Η μαγειρίτσα είναι ένα πιάτο μεταβατικό, αφού στην ουσία βοηθάει τον οργανισμό μας, και κυρίως το στομάχι μας, να περάσει ομαλά από τη μακρά περίοδο της νηστείας στην κρεατοφαγία της Κυριακής του Πάσχα και μάλιστα μια δύσκολη ώρα (μετά τα μεσάνυχτα της Ανάστασης).
Πρόκειται για ένα πιάτο “σύμβολο”, δεδομένου ότι δε νοείται πασχαλινό τραπέζι χωρίς αυτό. Είναι γνωστό ότι ανά περιοχές τις Ελλάδας, θα συναντήσει κανείς ορισμένες παραλλαγές της μαγειρίτσας: Άλλοι βάζουν άνηθο, μαϊντανό, σκόρδο και λευκό κρασί, άλλοι προτιμούν να τη φτιάχνουν αποκλειστικά μόνο με συκωτάκια ενώ κάποιοι, τη μαγειρεύουν με έντερα, κοιλίτσα, συκωταριά, σκόρδο, μάραθο. Σε κάποιες περιοχές βέβαια θα τη συναντήσετε και κοκκινιστή, όπως και με πλευρά αρνιού, μπόλικο μαϊντανό, φρέσκα κρεμμύδια, κόκκινο πιπέρι και αυγολέμονο. Τελευταία υπάρχει η τάση πολλοί να την φτιάχνουν με μαρούλι και σπανάκι, ενώ δεν λείπει και η Παρασκευή με πατσά, κρεμμύδι και λεμόνι. Όπως και να έχει, είναι στην αρέσκεια του καθενός πως θα μαγειρέψει αυτό το πατροπαράδοτο πιάτο, που αποδεικνύει περίτρανα ότι οι παραδόσεις είναι ζωντανές, τα ήθη και τα έθιμα μας μας ακολουθούν πιστά, σε κάθε μας βήμα.
Ζωντανό παράδειγμα είναι το παραδοσιακό πιάτο της μαγειρίτσας στο Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής. Οι νοικοκυρές του χωριού, όσες είναι απόγονοι Μικρασιατών προσφύγουν, μέχρι και σήμερα μαγειρεύουν συνταγές από την παλιά τους πατρίδα, απαράλλαχτες και χωρίς την παραμικρή προσθήκη. Συνταγές που στο πέρασμα του χρόνου, έμειναν υπαρκτές για να θυμίζουν τη νοστιμιά του παλιού και του γνήσιου. Αυτού που ο χρόνος δεν είναι ικανός να αλλοιώσει. Αρώματα και γεύσεις από την πολυαγαπημένη τους πατρίδα, αρώματα και γεύσεις που θυμίζουν κατά πολύ τους προπάππους και τους παππούδες τους που τους άφησαν κληρονομιά, πέρα από κειμήλια, αγάπη και γλυκές θύμησες, και συνταγές. Συνταγές που σαν τις γεύονται θυμούνται και νοσταλγούν.
Παρακάτω σας παραθέτουμε μία γνήσια συνταγή μαγειρίτσας, δια στόματος Μενεξώς Γκιζγκή, απογόνου Μικράς Ασίας, της οικογένειας Κουτσάκη από τον Μαρμαρά της Προποντίδας:
Υλικά
-
1 Συκωταριά κατσικίσια
- 1 θηλιά έντερα
- 1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι
- 5 ματσάκια φρέσκα κρεμμύδια
- 1 ματσάκι άνηθο
- λίγο δυόσμο
- 1 φλιτζανάκι ρύζι για σούπα
-
1 φλιτζανάκι ελαιόλαδο
- Αλάτι
- πιπέρι (προαιρετικά)
Εκτέλεση
Ζεματάμε τα Συκωτάκια και αφού κρυώσουν τα ψιλοκόβουμε. Πλένουμε και ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια, τον άνηθο, τον δυόσμο. Βάζουμε σε νερό να μουσκέψει το ρύζι.
Με λίγο λάδι σοτάρουμε ελαφρά τα συκωτάκια μαζί με τα κρεμμύδια και στο τέλος ρίχνουμε τον άνηθο, τον δυόσμο, το αλάτι και το υπόλοιπο λάδι. Ρίχνουμε αρκετό νερό για να βράσουν τα συκωτάκια και να γίνει η σούπα. Όταν βράσουν τα υλικά ρίχνουμε μέσα στη μαγειρίτσα το ρύζι. Το αφήνουμε περίπου 10 λεπτά και σβήνουμε τη φωτιά. Στη συνέχεια χτυπάμε το αυγολέμονο, πρώτα το ασπράδι και μετά τον κρόκο με ελάχιστο αλάτι ή μία κουτάλια νερό. Στη συνέχεια το λεμόνι λίγο-λίγο, ενώ στο τέλος ρίχνουμε λίγο ζουμί από τη σούπα στο αυγολέμονο για να πάρει τη θερμοκρασία του φαγητού και να μην μας κόψει. Το ρίχνουμε στην κατσαρόλα που έχουμε τη μαγειρίτσα και σερβίρουμε. Ρίχνουμε προαιρετικά το πιπέρι.
Καλή σας απόλαυση!
