Ο Νίκος Μπιλιλής πέθανε την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2024 και η κηδεία του θα τελεστεί τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου στις 14:15 το μεσημέρι στα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου στη Θέρμη Θεσσαλονίκης.
Με την ανακοίνωση του θανάτου του, η Εταιρία Ελλήνων Σκηνοθετών, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«H Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών με απέραντη θλίψη σας ανακοινώνει την απώλεια του σημαντικού σκηνοθέτη και επίτιμου μέλους της, Νίκου Μπιλιλή σε ηλικία 98 ετών.
Ο Νίκος Μπιλιλής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1926. Πτυχιούχος της Εμπορικής Σχολής και με σπουδές πάνω στη δραματική τέχνη, τη Μουσική αλλά και τη Σκηνοθεσία Κινηματογράφου και τη Διεύθυνση φωτογραφίας, ο Νίκος Μπιλιλής υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της γενιάς του δημοσιεύοντας στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, άρθρα, σάτιρες, χρονογραφήματα, μελέτες και γυρίζοντας κινηματογραφικά έργα μικρού και μεγάλου μήκους.
Δίδαξε σε αναγνωρισμένες Σχολές Κινηματογράφου, Δραματικές Σχολές και Δημοσιογραφίας για σχεδόν 60 χρόνια.
Για το έργο και την εν γένει προσφορά του στον Πολιτισμό έτυχε τιμητικών διακρίσεων και βραβείων από εθνικά φεστιβάλ και άλλους φορείς.
Το 1960 ίδρυσε με τον αείμνηστο Κώστα Μαυροειδή το πρώτο και μοναδικό κινηματογραφικό ΣΤΟΥΝΤΙΟ στην Θεσσαλονίκη το «Αρμονία film».
Το 1961 αρχίζει τη συνεργασία του ως ανταποκριτής κινηματογραφικών επίκαιρων ξένων και ελληνικών.
Το 1963 διορίζεται ανταποκριτής των ελληνικών κινηματογραφικών επίκαιρων του Υπουργείου Προεδρίας Κυβερνήσεως, όπου και παρέμεινε για σχεδόν είκοσι χρόνια, το 1982 χρονιά κατάργησής τους.
Το 1964 παίρνει από το Υπουργείο Βιομηχανίας άδεια ιδρύσεως μονάδας παραγωγής και εξαγωγής κινηματογραφικών επίκαιρων.
Το 1965 ιδρύει με 3 συνεργάτες του τον πρώτο τηλεοπτικό σταθμό της χώρας στη Θεσσαλονίκη, την «ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ», όπου λειτούργησε ως το 1972 (έκλεισε με προσωπική διαταγή του Γ. Παπαδόπουλου).
Το 1976 με την ίδια μονάδα αρχίζει τις εκπομπές του το Κ/ΤΟ Β.Ε. σημερινή ΕΡΤ3, όπου εργάζεται ως το 1984.
Το 1994 παραχωρεί τη μονάδα αυτή με όλο το φιλμικό αρχειακό υλικό, τον τεχνικό εξοπλισμό και τα συλλεκτικά της είδη στην τότε Νομαρχία Θεσσαλονίκης, η οποία τα προσέφερε ως δώρο στον ΟΠΠΕΘ ’97 του οποίου αποτέλεσε το αρχικό υλικό ίδρυσης του Μουσείου Κινηματογράφου.
«Όσο υπάρχουνε ταμπού», «Κιφήνες στο τσίρκο», «Για ποιον θ’ ανατείλει ο ήλιος», «Ποντιακό προσκύνεμαν», «Θεού πλάσμα εν κι ο φτωχόν», «Χαρούμενη Θεσσαλονίκη», «Αδιάφοροι και μαριονέτες» ήταν κάποιες από τις πάρα πολλές ταινίες του.
Πραγματοποίησε ημίωρες εβδομαδιαίες τηλεοπτικές εκπομπές στην ΑΡΓΩ TV και στο TV100.
Ήταν συγγραφέας κινηματογραφικών βιβλίων, ποίησης ενώ στην περίοδο της νεότητάς του, (μαθητής στην Αρμονία και του Μ. Καλομοίρη), υπήρξε συνθέτης οπερετών.
Υπήρξε ανεξάντλητος γνώστης στα θέματα της τεχνικής του κινηματογράφους (εμφάνιση, οπτική, ηχοληψία κλπ). Είναι χαρακτηριστικό ότι κατόρθωσε να φτιάξει μόνος του εμφανιστήριο ταινιών, κινηματογραφικές μηχανές συγχρονισμένου ήχου και φακούς τύπους σινεμασκοπ.
Θα τον θυμόμαστε πάντα μέσα από το επώνυμο έργο του, που χαρακτήρισε μια ολόκληρη εποχή.
Η κηδεία του θα τελεστεί τη Δευτέρα 25 Νοεμβρίου στις 2:15 το μεσημέρι στα Κοιμητήρια Αναστάσεως του Κυρίου στη Θέρμη Θεσσαλονίκης».
