Η Αμμουλιανή είναι ένα μικρό νησάκι, μόλις 5 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με περίπου 600 μόνιμους κατοίκους, που ασχολούνται με την αλιεία και τον τουρισμό…με γαλάζιες κρυστάλλινες θάλασσες και χρυσές αμμουδιές…
Φωλιασμένη βαθιά στην αγκαλιά του Σιγγιτικού, μια ανάσα από τις ακτές του Αγίου Όρους, η Αμμουλιανή και τα γύρω νησάκια της έχουν να χαρίσουν στον επισκέπτη πολλά μαγευτικά τοπία , παρά το λιλιπούτειο μέγεθός τους…
…όταν πλησιάζεις στο νησί βλέπεις …
από ψηλά να αγναντεύει και να καλωσορίζει η εκκλησιά του Αι – Νικόλα από το 1865 …
…Μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή η Αμμουλιανή ήταν μετόχι της Μονής Βατοπεδίου. Για πολλά χρόνια ζούσαν στο νησί 2-3 μοναχοί και αρκετοί εργάτες που ασχολούνταν με τα χωράφια, τις ελιές και τα ζώα…
…Μετά την Μικρασιατική καταστροφή όμως, μεγάλο μέρος της κτηματικής περιουσίας των μοναστηριών περιήλθε στο κράτος για να αποδοθεί στους πρόσφυγες που κατέφθαναν συνεχώς, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους… πρόσφυγες κυρίως από τα Προικόνησα της Προποντίδας,
Τα Προικόνησα λοιπόν, που βρίσκονται βορειοδυτικά από τη χερσόνησο της Κυζίκου, αποτελούνται από το νησί του Μαρμαρά που είναι και το μεγαλύτερο του συμπλέγματος, την Αφουσία, την Κούταλη, την Αυλωνία και από άλλες ακατοίκητες βραχονησίδες.
Οι περισσότεροι κάτοικοι της Αμμουλιανής προέρχονται από τα χωριά Πασσαλιμάνι και Σκουπιά της νήσου Αυλωνίας, και από το χωριό Γαλλιμή της νήσου Μαρμαρά…
Η είσοδος του λιμανιού βλέπει στο μαΐστρο και η μακριά τσιμεντένια προβλήτα βρίσκεται στην ανατολική του πλευρά, προστατεύοντας το λιμάνι από τους ανατολικούς κυρίως ανέμους.
Η εσωτερική πλευρά της προβλήτας είναι γεμάτη από τα εκδρομικά καραβάκια και τις τοπικές ψαρόβαρκες…
Στη δυτική πλευρά του λιμανιού βρίσκεται η μεγάλη προκυμαία όπου πιάνουν τα φέρρυ της γραμμής.
Εδώ έχει στηθεί και ένα μεγάλο μνημείο, προσφορά του Πολιτιστικού Συλλόγου Αμμουλιανιωτών Θεσσαλονίκης, που φιλοτεχνήθηκε από τον Γιώργο Τσιαρα, και απεικονίζει ολόκληρη τη θάλασσα της Προποντίδας και τις αλησμόνητες πατρίδες των ντόπιων….
Το μνημείο μπροστά στην θάλασσα… καλωσορίζει και θυμίζει…
