτονόητο, που ήταν να αποδοκιμάσει -όχι μόνο με λόγια αλλά και με τα έργα- αυτή τη σύμβαση και να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα σε όλους, μετέτρεψαν σε ΝΑΙ το αρχικό τους ΟΧΙ και ψήφισαν ΝΑΙ “υπό προϋποθέσεις¨ την εν λόγω σύμβαση και ας ήξεραν πολύ καλά πως δεν υπήρχε θεσμικά καμία διαδικασία για να τροποποιηθεί η σύμβαση στη Βουλή.

Η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος προσωπικά, παρουσιάζουν ένα πρόσωπο που κυριολεκτικά μας «τρομοκρατεί». Μια στάση και μια συμπεριφορά που μπορεί να σημαίνει μόνο δύο πράγματα:

Είτε ουδόλως αντιλαμβάνονται τα τεκταινόμενα και τη κρισιμότητα των στιγμών (δύσκολο να το πιστέψει κανείς), είτε υποκρίνονται φρικτά φορώντας «προσωπείο» και εξαπατώντας συνειδητά τους δημότες μας, ενώ ταυτόχρονα εξυπηρετούν τα συμφέροντα της μεταλλευτικής εταιρείας, εις βάρος όχι μόνο του τόπου τους αλλά ακόμα και των ίδιων των εργαζομένων της Ελληνικός Χρυσός.

Ξεκινώντας από την ομολογημένη -πλέον και από τους ίδια τα στελέχη της διοίκησης του δήμου- πλήρη αποτυχία τους να διεκδικήσουν και να κερδίσουν τη συμμετοχή του Δήμου Αριστοτέλη και κατ’ επέκταση της τοπικής κοινωνίας στην επί δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες διαβούλευση, φθάσαμε στην αισχρή και εξευτελιστική για την ίδια τη δημοκρατία παράσταση σε δύο πράξεις, που έδωσε ο κ. δήμαρχος τη Τετάρτη το απόγευμα στο Δημοτικό Συμβούλιο και τη Πέμπτη το πρωί στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.

Η αλήθεια, που επιμελώς έκρυψε στις τοποθετήσεις του ο κ. δήμαρχος είναι ότι στο χρονικό σημείο που μας στάλθηκε η σύμβαση ή θα έπρεπε να εγκριθεί ή να απορριφθεί. Δεν υπήρχε νομικά και διαδικαστικά καμία άλλη περίπτωση.

Το ψέμα που εντέχνως χρησιμοποίησε ο κ. δήμαρχος είναι ότι κατέθεσε τις παρατηρήσεις – προτάσεις του για να κατευθύνει τη συζήτηση προς τη μελλοντική  διαβούλευση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), λέγοντας ότι τότε θα είναι και η ώρα να προβάλλει η τοπική κοινωνία τις αξιώσεις της.

Γνωρίζουμε όμως, όπως άλλωστε και ο κάθε στοιχειωδώς μορφωμένος άνθρωπος, ότι η ΜΠΕ και κατ’ επέκταση η ΑΕΠΟ που θα εκδοθεί, θα ακολουθούν κατά γράμμα τους όρους της σύμβασης καθώς αυτή μετά την κύρωσή της θα καθορίζει το βασικό νομικό πλαίσιο που θα διέπει τη δραστηριότητα της μεταλλευτικής εταιρείας. Αυτή ήταν άλλωστε και η ρητορική που ακολούθησαν και τα συμβαλλόμενα μέρη, προκειμένου να αποφύγουν τη σφοδρή κριτική που θα αντιμετώπιζαν στο ενδεχόμενο μιας πραγματικής διαβούλευσης, όχι μόνο από τις αντιπολιτευόμενες παρατάξεις αλλά και από πλήθος επιστημονικών, θεσμικών και κοινωνικών φορέων, ακόμη και από τους εργάτες της μεταλλευτικής εταιρείας που νιώθουν ότι πλέον κανένας δεν τους διασφαλίζει δουλειά και είναι πραγματικά μετέωροι με τη νέα αυτή σύμβαση.

