Ο εορτασμός του Αγίου Γεωργίου στη Συκιά, παλαιότερα αναβίωνε την τρίτη ημέρα του Πάσχα, μαζί με αλογοδρομίες. Ένα έθιμο που είχε τεράστια απήχηση και ήταν γνωστό για τη πλούσια συμμετοχή, τόσο από ξένους ιππείς όσο και από ντόπιους.
Κατά την παράδοση επικρατεί η άποψη ότι οι αλογοδρομίες στη Συκιά είχαν τις ρίζες τους από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Οι Τούρκοι δεν επέτρεπαν στους Συκιώτες να ιππεύουν καμία μέρα του χρόνου, παρά μόνο την τρίτη ημέρα του Πάσχα στην μνήμη του Αγίου Γεωργίου.
Ωστόσο με το πέρασμα των χρόνων, το έθιμο έπαψε να πραγματοποιείται -λόγω της επικινδυνότητας του- και έτσι η ημέρα του εορτασμού του Αγίου Γεωργίου μεταφέρθηκε την δεύτερη ημέρα του Πάσχα.
Οι ιππείς παραλαμβάνουν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου από τον πατέρα Νικόλαο, περιφέροντας την σε όλο το χωριό. Ο πολιτιστικός σύλλογος, κύριος διοργανωτής του εθίμου όλα αυτά τα χρόνια συνεχίζει να τηρεί τις παραδόσεις και φροντίζει μέσα από εκδηλώσεις, όπως τη σημερινή το έθιμο να παραμείνει ζωντανό, καθώς και η μνήμη του Άη-Γιώργη!
Την τρίτη ημέρα του Πάσχα πάντως, νωρίς το πρωί τελείται θεία λειτουργία, παρουσία κατοίκων και επισκεπτών στο όμορφο παρεκκλήσι του Άη-Γιώργη, το οποίο βρίσκεται λίγο έξω από το χωριό σε ένα καταπράσινο κάμπο. 
