Γράφει η Μορφούλα Ντέμπλα
«Ω γη της Ιωνίας, σένα
αγαπούν ακόμη,
σένα οι ψυχές των
ενθυμούνται ακόμη» -Κ.Π. Καβάφης
Πέρασε ένας αιώνας από τις μέρες που γράφτηκε μια από τις πιο θλιβερές σελίδες της ελληνικής ιστορίας, αυτή της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Ένας αιώνας που δεν ξεχνιέται και δεν θα ξεχαστεί. Γιατί, δεν είναι ένας μαυροπίνακας που τον ζωγράφισαν παιδιά και σβήνει έτσι απλά με ένα σφουγγάρι. Είναι μία εθνική τραγωδία με τις εκατόμβες των Ελλήνων που σκοτώθηκαν ή ξεριζώθηκαν από ελληνικές πατρίδες. Είναι ο πόνος για την μάνα γη, οι ανθρώπινες ψυχές που χάθηκαν και απέμειναν οι στάχτες. Είναι ίσως πολλά παραπάνω που δεν περιγράφονται με λέξεις….
Άλλωστε πως μπορείς να περιγράψεις με λέξεις κάτι που έχει βαφτεί με αίμα; Δεν μπορείς. Το μόνο όμως που μπορεί να κάνει κανείς είναι να να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα ότι δεν θα ξεχαστούν ποτέ οι πρόσφυγες και οι μνήμες θα μένουν ανεξίτηλες στις ψυχές μας. Να μεταλαμπαδεύσουμε στα παιδιά μας το από που ξεκίνησαν οι πρόγονοί μας. Αυτό είναι το δίκαιο. Μα πάνω από όλα το ηθικό.
Οι πρόγονοί μας, ακούμπησαν στη νέα πατρίδα ό,τι κατάφεραν να φέρουν μαζί τους κι άρχισαν να στήνουν τη νέα τους ζωή, έχοντας να αντιμετωπίσουν ένα κράτος που προσπαθούσε να ορθοποδήσει και μια τοπική κοινωνία που δεν ήταν πάντα φιλόξενη.
Σ’ αυτά που έφεραν μέσα τους ήταν η υπομονή, η γνώση, το φιλότιμο και η ακατάβλητη δύναμη της θέλησης για ζωή.
Αισθανόμενοι λοιπόν το ιερό χρέος απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους που αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν βίαια τα ματωμένα χώματα της Μικράς Ασίας, οι σημερινοί κάτοικοι της Σάρτης δεν θα μπορούσαν παρά να τους τιμήσουν.
Σε αυτούς είναι αφιερωμένες οι εκδηλώσεις που διοργανώνει ο πολιτιστικός σύλλογος της Σάρτης, η “Αφησιά” υπό την αιγίδα του δήμου Σιθωνίας το Σάββατο στις 4 Ιουνίου και ώρα 20:30 στην νέα πλατεία.
Μία διοργάνωση Μνήμης και Τιμής για τα 100 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από τον ξεριζωμό. Οι μουσικές, τα τραγούδια και οι χοροί τους θα σας ταξιδέψουν…Η κουζίνα και τα στοιχεία του πολιτισμού τους θα ξυπνήσουν μέσα σας μια άλλη εποχή, νοσταλγική…
Μα πάνω από όλα θα κρατήσουν αναμμένη την Φλόγα και την Ελπίδα.