Το χειρότερο όμως και αυτό που μας ενέπνευσε το φόβο και τον τρόμο, δεν ήταν αυτό. Είχαμε και άλλοτε δήμαρχο – θερμό θιασώτη της μεταλλευτικής δραστηριότητας και στενό συνεργάτη της εταιρείας. Εκείνος όμως τουλάχιστον ήταν ειλικρινής και ευθύς, πίστευε και διακήρυττε δημοσίως ότι ο δήμος μας αναγκαστικά είναι εξαρτημένος από τα μεταλλεία και επομένως θα έπρεπε να επωμιστεί και το όποιο κόστος. Και εκείνον μεν, τόσο για τις ιδέες όσο και για τα έργα του, ο λαός τον έκρινε. Εσείς όμως κ. Βαλιάνε προκειμένου να εξαπατήσετε τους συνδημότες σας υποδυθήκατε τον «ειρηνοποιό», αυτοαποκαλείστε «μετριοπαθής» και «ενωτικός», ενώ ταυτόχρονα καλλιεργείτε συνειδητά και με ψυχρό αίμα συνθήκες πόλωσης και διχασμού στην κοινωνία.

Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς το κλείσιμο της πραγματικά απίστευτης αυτής παράστασης που δώσατε; Ποιος άραγε δεν πρόσεξε ότι την ώρα που το ερώτημα αυτονόητα ήταν “Ναι ή Όχι στην συγκεκριμένη Σύμβαση”, χωρίς τον παραμικρό δισταγμό επιχειρήσατε να το μετατρέψετε σε “ένα ξερό Ναι ή ένα ξερό Όχι στα Μεταλλεία”, επενδύοντας εντελώς αναίσθητα σε ένα νέο διχασμό ;

 Όταν προεκλογικά εμείς υποστηρίζαμε ότι χρειάζεται ο τόπος συγκεκριμένη αναπτυξιακή κατεύθυνση, εσείς λέγατε Ναι στα μεταλλεία, Ναι στον τουρισμό και ότι όλα μαζί θα πορευτούν με την ίδια ένταση στην ίδια περιοχή, προκειμένου να γίνετε συμπαθής σε όλους και να μην συγκρουστείτε με κανέναν. Και όταν η διαβούλευση εξελισσόταν κι εμείς αγωνιούσαμε για την εξέλιξη, εσείς παίζατε το παιχνίδι της εταιρείας ζητιανεύοντας δωρεές μερικών χιλιάρικων! Τώρα που υπογράφτηκε και πάει προς κύρωση η σύμβαση, χωρίς να δώσει στο δήμο καμία σημασία ούτε η κυβέρνηση, ούτε η εταιρεία, εμείς αγωνιζόμαστε να προλάβουμε κάτι κι εσείς λέτε θα το δούμε αργότερα..

Οδηγείτε τον τόπο μας με μαθηματική ακρίβεια σε οδυνηρές και καταστροφικές περιπέτειες και προσποιήστε πως δεν το καταλαβαίνετε.
 Ή μήπως πραγματικά δεν καταλαβαίνετε τίποτα, ούτε καν πόσο επικίνδυνο είναι, πόσο πόνο και πόση πίκρα εγκυμονεί αυτό που κάνετε;
Αλλά αυτό το τελευταίο ίσως να είναι έτσι, γιατί τον οδυνηρό διχασμό και τον εναγώνιο αγώνα για ειρήνευση στην περιοχή μας εμείς τον ζήσαμε και αγωνιζόμενοι -πολλοί από εμάς- μέσα από τη προηγούμενη δημοτική αρχή συμβάλλαμε τα μέγιστα στην πραγματική ειρήνη του τόπου μας. Τότε όμως εσείς ήσασταν «αλλού»!

Πολύ φοβόμαστε ότι ο δήμαρχος Πάχτας και η εμμονική του σχέση με τα μεταλλεία ωχριά μπροστά στο προσωπείο του «ειρηνοποιού» που προβάλει ο σημερινός δήμαρχος Βαλιάνος, ο οποίος με τους χειρισμούς του και με σύμμαχο τη γενικότερη κατάσταση λόγω πανδημίας, είναι έτοιμος να επιβάλει το διχασμό και την καταστροφή άνευ επιστροφής για την Πατρίδα του Αριστοτέλη!”