Οι κάτοικοι της πόλης είδαν χθες το βράδυ ένα πολυθέαμα με τίτλο «Εγινε η σπίθα πυρκαγιά», που διήρκεσε 4 ώρες, μετείχαν 450 άτομα και κορυφώθηκε στην Πλατεία Αριστοτέλους με αναπαράσταση της μεγάλης πυρκαγιάς που έκαψε το μεγαλύτερο μέρος της Θεσσαλονίκης το 1917.
Το πολυθέαμα με τίτλο “Έγινε η Σπίθα Πυρκαγιά” συνδιοργάνωσαν η Parallaxi, ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η ΔΕΘ-Helexpo AE, ενώ συμμετέχουν 30 φορείς και ομάδες, 200 καλλιτέχνες και 250 εθελοντές.
Πριν 100 χρόνια όταν ο όλεθρος ξεπήδησε από μία κουζίνα…
Η πυρκαγιά του 1917 ήταν ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της πόλης. Ήταν ένα τυχαίο γεγονός που άλλαξε σημαντικά τη φυσιογνωμία της πόλης. Μέσα σε 32 ώρες έκαψε 9.500 σπίτια σε έκταση 1.000.000 τετραγωνικών αφήνοντας άστεγα πάνω από 70.000 άτομα.
Οικονομικές και εμπορικές λειτουργίες, διοικητικές υπηρεσίες, χώροι αναψυχής και τα σημαντικότερα πνευματικά και θρησκευτικά ιδρύματα των εθνο-θρησκευτικών κοινοτήτων, μαζί με τα αρχεία τους καταστράφηκαν ολοσχερώς.
Η πυρκαγιά, όπως προέκυψε από την ανάκριση που διεξήγαγαν οι δικαστικές αρχές της Θεσσαλονίκης, ξεκίνησε το Σάββατο στις 18 Αυγούστου 1917 περίπου στις 15:00 το μεσημέρι από ένα φτωχικό σπίτι προσφύγων στη διεύθυνση Ολυμπιάδος 3, στη συνοικία Μεβλανέ μεταξύ του κέντρου και της Άνω Πόλης.
Προκλήθηκε από σπίθα της φωτιάς μιας κουζίνας, που έπεσε σε παρακείμενη αποθήκη με άχυρο.
Η έλλειψη νερού και η αδιαφορία των γειτόνων δεν έκανε δυνατή την κατάσβεση της αρχικής πυρκαγιάς και σε σύντομο διάστημα, λόγω του ισχυρού ανέμου, η πυρκαγιά μεταδόθηκε στα γειτονικά σπίτια και άρχισε να εξαπλώνεται σε όλη τη Θεσσαλονίκη.
Οι απώλειες της πυρκαγιάς ήταν ελάχιστες, με μοναδικούς νεκρούς Γάλλους στρατιώτες. Το μέρος της πόλης που κάηκε ανοικοδομήθηκε με νέο οργανωμένο σχέδιο, δημιουργώντας μια σύγχρονη πόλη.
100 χρόνια μετά… το πολυθέαμα με τίτλο “Έγινε η Σπίθα Πυρκαγιά”
Πλήθος κόσμου βγήκε στους δρόμους για την εκδήλωση, ενώ συζητούσαν διάφορες θεωρίες για το ποιος τελικά έκαψε τη Θεσσαλονίκη.
Στην Άνω Πόλη, στην Πλατεία Μουσχουντή, εκεί από όπου λέγεται ότι ξεκίνησε η μεγάλη πυρκαγιά του 1917, ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται από νωρίς το απόγευμα. Το θεατρικό δρώμενο είχε προσεγμένες ενδυμασίες, αυθεντικά μουσικά κομμάτια της εποχής με αναφορές στους Έλληνες, Εβραίους και Οθωμανούς, που κατοικούσαν τότε στη Θεσσαλονίκη.
Στην οδό Εδέσσης, στην Πλατεία Εμπορίου, φλόγες να «ξεπηδούσαν» από σπίτια, βιολιά έπαιζαν από το μπαλκόνι κτιρίου που διασώθηκε από την πυρκαγιά το γραμμένο εκείνη την εποχή tango la Cumparcita και ένα πλήθος παράλληλων δρώμενων συνέθετε την εικόνα της πόλης στην πυρά.
Η προτελευταία στάση έγινε στη Λεωφόρο Νίκης, στον αριθμό 63, εκεί όπου το 1917 σταμάτησε η πυρκαγιά, μετά από 32 ώρες που είχε κάψει την πόλη. Πάνω στο κτίριο φωτίστηκε ένας μεγάλος χάρτης της πυρκαγιάς και ηθοποιοί αφηγήθηκαν γεγονότα και μαρτυρίες για την πορεία της, καθώς και το όραμα του Εμπράρ για την αναγέννηση της πόλης.
Λίγο πριν τις 10 το βράδυ ξυλοπόδαροι ντυμένοι με κοστούμια εποχής και μπάντες οδήγησαν τον κόσμο στην τελευταία στάση, στην Πλατεία Αριστοτέλους, ενώ φωτιές άναψαν και μέσα στη θάλασσα, πάνω σε πλοία.
Στην Πλατεία είχε στηθεί -μεταφερμένη από τη ΔΕΘ όπου εκτέθηκε τις προηγούμενες ημέρες- μία τεράστια μακέτα του παραλιακού μετώπου της Θεσσαλονίκης του 1917. Τα φώτα έσβησαν και καπνοί και φλόγες ξεπήδησαν πίσω από τη μακέτα, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό θέαμα.
