Στα μέρη της ιδιαίτερης πατρίδας του, στις ακτές του Κόλπου της Κίου, στην ανταλλαγή των πληθυσμών, όλοι οι Τριγλιανοί βρήκαν τη σωτηρία από τη θάλασσα.
Στις 29 Αυγούστου ο Φίλιππος Καβουνίδης, ειδοποιημένος από τους πατριώτες του, φθάνει από την Κωνσταντινούπολη στην Τρίγλια, με πλοία δικά του και με ναυλωμένα, και μεταφέρει τους ανθρώπους και κειμήλια του τόπου στο κοντινό νησί Καλόλιμνος, στη Ραιδεστό και τη Σηλυβρία των θρακικών ακτών της Προποντίδας, και στα νησιά του Αιγαίου Ίμβρο και Τένεδο.
Στη συνέχεια οι μισοί περίπου Τριγλιανοί θα μεταφερθούν στη βόρεια και οι άλλοι μισοί στη νότια Ελλάδα. Τριγλιανοί πρόσφυγες θα δημιουργήσουν στη Χαλκιδική τη Νέα Τρίγλια, ενώ συμπατριώτες τους θα αποτελέσουν τον πυρήνα της σύγχρονης Ραφήνας στην Αττική.
