Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κασσανδρείας, κύριος Ειρηναίος, υπήρξε μια σημαντική μορφή της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά την περίοδο των Νέων Χωρών και η ζωή του αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα της στην ιστορία της Εκκλησίας και της θεολογικής εκπαίδευσης.
Βιογραφικά Στοιχεία:
Ο Εμμανουήλ Παντολέοντος, όπως ήταν το κατά κόσμον όνομα του, γεννήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 1864 στη Χάλκη των Πριγκηποννήσων. Η οικογένειά του ήταν συνδεδεμένη με την εκκλησιαστική παράδοση και έτσι ο Εμμανουήλ ακολούθησε το δρόμο της θεολογικής κατάρτισης. Αποφοίτησε το 1890 από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, υποβάλλοντας τη διατριβή του με τίτλο: «Ότι η προσκύνησις των αγίων εικόνων είναι σύμφωνος προς το πνεύμα της Αγίας Γραφής, συνιστάται δε υπό της Ιεράς Παραδόσεως». Η διατριβή αυτή ανήκε σε μια εποχή κατά την οποία η εικόνα ως θεολογικό και λατρευτικό στοιχείο ήταν αντικείμενο έντονης συζήτησης και αναδείκνυε την προσήλωση του Ειρηναίου στην ιερή παράδοση της Εκκλησίας.
Σταδιοδρομία στην Εκκλησία:
Η πορεία του στον εκκλησιαστικό χώρο ήταν γεμάτη επιτυχίες και σημαντικά ορόσημα. Το 1895 αναγνωρίστηκε για τις ικανότητές του και διορίστηκε Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, ενώ το ίδιο έτος χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Άνθιμο τον Ζ΄.
Το 1903, ο Ειρηναίος εξελέγη Μητροπολίτης Μελενίκου και η χειροτονία του πραγματοποιήθηκε στο Ναΐδριο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης από τον Μητροπολίτη Εφέσου Ιωακείμ, τον Μητροπολίτη Βοδενών Νικόδημο και τον Μητροπολίτη Καλλιουπόλεως Ιερώνυμο. Στη συνέχεια, το 1906 παραιτήθηκε από τη θέση του Μητροπολίτη Μελενίκου και ανέλαβε τη Διεύθυνση της Θεολογικής Σχολής Χάλκης, όπου συνέχισε το έργο του στην εκπαίδευση των μελλοντικών κληρικών.
Το 1907, εξελέγη Μητροπολίτης Κασσανδρείας, θέση στην οποία υπηρέτησε με μεγάλη αφοσίωση και προσφορά μέχρι την κοίμησή του το 1945.
